Spegillinn - 01.07.1960, Blaðsíða 6

150
SPEGiLLINN
Bjargráðastöðum, 28. 6. 1960
Sæll og blessaður ævinlega, Her-
mann minn! Ég skammast mín nú
fyrir að vera ekki búinn að skrifa
þér og þakka þér fyrir útvegunina
á rakstrarvélatindunum,semégfékk
með beztu skilum. Ég byrjaði nú
aðeins að slá í gær, nei, á laugar-
daginn vildi ég sagt hafa, ég bar
út niður á Brunnhúsflötinni eins
og venjulega, það er alltaf bezt
sprottið þar. Svo eru nú nýju
slétturnar ljómandi vel sprottnar,
og aldrei horfi ég svo yfir þær að
ég minnist þess ekki, hvað þú
gekkst vel og drengilega fram í að
útvega mér jarðabótastyrkina út á
þær. Guðrún mín segir nú stund-
um, að ég ætti nú orðið skilið að
fá annað hvort riddarakross eða
verðlaunin úr sjóði Kristjáns kon-
ungs tíunda (eða var það sá ní-
undi?) fyrir allar jarðabæturnar,
en það er nú held ég of mikið sagt.
Annars hljóta svosem ýmsir viður-
kenningu fyrir minni framkvæmdir
en ég hef staðið í, það er ekki þar
fyrir. En þú hefur ekkert með neitt
þessháttar að gera, er það ? Ég man
ekki, hvox*t ég var búinn að segja
þér, að sauðburðurinn gekk mikið
frekar vel hér, lambadauði með
minnsta móti og talsvert margt tvi-
lembt. Gráa tvævetlan, sem þér
leizt bezt á í fyrra var nú bara þrí-
lembd, þú hefur svo sem kimnað
kind að sjá þar, þetta ætlar að
verða kostaskepna. Ég vona að það
verði nú sæmileg heyskapartíð í
sumar, svo að heyin verkist vel,
annars þarf ég endilega að fara að
koma mér upp stærri votheysturni,
en það árar nú ekki vel til að
ráðast í svoleiðis framkvæmdir
núna. Jæja, Hermann minn. Held-
urðu að íhaldsstjórnin missi þetta
ekki allt út úr höndunum á sér?,
mér líst nú þannig á málin, að það
hljóti að verða stjórnarskipti áður
en langt um líður. Hvernig held-
urðu að það sé; er ekki að myndast
traustur grundvöllur fyrir nýrri
vinstri stjórn, mér heyrist þessi
vera með eindæmum óvinsæl, svo
ég man aldrei eftir að hafa heyrt
fólk hér tala jafnilla um stjómina,
og hef ég þó lifað milli tuttugu og
þrjátíu ríkisstjórnir. Þetta er orðin
aldeilis óskapleg dýrtíð, og nú var
það einmitt dýrtíðin sem stjórnin
ætlaði að stöðva, ég get t. d. sagt
þér, að einn pakki af girðingar-
kengjum hefur hækkað um þrjátíu
krónur og venjuleg stunguskófla
um einar tuttugu krónur. Nei, ég
hef enga trú á, að slíkt geti blessazt
til lengdar; og ég vona, að þú verð-
ir tilbúinn að koma nýrri stjórn á
laggirnar, þegar þessi hrekst frá.
Já, vel á minnst, hvemig var þetta
þarna í Genf? Það sögðu einhver
blöðin um daginn að hann Lúðvík
hefði alveg umturnazt og hótað öllu
illu. En Alþýðubandalagsbóndinn
hérna í útsveitinni, sem fær alltaf
Þjóðviljann, sagði mér nú að þú
hefðir heldur betur borið þessa
frétt til baka, og ég skil nú bara
ekkert í blöðunum að vera að
skrökva þessu upp, þegar þau
máttu vita, að jafn traustur og ör-
uggur maður og þú yrðir kallaður
til vitnis í málinu. Já, meðan ég
man; ég þyrfti helzt að fá mér
ungling í sumar til léttis; ekki
kannast þú náttúrlega við. neina
röska stráka, sem mundu fást til að
vera hér í sumar fyrir sanngjarnt
kaup? Já, og svo var það fjaðra-
hengslið í jeppann, ég ætlaði að
biðja þig að útvega mér það og
senda það með kaupfélagsbílnum,
hann er nú alltaf á ferðinni núna.
Það hefur dálítið verið unnið að
skógrækt hér í vor, eitthvað um tvö
hundruð trjáplöntur voru gróður-
settar í brekkunni upp af félags-
heimilinu, og ég flutti smátölu við
það tækifæri, ég á sko að heita
formaður skógræktarfélagsins hér.
Mér var nú að detta í hug að
stinga því að þér, hvort þú mundir
ekki geta, þér að óþæginda og út-
látalitlu sent okkur nokkrar plönt-
ur til að gróðursetja x hvamminum
sunnan við samkomuhúsið; það
mundi verða vinsælt, og hver veit
nema ég gæti þá komið því til
leiðar, að hvammurinn yrði kennd-
ur við þig, kallaður Hermanns-
lundur, til dæmis. Það væri alls
ekki einskis virði, svona pólitískt
séð, þú skilur. Ég fer nú að slá