Skinfaxi - 01.10.1980, Qupperneq 3

SKINFAXI
5. tbl. - 71. árg. - 1980
ÚTGEFANDI:
Ungmennafélag Islands.
RITNEFND:
Pálmi Gíslason ábm.
Diðrik Haraldsson útg.stj.
SigurðurGeirdal
Finnur Ingólfsson
Steinþór Pálsson
AFGREIÐSLA SKINFAXA:
Skrifstofa UMFÍ,
Mjölnisholti 14,
Reykjavík — Sími 14317.
SETNING OG UMBROT:
Leturval sf.
OFFSETPRENTUN:
Prentval sf.
Meðal efnis:
Fréttir af þingum bls. 4
Héraðsmót UMSS — 6
Héraðsmót HSÞ — 7
Viðtal við Öm Eiðsson — 8
FráNSU — 10
Viðtal við Tore 0sterás — 12
Stiklað á stóru um
Bikarkeppni FRÍ ’80 — 14
Göngudagur fjölskyldunnar — 16
Viðtal við Þóri Þorgeirsson — 18
Frá Landsmótsnefnd — 21
Ungmenna- og sumarbúðir — 22
Vísnaþáttur Skinfaxa — 25
Frá USAH — 26
Héraðsmót HSH 1980 — 28
Forsíðumyndin
Að þessu sinni er bladið helgað frjálsum
íþróttum. Viðtal er við formann FRÍ. Örn
Eiðsson, sagt er frá deildarkeppnunum í
frjálsum ogfl. Iðkendur í frjálsum íþrótt-
um eru 7821 og þaraferu 74,5% aðilarað
UMFI. Forsíðumydin að þessusinni teng-
ist þessu mikla starfi.
íþróita-
ynannvirld
Iþróttir hafa unnið sér öruggan sess í þjóðlífinu. Þær
eiga síauknum vinsældum að fagna hjá almenningi og
ráðamenn þjóðarinnar sína þeim vaxandi skilning.
í þróttaiðkendum fjölgar stórlega frá ári til árs og íþrótta-
aðstaðan fer sífellt batnandi. Vegleg íþróttamannvirki,
s.s. íþró'ttahús, sundlaugar, íþróttavellir og skíðalyftur
hafa verið fullgerð og tekin í notkun á undanförnum
árum. En betur má ef duga skal, þótt sjálfsagt sé að
viðurkenna og þakka það sem vel er gert. Verkefnin blasa
alls staðar við á sviði íþróttamálanna og flest fjárfrek. En
í mörg horn er að líta í sambandi við framkvæmdir hins
opinbera, t.d. á sviði heilbrigðismála, sem ég held að allir
viðurkenni sem eitt afforgangsverkefnum. Að mínu mati
eru íþróttir og heilbrigðismál nátengd. Rétt íþróttaiðkun
stuðlar að bættu heilsufari, það viðurkenna flestir nú
orðið, þ.á m. læknar, og ánægjan sem íþróttirnar veita er
ómetanleg. Þessi atriði m.a. rökfæra það að kröfur um
aukin fjárframlög til íþróttamannvirkjagerðar og til
íþróttamála í heild eiga fullan rétt á sér.
Sjálfsagt er erfitt að móta og framfylgja heildar fram-
kvæmdastefnu um byggingu íþróttamannvirkja í land-
inu svo allir verði ánægðir, en oft virðist framkvæmda-
röðin nokkuð tilviljunarkennd. íþróttaaðstaðan er mjög
misjöfn, ekki síst má benda á íþróttahúsin í þessu sam-
bandi. Þessi mismunur stafar e.t.v. afþví að framámenn
sveitarfélaganna er misjafnlega „frekir” eða duglegir að
fá framkvæmda- og fjárveitingavald ríkisins á sitt band.
I lok þessa pistils vil ég leyfa mér að koma Þeirri
spurningu á framfæri, hvort ekki sé kostað of miklu til í
ytra útlit margra íþrótta- og skólamannvirkja sem risið
hafa upp á síðustu árum? Alls konar útflúr á áðurnefnd-
um byggingum, útskot, horn, súlur, stöplar og margs-
konar afbrygðileg atriði hljóta að hafa rnikinn auka
kostnað í. för með sér. Sem best aðstaða í íþróttahúsinu
sjálfu er það sem mestu máli skiptir fyrir íþróttafólkið,
þar má síst til spara.
P.J.
SKINFAXl
3