Samvinnan - 01.12.1940, Blaðsíða 4

SAMVINNAN
10. HEFTI
Islandskvikmynd
samvinnufélaganna
Nokkrir ferðapistlar, eftir Guðl. Rosinkranz.
Ferðinni var heitið austur í Skaftafellssýslu til þess
að sýna þar íslandskvikmyndina. Við lögðum af stað,
konan mín og ég, um hádegisbil þann 26. september.
í austurleiðinni ætlaði ég um kvöldið að sýna mynd-
ina á Reykjum í Ölfusi. Sýndi ég hana í Garðyrkju-
skólanum og var þar fullskipað. Ákveðið var að halda
austur í Vík daginn eftir og sýna þar, og ætlaði ég því
að gista í Hveragerði, en ekki var það auðsótt. Gisti-
hús er þar ekkert, en tveir heimavistarskólar eru þar,
sem stóðu þá auðir, svo að ég bjóst við að geta fengið
húsaskjól í öðrum hvorum skólanum. En því fór fjarri.
Skólastýra kvennaskólans var á förum um kvöldið, en
formaður skólanefndarinar, kaupmaður í Hveragerði,
sem lyklavöldin hafði að bamaskólanum, neitaði að
lána dýnu og lök í rúmin. Ég hefði því orðið að fara
til Reykjavíkur til þess að gista, því í Tryggvaskála
við Ölfusárbrú var hvert rúm skipað, ef mér hefði
ekki hugkvæmzt að hringja til Pálma Hannessonar
rektors, sem var þá í Menntaskólaselinu í Reykjakoti,
og beiðast gistingar. Þangað vorum við velkomin. Við
fórum því tafarlaust fram í Menntaskólasel. Þegar
við komum að ánni kom bústjóri selsins á móti okkur
með lukt til þess að lýsa okkur yfir brúna og heim.
í selinu fengum við hinar ágætustu viðtökur hjá
Pálma rektor og frú hans.
Það var einkar ánægjulegt að koma þarna, í þetta
svo kallaða sel. Það er mikil bygging, tvær hæðir. Á
neðri hæð er stór samkomusalur, kennslustofa, setu-
stofa, stór forstofa og eldhús. Uppi eru svefnherberg-
in. Eru það tveggja og fjögra manna herbergi, rúm
Kirkjubæjarklaustur.
fyrir 46 manns. Uppi eru og steypiböð og salerni. Allt
er húsið upphitað með hverahita, og hið vistlegasta.
Húsgögn í setustofunni eru einkar smekkleg og setja
hlýlegan og heimilislegan svip á þessa skemmtilegu
vistarveru. Það hefur kostað rektor og nemendur
mikla vinnu að koma þessu myndarlega húsi upp.
Mestum hluta byggingarkostnaðarins hafa nemendur
safnað með sölu happdrættismiða, leiksýningum og
skemmtunum, en frumkvæði að þessari byggingu og
forustu um alla framkvæmd hefur Pálmi Hannesson
rektor haft, og má hann og nemendur hans vera
ánægðir með árangurinn, því þama er hinn ánægju-
legasti dvalarstaður, hvort sem er til hvíldar eða náms-
starfa.
Við höfðum því miður ekki tíma til þess að dvelja
lengi í selinu, því ferðinni var heitið austur í Skafta-
fellssýslu. Þegar við höfðum þegið morgunverð og
skoðað gróðurhúsin og búið, því rektor hefur þarna
allmikinn og myndarlegan búskap, héldum við af
stað austur.
Ferðin til Víkur gekk prýðisvel og komum við þang-
að um fimmleytið. En þar sem enginn matsölustaður
er á allri leiðinni frá Ölfusárbrú vorum við matþurfi,
er við komum í Vík. Var því gott að koma til Sigurjóns
Kjartanssonar kaupfélagsstjóra, sem er manna gest-
risnastur. Það er því óþarft að taka það fram, að
þar fengum við hinar ágætustu viðtökur.
Um kvöldið sýndi ég í Vík fyrir fullu húsi. Daginn
eftir var ferðinni haldið áfram austur yfir Mýrdals-
sand að Kirkjubæjarklaustri.
Sandurinn var ágætur yfirferðar, þótt enginn sé
vegurinn, og gekk ferðin greiðlega austur. Veður var
fagurt og hlýtt, einn hlýasti dagur á sumrinu. Þegar
við komum austur fyrir sandinn í Skaftártungumar
voru gangnamenn að koma með fjárrekstur niður
Tungurnar og dreifði féð sér um lyngi vaxnar hæð-
irnar austan vert við Hólmsá. Það var fögur sjón.
Haustlitir voru á lynginu og kjarrinu, sólin skein svo
skært sem auðið er, því loftið var tært og alheiður
himinn. LitSiKrúiðið var undra,vert: Rauðir, gulir,
grænir, bleikir og fjólubláir litir meistaralega sam-
settir. Um þessa marglitu flosmjúku breiðu dreifði sér
drifhvítt féð, fór hægt og bítandi í lognblíðunni og
hlýjunni. Yfir öllu hvíldi ró og friður haustsins. Það
væri tilfinningalaus maður, sem ekki hefði orðið gagn-
tekinn af þeirri fegurð, sem þarna bar fyrir augu.
Þegar við höfðum setið þama á hæðinni við ána
nokkra stund og notið þessarar óvenjulegu náttúru-
fegurðar og dýrðlega útsýnis, héldum við ferðinni
áfram að Flögu í Skaftártungu, en þar höfðum við
pantað miðdegisverð.
Framhald á 162. síðu.
152