Skinfaxi - 01.06.1976, Blaðsíða 16

íþróttamennirnir æfðu og kepptu
naktir og smuröu líkama sinn olíu til
að veria hann sól og vindum, en þetta
þýddi að stjórnvöld bönnuðu konum
að vera áhorfendur af velsæmisástæð-
um að því er þau sögðu.
En hvers vegna var endir bundinn
á hin fornu olympíuleika með vald-
boði keisarans? Ástæðurnar eru sjálf-
sagt margvíslegar, en flestir eru sam-
mála um að fjármálaspilling og sið-
gæðisspilling hafi leitt til þessara
endaloka. Hnignun olympíuleikanna
hélst í hendur við úrkynjun og hrun
Rómaveldis. Atvinnumennska í íþrótt-
um var þá þegar komin til skjalanna.
Hin ýmsu borgríki sáu að hér var um
stórt metnaðarmál að tefla. Olympíu-
sigurvegari var lifandi auglýsing um
ágæti ríkisins og stjórnar þess. Þjóð-
söngur, sigurkrýning og margt fleira
sem við sjáum nú aftur á olympíu-
leikum nútímans, var notað til að
reyna að sanna yfirburði í stjórnmál-
um, og sigurvegurum var fagnað við
heimkomuna eins og herforingjum
sem sneru heim úr sigursælum her-
leiðangri. Allir vita að nú á dögum er
i vaxandi mæli tekið að leika á þessa
sömu strengi og misnota íþróttirnar
í pólitísku áróðursskyni.
Þegar halla tók undan fæti og spill-
ing rómverska ríkisins óx á öllum svið-
um, urðu olympíuleikarnir aðeins
skuggi þess sem áður var og íþrótt-
irnar urðu að verslunarvöru. Neró
keisari var t. d. gerður að olympíu-
sigurvegara árið 67 e. kr., en með því
hugðust grikkir blíðka rómverja á
stjórnmálasviðinu. Smám saman
fengu hrikalegri og grimmilegri
skemmtanir þær vinsældir sem
íþróttakeppni olympíuleikanna hafði
áður. Til sögunnar voru komnir bar-
dagar skilmingaþrælanna í Róm og
önnur blóðug manndrápsatriði sem
drottnarar Rómaveldis skemmtu sér
við á hnignunarskeði þess. Þá var
Þessi mynd er frá ol-
ympíuleikunum í
Aþenu 1906. Úrslit í
400 metra hlaupi eru
að hefjast.
16
SKINFAXI