Skinfaxi - 01.06.1976, Blaðsíða 15

Hinir fornu
OLYMPÍULEIKAR
og endurreisn þeirra
Saga hinna fornu olympíuleika í
Grikklandi spannar yfir þvi sem næst
11 alda tímabil. Það hófst árið 776 f.
kr, og árið 393 e. kr. voru þeir endan-
lega aflagðir með valdboði Þeódósíusar
I. keisara.
Leikarnir voru háðir í Olympia sem
er í Elis í norðausturhluta Grikklands.
Staðurinn var helgaður Seifi og fleiri
íornum guðum. Þetta var bæöi íþrótta-
og trúarhátíð og í upphafi allmjög
mörkuð af grísku þjóðernisofstæki.
Olympíuleikarnir voru háðir á fjög-
urra ára fresti í ágúst eða september.
Elstu keppnisgreinarnar voru hlaup,
stríðskerruakstur, kringlukast, spjót-
kast, glíma og hnefaleikar. Sigurlaun
íþróttamannanna voru þá eins og nú
fyrst og fremst sæmdin að hafa sigrað
alla keppinautana. En auk þess
fengu sigurvegararnir lárviðarsveig
sem þótti einnig mikill heiður. Skáldin
lofsungu hetjur olympíuleikanna, og
einkum eru frægar hinar olympísku
kviður skáldsins Pindar, en hann var
uppi á 6. öld f. kr. Pindar birtir líka
margar sögulegar heimildir i kvæðum
sínum, en einkum mærir hann hug-
rakka keppendur og þolgóða. Herkúles
er að áliti skáldsins fyrirmynd hins
sanna íþróttamanns sem aldrei lætur
bugast, en það álit er mjög tengt
þeirri trúarhelgi sem á staðnum
hvíldi.
Keppendurnir á hinum fornu ol-
ympíuleikum komu til Elis mánuði
fyrir leikana og æfðu þar undir hörku-
legri stjórn þeirra manna sem voru
síðan dómarar í keppninni sjálfri.
SKINFAXI
15