Samvinnan - 01.06.1958, Blaðsíða 10

Haukadalur í Biskupstungum. Sér vestur til Geysis og Bjarnarfells.
Pílagrímsför til íslands
Eftir Þórð Björnsson fulltrúa
Á seinni hluta síðastliðinnar aldar
vaknaði verulegur áhugi í Bretlandi á
íslenzkum fornbókmenntum. Áttu þeir
Guðbrandur Vigfússon, prófessor í Ox-
ford og Eiríkur Magnússon, bókavörð-
ur í Cambridge drjúgan þátt í að kveikja
þennan áhuga.
Brezkir bókmenntaunnendur fóru hver
af öðrum að stunda lestur Islendinga-
sagna og fræðimenn að hefja rannsókn-
þeim. Jafnframt var hafizt handa
Skálliolt í Biskupstungum. Hvítá og
Vörðufell sjást sunnan við bæinn.

W. G. Collingwood
málari, rithöfundur og forn-
fræðingur kom til íslands
1897 og málaði 350 frábær-
lega fallegar myndir af
frægum sögustöðum.
Myndirnar með þessari grein
eru úr bók, sem Collingwood
gaf út og þykir nú mikill
dýrgripur.
Þessi skjöldur er enn þann dag í dag
á kirkjuhurðinni í Haukadal og þjóð-
sagan segir, að hann hafi upphaflega ver-
ið á staf risans Bergþórs í Bláfelli.
um að þýða margar þeirra á enska tungu
og gefa út í Bretlandi.
Þaimig kom Njálssaga út í Edinborg
árið 1861 og Gísla saga Súrssonar árið
1866, báðar í þýðingu George Webbe
Dasent.
Grettissaga kom út í London árið
1869 og Eyrbyggja, Hænsnaþórissaga og
Bandamannasaga árin 1891—1892 í
þýðingu Eiríks iMagnússonar og Willi-
am Morris.
Egilssaga kom út í London árið 1893
í þýðingu W. C. Green prests og Lax-
dæla árið 1899 í þýðingu Muriel A. C.
Press.
Þá kom Sturlunga út í Oxford árið
1878 í útgáfu Guðbrands Vigfússonar.
Einn þeirra Englendinga, sem ást-
fóstri tóku við hinar fomu sögur ís-
Hlíðarendi í Fljótshlíð. Collingwood hef-
ur teiknað myndina niðri í Gunnars-
hólma. — í baksýn eru Tindafjöll. —
SAMVINNAN