Skinfaxi - 01.06.1966, Síða 4

ungs gerir hann ekki óháðan Guðs lög-
máli.
Hyreanns I. (134—104 f. K.) gerir
veldi Gyðinga á borð við það á dög-
um Davíðs.
Farísearnir ráðast þó gegn honum
vegna siðleysis í einkalífi.
Þjóðernisstefna Gyðinga var fyrst
og fremst fólgin í andlegum og menn-
ingarlegum styrkleika hvers þegns og
siðferðilegum.
Þetta bjargaði svo þjóðinni er
hún í herleiðingunni miklu, sem
segja má að standi enn yfir, átti
lengst af að engri ættjörð að
hverfa, heldur menningararfleifð
Böðvar Pólsson, form. Umf. Hvatar, held-
ur rœðu við vígslu félagsheimilisins.
sinni, siðgæðis og trú einungis.
Spámenn Gyðinga beindu augum
þjóðarinnar að verðmætum persónu-
legs þroska, er dafna skyldi í andrúms-
lofti félagslegs réttlætis.
Lífisvilji þessarar þjóðar varð þann-
ig nátengdur fullnægingu siðferði-
legra og trúarlegra boða.
Það er athyglisvert um listaverkið
mesta íslenzkra bókmennta allra tíma,
Njálssögu, í hvílíkum ljóma Mosfell-
ingurinn (og Haukdælinn) Gissur
hvíti er þar.
Hann er gæddur vitsmunum, hóf-
semi, stillingu, góðgirni og um leið
bjargföstu skapi, er aldrei hvikar.
Og þetta er maðurinn, sem fer að
óskabarni Njálssögu, sjálfum Gunn-
ari á Hlíðarenda og fellir hann.
En Gunnar hefur ekki farið að lög-
um og Gissur hefur á loft sverð rétt-
arins og ljóskastarar eins hins mesta
leiksviðsmeistara heimsbókmennt-
anna beinast áfram að honum með
öllu ljósmagni sínu og hann gengur
enn fram sem Mosfellingurinn (og
Haukdælinn) án ámælis — flekklaus
í óhvikulli þjónustu við réttlæti og
siðakröfur síns tíma.
„Fögur er Hlíðin-----“ kvað Gunn-
ar. „Gott er að eiga mikið land og
fagurt“.
En Gunnar er látinn í Njálssögu
yrkja: „Eg vildi eigi vægja fyrir óvin-
um mínum“.
Kennir Njálssaga ekki sannan boð-
skap þjóðernisstefnu — þann, að vald
án göfgi kemur fyrir ekki?
Mosfellingar og Haukdælir eiga að
vísu enn Gissur. Höfundur Sturlungu,
erkióvinur hans, beinir ávallt skugga
þangað þar sem hann er á leiksviði
hinnar miklu bókar.
4
SKINFAXI