Skinfaxi - 01.02.1930, Qupperneq 18

42
SKINFAXI
ar vinalegu, hlýlegu liæðir og nes, er teygja sig norð-
ur í Álftavatnið, og ætíð hefi eg fundið það sama,
að Aðalsteinn Iiefir verið knýttur einhverjum ósýni-
legum tryggðaböndum þessum dásamlega stað. En i
kvöldkyrrðinni hefi eg ósjálfrátt farið að raula þess-
ar ljóðlínur:
Plöntum, græðum rein við rein;
ræktin skapar framann.
Hvað má höndin ein og ein,
allir leggjum saman.
Á næstu árum á ekki aðeins einn ungmennafélagi
að vinna í Þrastaskógi. Vormánuðina eiga þeir að
dvelja þar í hópum, sjólfhoðaliðar, með styrk frá
félögum heima fyrir.
Á tvennan hátt eiga ungmennafélagar að afla
Þrastaskógi vinnu. Stjórn U. M. F. I. getur í fyrsta
lagi efnt til skógræktar- og garðyrkjunámsskeiða í
skóginum, fyrir ungmennafélaga, 4—6 vikna tíma að
vorinu. Þar mætti og kenna ýmsar útiiþróttir, sér-
slaklega þá sund og íslenzka glímu. Að sjálfsögðu
yrði að sjá námskeiðsmönnum fyrir fræðandi erind-
um eða fyrirlestrum, minnst tvisvar i viku, og þá sér-
staklega um þau efni, er þeir legðu stund á verk-
lega, og um útilíf og náttúrufræði.
Ungmennafélög hvaðanæfa, úr liinum hreiðu
hyggðum landsins, mundu vafalaust styrkja að nokkru
félaga sína 1—2 árlega, til að sækja slík námsskeið,
og legðu þau þó öll á óbeinan liátt Þrastaskógi til
vinnu og flýttu fyrir þroska Iians. — Ekki fyndist
mér heldur ósennilegt, að einstaka lireppsfélag veilli
efnilegum ungum mönnum, sem eiga ekki kost á
að ganga í framhaldsskóla, einskonar „utanfarar-
styrk“ í þessu skyni. Að sjáll'sögðu yrði U. M. F. í.
að greiða verkstjórn, kennslu og annan kostnað, er
af slíkum vornámsskeiðum hlytist.
Önnur sjálfsögð leið, er velja her til að afla Þrasta-