Skinfaxi - 01.10.1980, Qupperneq 20

inótunum, of't við mjög eríiðar að-
stæður og þá reisn sem hefur verið
yfir göngunni við mótssetningar.
Hvað finnst þér um þróun lands-
mótanna úr mótum sem hægt var
að halda í dreyfbýlinu í þau stór-
mót sem þau eru í dag?
Þegar rætt er um þróun mót-
anna frá því fyrsta þá er það aug-
ljóst aðallaraðstæður hafa batnað
til muna. Eg minnist þess þegar
brautryðjandinn Sigurður
Greipsson hélt landsmótið við
Geysi þá voru aðstæður ekki sem
bestar en keppendur og mótsgestir
voru þó býsna ánægðir með alla
framkvæmd og það sem boðið var
uppá. Iþróttir, ræður, söngur og
ýmislegt fleira var í hávegum haft
að cg held meira hér áður fyrr,
breytingin hefur orðið meiri á
þann veg, að íþróttirnar hafa sótt
á annað efni, sem f'ram fór á mót-
unum. Aður stóðu mótin styttri
tíma og fóru meira fram á einum
stað, þau voru þar af’leiðandi per-
sónulegri, fólk gat fengið aö sjá
meiraafþvísem f'ram f'ór. Þróunin
hef’ur færst yfir á það að mótin
fara f'ram á ýmsum stöðum, svo
erfitt er að fylgjast með öilu því
sem í'ram fer. Iþróttagreinarnar
ern orðnar svo margar að það er
að verða ógerlegt að halda mótin
út um hina dreyfðu byggð, og hal’a
þau nú f'ærst í hina stærri kaup-
staði.
En ltvað um það, Landsmót
UMI-'Í verða haldin í framtíðinni
hvaðsem hversegirogþá er komiö
að því hvernig þau eru f'ram-
kvæmd í hvert sinn. Ég held að
það hafi verið heppileg ákvöröun
aö láta undanrásir fara f'ram í
flokkaíþróttum útum land. Einnig
tcl ég að nauðsynlegt verði í f'ram-
tíðinni að meiri úrslit í'ari f’ram svo
hægt verði að stytta mótstímann
sjalf'an, þá á ég við endanleg úrslit
í hinum ýmsu greinum fari fram á
mótunum sjálfúm. Það er afar
nauðsynlegt fyrir ungmennafé-
lögin að vera í gangi með mótshald
á milli landsmóta til þess að við-
halda starfinu með markmið í
huga. Iþróttirnar þurfa alltaf að
vera í gangi því þær eru hinn stóri
þáttur heilbrigðisþjónustunnar
um fyrirbyggjaiidi aðgerðir gagn-
vart sjúkdómum, því f'agna ég
göngudögum og ýmsu því er vek-
ur fólk til umhugsunar um nauð-
syn hreyftngar í hvaða f'ormi sem
er. Landsmót UMFI eiga eins og
hingað til að flytjast á milli staða
því þau hafa skilið eftir sig stór-
kostlegan áfanga fyrir byggðalög-
in í uppbyggingu íþróttamann-
virkja. Það á að nota mótin áf’ram
í þessum tilgangi meðal annars og
jafnvel sníða þau eftir aðstæðum á
hverjum stað.
Nú er oft talað um almennings-
íþróttir og íþróttir afreksmanna?
Ég legg mikla áherslu á al-
menningsíþróttir. Hins vegar tel
ég að afreksmaðurinn sé nauðsyn-
legur til að efla áhuga og fá fleiri
til að vera með. Ef allir stunda
íþróttir koma alltaf'fram einhverj-
ir afreksmenn. Mig langar líka að
leggja áherslu á það að f'ólk undir-
búi sig vel fyrir keppni. Mæti
snyrtilega klætt til leiks og sýni
drengilega keppni. Með því sýnir
fólk íþróttunum þá virðingu sem
þær eiga skyldar.
Nú hefur þú sennilega áttfáar frí-
stundir og ekki getað sinnt öðrum
áhugamálum?
Þær hafá ekki verið margar.
Mér finnst hins vegar ákaflega
gaman að kenna. Síðustu ár haf'a
frístundirnar farið talsvert í sveit-
arstjórnarmál, en ég hef' verið
oddviti hér f'rá 1970. Mesta á-
hugamál mitt nú er að fá bætta
aðstöðu við Iþróttakennaraskól-
ann, þessi litla laug 12,5x6 m og
salurinn 12x24 m þjóna öllum 5
skólunum hér. Þetta eru allt
heimavistarskólar og það scgir sig
sjálf't að þetta er með öllu ól'ull-
nægjandi.
Hvað finnst þé um þróun ung-
mennafélagshreyfingarinnar frá
því þú kynntist henni fyrir 50 ár-
um og til dagsins í dag?
Eg held að lítill munur sé á ung-
mennafélagshreyfingunni sem
slíkri f'rá upphafi, þetta var og er
hugsjóna félagsskapur sem lætur
sig varða allt milli himins og jarða
ef svo má segja. Því er ég alltaf'
nokkuð undrandi á því hve illa
gcngur að f'á stóru sveitarfélögin
til að skilja þessa starf’semi og
styðja við bakið á henni, í staðinn
eru sett á alls konar æskulýðsráð
og nefndir sem peningum er ausið
í, í stað þess að styðja við bakið á
þessum f'élagsskap þar sem all-
flestir þættir f'élagsmála rúmast í.
Eg hcld að vænlegra væri fyrir
sveitarf'élögin og ríkið að afhenda
ungmennafélögunum peningana
sem fara í þessi ráð og nef'ndir. Þá
væri starfsemin á færri höndum
en nú er og peningarnir kæmu
e.t.v. að meira gagni.
Ungmennafélögin eiga mikla
f'ramtíð fyrir sér ef þau fá þá við-
urkenningu sem þau eiga skilið,
og þá peninga sem þarf'til að geta
starf'að, það er ekki von á góðu
þegar þessi félög eru fjárhagslega
svelt eins og alltaf hef'ur verið. Þau
haf'a oftast lif'að á hugsjónamönn-
um sem ekki haf'a heimtað pen-
inga að kvöldi, en það verður ekki
unað við það til lengdar að ýmiss
ráð sem eru að f'ara með sömu mál
unglinganna fái launaða menn til
starf'a og taka unglingana f’rá því
frjálsa starfi sem ungmennafélög-
in bjóða uppá. Ungmennaf'élögin
og íþróttahreyfingin eiga að f'á
þcssa starfsmenn og peninga sem
varið er til ráða og nef'nda í sveita-
f'élögunum.
Og lokaorðin Þórir?
Það er bjart framundan hjá
ungmennafélagshreyfmgunni,.
hún er með á stefnuskrá sinni þau
málef'ni sem alltaf verða ungu
fólki til þroska. PG
20
SK.INFAX1