Skinfaxi - 01.02.1930, Blaðsíða 22

46
SKINFAXI
að gera ráð fyrir, að hverjum sönnum ungmennafélaga
sé sambandsritið kærkomið, ekki sízt án gjalds. Sú
eina „nauðung“, sem hér getur verið um að i'æða, er
skattgreiðslan. Hygg eg þó, að flestir játi, að sambands-
starfsemi U. M. F. geti nanmast átt sér stað án skatts.
Og vegna þess, að félagsmenn leggja nokkuð af mörk-
um sjálfir, þar sem skatturinn er, nýtur sambandið nú
riflegs styrks af ríkisfé. Annars er ótrúlegt, að nokkur
áhugamaður lialdi því fram í alvöru og að hugsuðu
máli, að hálf önnur króna á ári sé of mikil fórn í þágu
U. M. F. f.
Það má vel vera, að ýms félög fái meira af Skinfaxa,
en þau liafa beina þörf fyrir. iÞar sem tveir eða fleiri
félagsmenn eru á sama heimili, má oft komast af með
eitt eintak. Þó má ætla, að áhugamenn haldi ritinu
saman og vilji bafa eintak fyrir sig. Ilyggilegt mun
vera, að eilt eintak ritsins sé sent á bvert heimili fé-
lagsmanna, nema óskað sé eftir fleirum. Ætti þá að
láta heimili yngri félaga en 16 ára njóta sönxu hlunn-
inda. Þarf jxá livert félag að láta afgreiðslu Skinfaxa
vita, hve íxiörg eintök jxað þarf að fá.
Bréfasambönd.
Ætla má, að ýmsir ungmennafélagar kjósi gjarna
að komasl í bréfasaxxilxanxl við félagsbræður í fjar-
lægum héröðum. Mætti bæði gagn og gaixxan af slíku
liljótast. Nú býður Skinfaxi aðstoð sína til jxess, að
konxa bréfaskiftum af stað. Þeir, er sinna vilja þessu,
geta sent ritstjóra nöfn sin og glögga utanáskrift.
Ráð gætu og verið með að koma ungmennafélögum
í bréfasambönd við æskumenn víðsvegar unx heim.