Samvinnan - 01.02.1937, Síða 9

2. HEFTI
SAMVINNAN
hefir félagið tvisvar stækkað búðina og síðasl nú rétl
fyrir jólin og bætti þá kjötdeild við. Skrifstofur
félagsins eru á annari hæð hússins. Haustið 193ö
byrjaði íelagið ásamt Kaupfélagi Reykjavíkur á rekstri
vefnaðarvöruverzlunar á Laugavegi 10, en í júní
síðastliðnuni var vefnaðarvöruhúðin flutt í nýja Alþýðu-
húsið við Hverfisgötu, og var þá bætt við búsáhalda-
deild, sem rekin er í sambandi við vefnaðarvöru-
búðina. Vefnaðarvörubúðin er bin snotrasta, en verður
brátt allt óf lítil. Pönlunarfélagið hefir nú vefnaðar-
vöruverzlunina eilt. Síðaslfiðið baust byrjaði félagið
rekslur útibús á Grettisgötu 4(5.
Rekstursfé
Rekstursfé var, sem vonlegt var, mjög af skornum
skammti í fyrstu og erfitt að afla þess, þar sem
lánstrauslið var fítið, því félagsmennirnir voru tekju-
lágir og eignalausir verkamenn. Þeir, sem pöntuðu,
urðu því að skila peningunum fyrirfram til félagsins
og 1‘engu síðan vörurnar eftir nokkra daga. Með því
að leggja dálítið á vöruna gal félagið safnað svolitlu
rekstursfé, og fyrir það voru vörurnar í búðina
keyptar. Nokkuð af vörum fékk félagið svo að láni
hjá ýmsum framleiðendum til eins eða þriggja mánaða,
þegar lánstraustið jókst. Auk þessa fékk félagið dálítið
rekstursfé í framiögum félagsmanna, sem eru 10 kr. í
stofnsjóðsgjald og 5 krónur í inngangseyri.
En sökum þeirrar ófrávíkjanlegu reglu félagsins að
selja aðeins gegn staðgreiðslu befir fjárþörfin verið
minni, þar sem ekkert fé befir festst í skuldum og
vörubirgðir aldrei fram yfir það allra nauðsynlegasta
og umsetningin liefir verið mjög ör. Hefir félagið
velt fénn um 12 sinnum á ári.
Vöxtur félagsins
Eins og að framan segir, liefir félagið nú, eftir tveggja
ára starf, 3 sölubúðir, og er malvörubiíð félagsins á
Skrifstofa félagsins á 2. haeð á Skólavöráustíg 12
Skólavörðustíg 12 einbver sú slærsta, hagkvæmasta og
fullkomnasta, sem til er í Reykjavík. Teikningar að
innréttingu búðarinnar eru gerðar á teiknistofu sænska
sambandsins í Stokkbólmi. Innréttingin er því af
sömu gerð og nýjustu búða sæusku kaupfélaganna.
Mest hefir verið smíðað í Reykjavík, eu það, sem ekki
hefir verið bægt að fá bér, liefir verið keypt frá
Stokkhólmi.
Allt er miðað við, að búðin verði sem þægilegust,
bæði fyrir viðskiptamenu og' afgreiðslufólk, en jafn-
framt smekkfeg.
Búðin er mjög rúmgóð og björt. Búðarborðið er
lágt, og er rimlahilla í því að framan, þar sem við-
skiptamennirnir geta lagt á pakka. Eru að því mikil
þægindi. Skannnt er frá búðarborðinu að billunum,
sem ekki eru hærri en það, að afgreiðslumaðurinn
nær af gólfinu í liæstu liillu. Þetta Iivortveggja er
því til mikils hægðarauka við afgreiðsluna. Hver
hluti af hillunum er gerður fyrir sérstakar vöru-
tegundir, og verður regla og skipulag allt i búðinni
sökum þessa betra en almennt gerist. Þá eru engar
vörur viktaðar sundur í búðinni, heldur er það gert
í geymslunni inn af búðinni. Þar er hveiti, mjöl, sykur
o. fl. viktað sundur í smápoka, 1, 2, 3, 5 eða 10
kg. Pokarnir eru síðan settir á vagna, sem ekið er
fram í búðina, og eru þeir settir undir billurnar.
Vörurnar eru því alltaf til í hæfilegum skömmtum,
eins og bver kaupandi óskar eftir. Þetta fyrirkomulag
sparar mjög mikið tíma og vinnukraft og eykur
þægindi bæði fyrir afgreiðslufólkið og viðskiptamenn-
ina. Afgreiðslan gengur fljótar, og ösin verður minni í
búðinni. Þessu fyrirkomulagi fylgir líka sá kostur, að
búðin verður miklu hreinlegri en ella.
Pöntunardeildin beldur áfram, þótt félagið baíi
opna búð. Viðslciptamennirnir panla einu sinni í hálfum
mánuði lielztu nauðsynjavörurnar. Er að þessu mikill
vinnusparnaður og ólíkt þægilegra beldur en að vera
Kjötdeild matvörubúðarinnar á Skól avöráustíg
25