Fréttablaðið - 23.09.2009, Blaðsíða 32

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is PRENTUN: Ísafoldarprentsmiðja
Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is DREIFING: dreifing@posthusid.is Veffang: visir.is EF BLAÐIÐ BERST EKKI: 512 5060
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
Í dag er miðvikudagurinn 23. sept-
ember 2009, 266. dagur ársins
7.14 13.20 19.25
6.58 13.05 19.10
Tilboðsdagar!
Af bestu list
Tilboðsdögum lýkur á morgun
Meðallestur á tölublað, höfuðborgarsvæðið, 18 – 49 ára.
Könnun Capacent í maí 2009 – júlí 2009.
Hvar er þín auglýsing?
35%
72%
BAKÞANKAR
Kolbeins
Óttarssonar Proppé
Fátt segir meira um manneskj-una en snoturt hjartalag. Það
hvernig fólk kemur fram við þá
sem minnst mega sín segir allt um
hvernig manneskjur það er. Þannig
segja fréttir af fólki, sem bregst
við því að heimilislausir tjalda í
nágrenni þeirra með því að hafa
áhyggjur af áhrifum á sitt daglega
líf, okkur ýmislegt um það fólk.
Það fólk er uppteknara af sjálfu
sér en góðu hófi gegnir. Það fólk
ætti að opna augu sín fyrir eymd
annarra, þrátt fyrir að þeirra eigin
sé töluverð.
Í SUMAR bárust fregnir af því að
útgjöld til þróunarmála yrðu skor-
in umtalsvert niður. Svo mikið að
þau yrðu langt fyrir neðan við-
mið þeirra þjóða sem við berum
okkur við. Svo hefur reyndar alltaf
verið, en nú er það svo langt fyrir
neðan það sem tíðkast í Evrópu-
sambandslöndum að til skammar
horfir. Fregnir af þessu hafa furðu
litla athygli fengið. Við frétta-
menn höfum verið uppteknari af
fréttum af efnahagshruninu sem
snertir daglegt líf okkar allra. Við
höfum lítið leitt hugann að raun-
um þeirra sem þurfa að reiða sig
á slíka aðstoð.
HINN ágæti rithöfundur Jón
Kalman Stefánsson vakti athygli
á þessari staðreynd á síðum þessa
blaðs fyrir nokkru. Því hvað sem
umræðu um efnahagslega klafa,
skuldafangelsi, veðsetningu
framtíðar barna okkar og hlutfall
skulda af vergri þjóðarframleiðslu
líður, þá er staðreyndin sú að lífs-
gæði hér á landi eru margfalt á við
það sem tíðkast í þeim ríkjum sem
þiggja þróunaraðstoð. Og þó vissu-
lega beri okkur að huga að þeim
sem verst eru staddir hér á landi
þá er leiðin til þess ekki að gleyma
hörmungum meðbræðra okkar í
fjarlægum löndum.
ÍSLENDINGUM tókst ekki í
miðju góðærinu að gefa til þróun-
araðstoðar það sem nágrannaþjóð-
ir gáfu. Okkur fannst merkilegra
að reisa okkur hallir og lækka
skattana okkar. Seinna gætum við
hugað að heimsins verst stöddu
börnum.
OG NÚ bið ég lesendur að verða
ekki typpilsinna og finnast undir-
ritaður gera lítið úr eymd þeirra.
Slík er ekki ætlunin. Gleymum því
bara ekki, í okkar daglega basli, að
til eru þjáningar sem við getum
ekki gert okkur í hugarlund.
Okkar minnstu
bræður