Skinfaxi - 01.02.1976, Blaðsíða 18

SAMTÍÐ OG FRAMTÍÐ
Þing — starí eða lognmolla
Skinfaxa hefur borist þinggerð 29. sam-
bandsþings UMFÍ. Það fer ekki á milli
mála að þetta hefur verið starfsmikil sam-
koma og fjallað um mörg merkileg mál.
Ef ég ætti upp að telja allar þær álykt-
anir þingsins sem mér finnast áhugaverð-
ar, yrði það of langt mál. Þess í stað ætla
ég að minnast á nokkur þingmál sem mér
þykja af ýmsum ástæðum sérstaklega um-
ræðuverð. Eg vil taka það fram að ég var
ekki kosinn fulltrúi á þingið, og mér var
ekki boðið að sitja það. Eg sé hins vegar
ekkert því til fyrirstöðu að þessi mál séu
rædd hér í blaðinu.
Skinfaxi
Vel skil ég þá ósk þingsins „að ekki
líði nema 2Vz mánuður milli tölublaða“.
Við þetta er aðeins það að athuga að síð-
an blaðið var stækkað hafa alltaf komið
út 6 númer á ári, en flest árin hefur að
vísu komið tvöfalt hefti. Þetfca þýðir að
ekki líða að jafnaði nema tveir mánuðir
milli tölublaða. Eigi að síður hafa blöðin
ekki komið með nákvæmlega jöfnu milli-
bili, og sennilega miðar samþykkt þings-
ins að því. Ástæður fyrir þessari óreglu-
semi eru einkum tvær: í fyrsta lagi sú
viðleitni að halda útgáfukostnaði blaðs-
ins sem allra lægstum. í öðru lagi það
að stundum líða vikur frá því blaðið er
tilbúið til prentunar og þar til að það
berst áskrifendum. í þessu sambandi vil
ég skýna frá því að hlutverk ritstjóra er
efnisöflun, myndaöflun, myndamótaöfl-
un, hönnun blaðsins, allur prófarkalesfcur
og samanburður. Þegar þessu er lokið
og blaðið er fullbúið í pressuna, þá slepp-
ir ritstjóri af því hendinni. Síðan er það
annarra að sjá um að senda blaðið út og
innheimta það.
Þingið samþykkti eftirfarandi: „Athuga
skal hvort ekki komi til greina að stækka
blaðið og offsetprenta það“. Þetta finnst
mér líka atriði sem hljóti að kopia til
álita, og raunar hefur þetta þó nokkrum
sinnum verið athugað. I samþykkt þings-
ins segir hins vegar ekkert hver eigi að
alhuga þetta, og ekki kemur fram að
neinn hafi greint þingheimi frá athug-
unum á þessu öðru hverju síðastliðin 10
ár. Þetta er eins og ábending til æðri
máttarvalda, og þá má heita öruggt að
ekkert gerist í málinu. Því miður er þessi
fróma samþykkt aðeins dæmi um það
tómlæti og það handahóf sem ungmenna-
félagssamtökin sýna málgagni sínu. Hér
'befðu þurft að koma skýrar tillögur um
það hvað mætti gera, hvað ætti að gera
og hver ætti að framkvæma það. Stækk-
un blaðsins hefur margsinnis verið rædd,
en hver á að taka ákvörðun um slíkt ef
ekki þing samtakanna? Ef tilkostnaður
við blaðið er aukinn og áskriftargjöld
hækkuð, þá er ekkert því til fyrirstöðu
18
SKINFAXI