Fálkinn - 19.01.1929, Síða 15
F Á L K I N N
15
Munið
að sænsku karlmannafötin eru óefað þau vönd-
uðustu sem til landsins flytjast. — Fallegt úrval af
jakkafötum og yfirfrökkum ávalt fyrirliggjandi. — Þeir sem
ekki geta fengið mátuleg föt hér á staðnum, geta fengið þau
pöntuð eftir máli. — Verðið mjög sanngjarnt. Fást aðeins hjá
Reinh. Andersson Laugaveg 2.
I’i'li. af 7. síðu.
héyi't orðið „ekkju". —- „Ha! ertu
ekk ja? l>að hefirðu • aldrei sast mjer“.
— „Nei, jeg iijelt að þú ijetir ]>ig
I>að einu skifta", svaraði brúðurin. —
„Nú, svo það hjelstu", öskraði l>rúð-
guminn, „en það er eitthvað annað,
kelli mín. I>að skal jeg láta þig vita.
Ekkja. Ekki nema það ]>ó. Áttu ekki
krakka lika? Heldurðu að jeg vilji
ekkju“. — Og svo tók liann hatt sinn
og fór. Og kom aldrei aftur.
Einu sinni stamaði maður svo mik-
ið, að liann komst aldrei inn í hjóna-
bandið. Honum var ómögulegt að
segja orðið „já“, |>ó það vreri ekki
lengra en allir vita. Hann stappaði í
gólfið og hann roðnaði — en hohúm
var ómögulegt að koma því upp úr
sjer. Loksins varð brúðurin óþolinmóð
og sagði: „Úr því að ]>li getur ekki
einu sinni sagt eitt já, er víst ómögu-
legt að ]iú getir samsint nokkru af
því, sem jeg vil, eftir að við erum
komin i hjónahandið. Svo jeg ætla
að segja nei, hvort heldur ]>ú segir
nokkuð eða ekki neitt“. — Svo fór
um sjóferð þá.
Einu sinni hafði brúðguminn
gleymt að liafa ineð sjer svaramann;
lór hann því ásamt brúðurinni og
fleira fólki til kunningja sins i næsta
húsi til þess að biðja hann um, að
vera vottur sinn að giftingunni. En
nú vildi svo bölvanlega til, að einmitt
þessi kunningi hafði verið leynilega
trúlofaður hrúðurinni, en liafði slitið
Irúss við liana, og liafði hún þá trú-
lofast hinum út úr örvænting Þegar
hinir fornu elskendur sáust nú á ný,
urðu þau mjög hrærð hæði. „Fyrsta
ástin fyrnist seint“ og þau fjellust
þarna í faðma, umsvifalaust, og sögðu
SVO hátt að allir heyrðu, að ]>au vildu
ekki skilja fyr en dauðinn sjálfur
skildi ]>au að, — eins og stendur i
giftingar-rítúalinu. Borgarstjórinn varð
af hjónavígslunni, en hann fjekk aðra
' staðinn — og hrúðurinn var sú
sa ma.
— — — Menn geta sjeð af endur-
minningum þessa enska giftingameist-
ara, að innsigiingin í hjónabandið er
hinn versti Skerjafjörður, fullur af
hoðum og blindskerjum.
Hollir hjúskaparsiðir.
Auðvitað er það argasti ósiður, að
lesa blöðin meðan maður er að liólka
i sig morgunmatnum. Jeg skal aldrei
gera |>að aftur. Hjeðan í frá skal jeg
lesa Þjóðvinafjelagsalmanakið. I>að er
hollara fyrir taugarnir. Því einmitt
l'egar jeg var að lesa Morgunblaðiö i
lyrradag rakst jeg á grein sem hjet
„Hollir hjúskaparsiðir" eða eitthvað
svoleiðis. Jeg ætlaði einmitt að fara
að sýna konunni minni þessa grein,
því jeg hjóst við að þar væri einhver
heilræði sem hún hefði gott af að
kunna, en ]>á sá jeg að fyrsta setn-
ingin fjallaði um að það væri skömm
að þvi, að húshóndinn leyfði sjer að
lesa hlöðin meðan hann sæti yfir
horðmn.
Eftir þessa uppgötvun varð jeg ekki
eins sólginn í að láta konuna mína fá
hlaðið. Jeg las áfram: „Hagið þjer yð-
ur við konuna yðar eins og meðan
þið voruð trúlofuð“, stóð þar. Það
geri jeg, að minsta kosti yfir morg-
unmatnum. Meðan jeg var trúlofaður
las jeg altaf blöðin með morgun-
matnum. Þetta er dagsatt. Greinin var
ekki svo vitlaus. — Jeg lagði ]>laðið
frá mjer. — „Takk“, sagði konan mín
og greip hlaðið með áfergju og svo
sagði hún ekki meira yfir máltíð-
inni þeirri.
Því helur sem jeg hugsaði um ]>au
góðu ráð og hendingar, sem í grein-
ini voru, því viturlegri fundust mjer
þau. Og afleiðingin varð sú, að jeg
hringdi hcim til konunnar minnar af
skrifstof unni.
— Ert það ]>ú, elsku hlessað hjart-
að mitt? spurði jeg.
— Já, svaraði hún. — Hver er það
sem jeg tala við?
— Það er jeg, elskan min, svaraði
jeg. — Jeg hjelt að þú þektir óm-
inn í mjer.
— Já, en þegar þú sagðir „elsltan
mín“, datt mjer ekki í hug, að það
gæti verið ]>ú. — Hvað gengur að þjer?
— Ekki neitt. Mig langaði hara að
tala við þig.
— Hvernig i dauðanum stendur á
því?
— Bara til að lveyra hvernig þjer
liði.
— Hvernig mjer liði?
— Já.
— Jeg má alls ekki vera að þessu!
(Hringt af í eyrað á mjer).
Mjer var eitthvað svo hlýtt innan-
hrjósts að jeg keypti rósir og hafði
með' mjer þegar jeg fór heim að
horða. Vinnukonan mætti mjer i for-
stofunni — aldrei ]>essu vant.
— Frúin kemur undir eins, sagði
hún.
Jeg gal varla náð andanum þegar
jeg sá hana. Hún var klædd í sitt
fegursta skart og betur máluð en jeg
hefi nokkurn tíma sjeð hana áður,
með demantsfesti um hálsinn og fal-
lega hringinn, sem jcg gaf henni þeg-
ar jeg frjetti um arfleiðsuskrána
hennar Valhorgar gömlu stjúpu lienn-
ar......
— Ertu kominn til að bjóða mjer
út að borða með þjer? spurði hún
með fallegustu Eólshörpuröddinni sem
hún átti til i raddböndunum.
—- Borða .... úti? kreysti jeg upp
úr harkakýlinu á mjer með miklum
ertiðismunum, og datt undir eins
nokkuð ægilegt i liug. — Æ, heyrðu,
er heimilið matarlaust?
— Nei, vitanlega ekki. — En þú
átt að liaga þjer við mig eins og með-
an við vorum trúlofuð!
Jeg held, að eigi maður að gera sjer
von um farsælt hjónahand, þá eigi
maður ekki að lcsa blöðin yfir morg-
unmatnum. Að minsta kosti er svo
mikið víst, að ]>að nær ekki nokkurri
átt, að konan manns geri það.
m
m
m
m
m
rs?
Verslun M. Thorberg, Laugaveg 33.
Fengum með síðasta skipi fallegt úrval af
Trikotine-fatnaði, Kvennáttfötum,
ásamt miklu úrvali af Ðarnabuxum.
Málninga-
vörur
Veggfóöur
Landsins stærsta úrval.
Avalt mestar og
bestar birgðir fyr-
irliggjandi af allsk.
karlmanna- og
unglingafatnaði.
VÖRUHÚSIÐ
Reykjavík
Elsta, besta
og þektasta
r y k sugan
er
Nilfisk.
Aðalumboð
hjá
Jón Sígurösson.
Austurstr. 7.
r
Altaf fyrirliggjandi:
„JUNO“-ELDA VJELAR hvit-
emaileraðar allar stærðir.
„0RANIER“-0ENAR græn
eml. — Svartar ELDAVJEL-
frá HUSQVARNA. — LIN-
OLEUM margar fallegar teg.
Filtpappi. Þakpappi. Gólf- og
Veggflísar. Saumur og m. m. fl.
Á. Einarsson & Funk
Byggingarvörur & Eldfæraverslun.
V_______________________,,
£3t3C300ae)Q0D0QE3C30£30£3£3£3í3e3t}0í3
Allskonar
| bvunatvyggingav
Nye Danske.
o
o
o
o
o
o
o
Aðalumboðsmaður
Sighvatur Bjarnason
Amtmannsstíg 2.
ooooooooooooooooooooooooo
kosta aðeins
kr. 1,45.
Sigurður Kjartansson
Laugaveg 20 B. — Sími 830.
Suðusúkkulaði,
átsúkkulaði,
Cacao