Náttúrufræðingurinn - 1951, Qupperneq 17

ÁTAN OG SÍLDIN
159
Þennan dag íókk Særún 1.50 mál við Hróltssker, Stígandi fann reknet ANA af Horni
og vorn um 5 tnnnur í hverju neti. Skip sjá lítilsháttar af sílcl út á tungnnni við
Húnadýpi. Kl. 20.30 sáum við síldartorfu, sem stakk sér. Kl. 21.4.5 sáum við 2 torfur.
Staður 66° 36' N og 20° 49' V. Litlu seinna sáum við nokkrár torfur.
Hvalur II segir kl. 22.40 svartan sjó af síld. Staður 64° 04' N og 25° 20' V.
5. júli.
Síld óð í nótt. en lítið í torfunum. Vonin fékk um 200 mál á tungunni við Húna-
dýpi. Sagt er að talsvert af síld hafi sézt á Skagagrunni. \'ið Húnadýpið hafði Smári
fengið um 150 mál. Þar er sögð mikil rauðáta.
Samkv. samtölum Ixáta var mikil síld uppi í nótt, ca. 12 sm. A af Horni. Nokkur
skip fengu ágætan afla, m. a. l’áll l’álsson fullfermi.
6. júli.
Samkv. uppl. frá Hval 11 óð stór millisíld eða stórsíld svo langt sem augað eygði.
Staður 63° 54' N og 25° 58’ V.
Sama clag samtal við Hval II. Svartur sjór af síkl á 64° 21' N og 25° 19' V.
7. júli.
Skipin aðallega austur af llorni, en ekki góð vciði í nótt.
Þegar við vorum á 66° 57' N og 19° 50' V, sáust nokkrar torfur kl. 7.50 og síðan öðru
hverju smá augu. liátar sáu síld í Skagafjarðardýpi, en lítið.
S. júli.
Samtal við Arnarnes, sem sá síld í gær 10 sm. V til S frá Malarrifi. Torfur virtust
þtinnar. Kvartar undan ínjög hörðunr straum.
Hvalur II skýrir frá miklti mori og átu 65° 20' N og 27° 20' V.
9. júli.
Marz fékk 350 mál í gær við Kolluál.
Kftir samtali við Hval 11 var átan í fyrradag út af Látragrunni á ca. 65° 15' N og 15
sjóm. vestur af 100 faðma línunni, eða um 96 sjóm. vestur af Jökli.
Nokkrar ályktanir af athugunum i junilok og júlibyrjun 1951
Við skulum nú staldra ögn við og athuga samhengið milli þess, er
sagt var í tveim köflum hér að framan. í fyrri kaflanum var legu átu-
svæðanna lýst, en í liinum síðari vöðu síldarinnar.
Enguni getur duli/.t, live náið samband er milli átusvæðanna og
síldarinnar. Hennar verður fyrst vart að því er virðist á stóru svæði
VSV al Reykjanesi, en síðan gengur hún inn Kolluál, þar sem átu-
hámarkið liggur. Ég lief nú átt þess kost að rannsaka þessa síld, og
reyndust þetta sömu ársflokkar og borið hafa upp veiðiua árin 1949
og 1950, þ. e. vorgotssíldarárgangarnir 1944 og 1945, og sumargots-
síldarárgangarnir 1945 og 1944.
Ekki er mér kunnugt um að neitt verulegt magn af hinum sunn-
lenzka stolni hali leitað norður með landi, eða komið fram á norður-