Skinfaxi - 01.11.1928, Side 12

108
SKINFAXI
það einkum þegar glfint er úti, og kalt er í veðri, að
skikkja getur komið að góðu haldi, til þess að verja
keppanda ofkælingu milli leikja. Þá má ennfremur vekja
athygli á því, að betur mun fara, að þessi búningur sé
sem mest einlitur, og gengið sé á hlið við mjög sterka
iiti. Þeir sem vilja afla sér frekari vitueskju um búninga
þessa, ættu að lesa um þá í Skinfaxa, nóvemberheftinu
1927, grein eftir Tryggva Magnússon listmálara.
Að síðustu vil eg minna á það, að nú eru ekki
full 2 ár til stefnu, og því mun ráðlegast að draga það
ekki lengur að búa sig undir þessa hátið. Hér er um
að ræða það mál, sem talist getur prófsteinn á félags-
skap vorn, og megum við hvergi láta ásannast, að við
séum alt i orði en fátt í verki.
Fram! fram! Ekki að víkja! Skundum á Þingvöll og
treystum vor heit!
Sigurður Greipsson.
Ferð gegnum Siljansdali.
Flestir íslendingar munu kannast við dali þessa frá
Grettissögu, því að eftir sögunni átti Glámur að vera
þaðan ættaður. í Dölunum hafa þó aðrir merkilegri við-
burðir skeð en sá að Glámur fæddist þar.
Dalir kallast héraðið kringum Siljan milli Varmlands,
Hárjedalins ög Vástmanlands. Hérað þetta er talið eitt
hið fegursta í Svíþjóð; með mörgum fögrum stöðuvötn-
um og hæðum, sem allar eru skógivaxnar.
Fólkið í Dölunum er hraustlegt, frjálslegt, einbeytt
og harðlegt á svip, yfirleitt gjörfulegt fólk, en nokkuð
tortryggnislegt, einkum gagnvart ferðamönnum. Það er
mjög tryggt við sveitina sína, og flytur ógjarna úr Döl-
unum en leitar þó allmikið atvinnu utan þeirra, og
hverfur siðan heim aftur með spariféð. Einnig er Dala-