Skinfaxi - 01.06.1966, Blaðsíða 23

LEIKIR OG SKEMMTAN
Að þessu sinni kynnum viS nokkra samkvœmisleiki,
sem vel henta til notkunar á skemmtisamkomum
þar sem allmargt fólk er samankomið.
Þetta eru aðallega flokkaleikir, þ. e. þátttakendur skipta liði,
sem síðan keppa í einskonar „boðhlaupi”.
Sýndu mér lit þinn!
Tveir sjálfboðaliðar (helzt karlmaður
°g kvennmaður) taka sér stöðu á
miðju gólfi og standa hvorir andspæn-
is öðrum. Áður hefur verið fest á bak
þeirra litað pappírsspjald, gjarnan til-
sniðið sem hjarta, ferhyrningur eða
hringur, og vita þátttakendurnir tveir
auðvitað ekkert um litinn á baki hvors
annars, þegar þeir mætast. Leikstjóri
gefur síðan merki um að leikurinn
skuli hefjast, og byrja þá þátttakend-
urnir tveir að reyna að komasta að því
hvaða lit eða lögun spjaldið á baki
hvors annars hafi. Hvort fyrir sig
reynir auðvitað að hindra það, að hinn
aðilinn komist að leyndarmálinu, en
reynir jafnframt að komast í þá að-
stöðu að hjá hvaða lit eða lögun spjald-
ið á baki hins hefur. Af þessu myndast
hinn hlægilegasti villimannadans
þátttakendanna, sem vekur áhorfend-
um ekki minni kátínu en þátttakend-
um sjálfum. Sá sem fyrr er að komast
að leyndarmáli hins, hefur rétt til að
ganga aftur í hringinn og tilnefna sér
mótherja, eða þá að útnefna næstu
keppendur.
Skeiðakeðja
Það verður ekki mikið um mannamál
í þessum leik, því að allir eru með
munninn fullan. Þátttakendum er
skipt í tvö lið, sem sitja hvort and-
spænis öðru. Liðin verða að vera jafn-
fjölmenn. Allir hafa teskeið (eða mat-
skeið) í munninum og bíta utan um
skaftið. Rétt áður en merki er gefið um
SKINFAXI
23