Skinfaxi - 01.02.1999, Blaðsíða 15

„Það er allt annað mál. Það gerist líka
erlendis og er yfirleitt gert í lokuðum
klúbbum þar sem menn vita að meðlimirnir
eru í lagi og hægt er að treysta þeim.”
Skúli: „Þetta var ég að meina með því að
segja að það þyrftu að vera stífar reglur
varðandi bjórsölu á leikjum. Það er í lagi
að þetta sé fyrir stuðningsmannahópa en
það þarf þá að vera innandyra og í
einhverju sérstöku rými fyrir stuðnings-
menn.”
Leikdagar eru oft á föstudagskvöldum
og á laugardögum. Sumir áhorfendur
nota tækifærið og koma með bjór með
sér eða koma jafnvel léttir á völlinn.
Viljið þið aðhafast eitthvað í þessum
málum?
Björgúlfur: „Það er ekki hlutverk okkar að
sjá um þessi mál. Ég efast um að við
höfum heimild til þess að aðhafast eitthvað
í þessum málum nema að menn séu
ölvaðir, þá má fjarlægja þá af svæðinu.”
Þorgrímur: „Það er erfitt að koma veg fyrir
þetta og það er ekki hægt að leita á fólki við
innganginn. Mér finnst að fólk þurfi að hafa
ákveðna sjálfsvirðingu. Við breytum ekki
persónuleikum fólks, sumum finnst í lagi að
haga sér eins og asnar innan um
ungmenni, vera slæmar fyrirmyndir og
sumum finnst í lagi að drekka á
almennafæri en það brýtur aftur á móti í
bága við lög. Ég sé ekki hvernig það er
hægt að réttlæta að menn fari með áfengi
inn á íþróttakappleiki gagnvart lögunum.”
UMFÍ fær t.d. pening
úr ríkissjóði sem aflar
tekna t.d. með
áfengissölu
Eggert: „Það er enginn sem getur hindrað
það að menn hittist í heimahúsi og fái sér
bjór fyrir leiki. Þeim er þá hleypt inn á
völlinn svo lengi sem þeir eru ekki drukknir.
En það er hægt að taka bjór af áhorfendum
við innganginn, ef mönnum finnst ástæða
til þess og við hjá KSÍ höfum verið mjög
strangir á þessu. Okkar öryggisverðir og
löggæsla hafa mjög ströng fyrirmæli um
það að fylgjast vel með ástandi fólks og
hvort það sé með einhverja áfenga drykki
með sér. íslensk félög hafa verið sektuð í
Evrópukeppnum út af svona málum.
Þannig að þetta er mjög alvarlegt og eitt af
því sem eftirlitsmenn FIFA/UEFA fylgjast
náið með.”
Skúli: „Það þarf að sjálfsögðu að hafa
hemil á öllum öfgum. Áberandi ölvaðir
menn á leikjum eru
mjög óæskilegir og í
raun finnst mér að öl
og áfengi í
áhorfendastúkum,
innan um börnin sé
mjög vafasamt og
vægast sagt
ógeðfellt.”
Þorgerður: „Ég vil
gera skýran greinar-
mun á því sem
íþróttahreyfingin
stendur fyrir og þess
sem fólk gerir á
eigin vegum. Þar á
er reygin munur.
Áfengi er löglegt
vímuefni og þeir
sem hafa aldur til
geta valið hvort þeir
nota það eða ekki
og nálgast það í
áfengisbúðum eða á
veitingastöðum.
Mér kemur ekki við
hvernig fólk hagar
sínu einkalífi. Ef
íþróttahreyfingin
samþykkir sölu
áfengis innan sinna
vébanda er hún hins
vegar komin í
andstöðu við eigin
yfirlýsingar og farin
að stuðla að áfengisneyslu áhorfenda."
Við fáum nánast daglega að sjá beinar
útsendingar á íslensku sjónvarps-
stöðvunum frá erlendum íþrótta-
viðburðum. Þar má oft sjá auglýsinga-
skilti á völlunum sem auglýsa bjór eða
annað áfengi. Hvað finnst ykkur um
þetta?
Eggert: „Það er ekki hægt að stöðva þetta
erlendis frá. Það er í raun tvöfalt siðgæði í
þessu hérna innanlands þ.e.a.s. að banna
auglýsingar á bjór innanlands en síðan
flæðir þetta yfir okkur í gegnum sjónvarp og
erlend tímarit. Þannig að mér finnst þetta
hálf hlægilegt. Það er þá miklu hreinna að
gefa þetta frjálst upp að einhverju ákveðnu
marki. Það er reyndar hreyfing á því erl-
endis að menn taki strangar á áfengis-
auglýsingum erlendis en ég held þó að
þetta nái ekki yfir bjórinn.”
Skúli: „Málið er það að íþróttahreyfingin
þarf að fjármagna rekstur sinn á
styrktaraðilum að stórum hluta. Við sjáum
það t.d. í mörgum íþróttagreinum erlendis
að þar eru vínframleiðendur oft á tíðum
mjög stórir styrktaraðilar t.d, eins og í
aksturíþróttunum og þá er helsti
styrktaraðili Liverpool, Carlsberg
verksmiðjurnar sem framleiða bjór. Á
meðan íþróttahreyfinginn býr við það að
þurfa á styrktaraðilum að halda til að geta
fjármagnað rekstur félagsins þá er erfitt að
banna mönnum að auglýsa bjór. í mínum
huga er áfengi og bjór hluti að
samfélagsmyndinni og það er líka í okkar
hlutverki að kenna fólki að umgangast
þennan fylgifisk manneskjunnar. Fordómar
og öfgafull vinnubrögð leiða bara til
spennings sem sjaldan leiðir af sér góðan
árangur.”
Þorgeröur: „Þessi auglýsingamál eru
ósköp hvimleið og ekki gott að sjá hvað er
við þessu að gera. Þessar auglýsingar eru
þó yfirleitt í bakgrunni og ég held að
fullyrða megi að þær virka óbeinna heldur
en ef þær væru leyfðar hér innanlands. í
ríkjum Evrópusambandsins eru áfengis-
auglýsingar almennt mikið til umræðu um
þessar mundir og sú skoðun að ekki eigi að
auglýsa áfengi, m.a. í tengslum við
íþróttaviðburði, á vaxandi fylgi að fagna.
Þeim fjölgar sem vilja stuðla að góðu og
heilsusamlegu lífi og áfengisauglýsingar
samrýmast ekki þannig hugmyndum. Það
er því aldrei að vita nema deilurnar um
auglýsingar frá útlöndum leysist af sjálfu
sér vegna þess að þær verði bannaðar í
Evrópu. Við skulum vona það.”
Björgúlfur: „Þetta er lífið i hnotskurn. Það
er ekki hægt að koma í veg fyrir þetta. En
þetta snýst líka um allt annan hlut. Þetta er
spurning um fjármögnun á því sem gera
þarf. Vandræðin eru þau að íþróttirnar eru
að breytast þannig að við erum að fá
leikmenn sem þarf að borga laun t.d. vegna
15