Spegillinn - 01.08.1951, Blaðsíða 5
SPEGILLINN
115
t
Eysleinn Jónsson
samdi um 40 miilj.
króna lán vestra
EYSTEINN JÓNSSON fjár-
málaráðherra kom í gær heim
úr för sinni til Ámeríku, en
þangað fór hann ásamt Jóni
Árna.syni bankastjóra til viá-
ræðna við alþ'jóðabankann um
gjaldeyrislán til framkvæmda
hér, einkum til Sogs- og Laxár.
virkjananna. Samdi hann um
40 milljón króna lán til þeirra
framkvæmda.
Með ráðherranum unnu að
samningunum Jón Árnáson
bankastjóri, Thor Thors sendi-
herra og' Pétur Eggerz sendi-
fulltrúi.
Þeir eru að slá
og þeir eru að slá
Varahlutir.
Já, vel á minnzt. Sláttur kvaö vera hafinn í sveitum lands-
ins eftir dagsskipun Páls Zóf í útvarpinu. Eina ljósglætan í
annríki dagsins hér í Reykjavík við að reikna út, hvort held-
ur maður á að halda heilsu, lífi og limum eða skatti og út-
svari, er þó sú tilhugsun, að bændurnir skuli vera farnir að
slá. Það er sjálfsagt miklu heilsusamlegri vinna fyrir alla
parta en hin eilífa barátta á mölinni við skatta og útsvar.
Vonandi hafa bændur fundið traktorinn sinn, sláttu- og
rakstrarvél, þar sem þeir lögðu slík tæki frá sér á síðastliðnu
hausti. En þeif staðir kvað vera mjög undir hendingu komn-
ir, þó alla jafnan í landareigninni og oftast meira að segja
á túninu og þá tiltölulega auðfundnir. En nú er af sem áður
var, þegar aðeins þurfti nokkra daga fyrir sláttinn til að
dytta að amboðunum inni í skemmu. Nú eru það hávísinda-
legir hlutir, sem því miður er ekki hægt að smíða með hefli
og sög, heldur verður að sækja til Reykjavíkur, þar sem þeir
eru heldur ekki til. Þessir merkilegu hlutir heita á bændamáli
„varahlutir“ og virðast öll heyskaparáhöld því miður vera
samsett úr eintómum varahlutum, sérstaklega þau, sem stað-
ið hafa hlífðarlaus úti á túni eða annars staðar úti í landar-
eigninni. Og ef sláttur er ekki einhvers staðar byrjaður enn,
þá er það áreiðanlega vegna „varahlutanna". Hábjargræðis-
tíminn í sveitinni stendur og fellur sem sagt á okkar atóm-
öld með „varahlutum“.
Önnur sláttumennska.
Já, ekki má gleyma að til er annars konar sláttumennska,
þótt sleppt sé þessum reytingsslægj um við Nýborg, þar sem
menn safna í koga með 2—5 köllum í einu. Annars hefur í
þeirri landareign fundizt heil gullnáma, þar sem tappamiðar
Áfengisverzlunarinnar eru. Og alltaf finnast þeir á sama
stað, nefnilega neðan við tröppurnar. Menn þurfa bara að
beygja sig niður og taka þá. Og þessi tiltölulega létta vinna,
sem sagt hreyfingin að beygja sig eftir miðunum, kvað vera
allarðsöm atvinnugrein, a. m. k. þangað til hæstaréttardóm-
arnir falla.
Með annars konar sláttumennsku meinti ég þó fyrst og
fremst það, að nú er öll yfirbygging þjóðfélagsins komin í
sumarfrí og farin að slá um sig í sveitum landsins, ef þeir
eru þá ekki að spóka sig í útlandinu. Það er nú dálítill mun-
ur núna að koma snöggvast í sportbuxum með laxveiðistöng