Fálkinn - 18.01.1930, Side 10

10
F Á L K 1 N N
Þú ert þreyttur
jdaufur og dapur í skapi. — Þetta;
;er vissulega í sambandi viÖ slit:
■ lauganna. Sellur líkamans þarfn-;
jast endurnýjunar. Þú þarft straxj
;að byrja að nota Fersól. — Þá:
jfærðu nýjan lífskraft, sem endur-;
jlífgar likanisstarfsemina.
; Fersól herðir taugarnar, styrkir;
jhjartað og eykur likamlegan kraft;
;og lífsmagn.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■ ■
■ ■
■ ■
: Vandlátar húsmæður nota ;
■ ■
eingöngu
■ ■
■ ■
■ ■
I Van Houtens j
■ ■
■ a
m m
heimsins besta
■ ■
i ■
j Suðusúkkulaði. j
s s
■ ■
í Fæst í öllum verslunum. :
■ ■
■ ■•
■ ■
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Ilúsmæður!
■
Gold Dust
■
■
■
þvottacfni og
Gold Dust
■
■
■
skúringar-duft 5
■
hreinsa best.
■ Sturlaugur Jónsson & Co.
■
• „Sirius“ súkkulaði og kakó- •
• duft nota allir sem vit hafa á. •
• 1 Gætið vörumerkisins. •
Aðeins ekta
Steinway-
Piano oö Flygel
i^E
bera betta merkL
Einkaumboðsenn:
Sturlaugur Jónsson & Co.
Fyrir útsölurnar.
Nú erum við farnar að jafna okk-
ur dálítið eftir jólaannirnar, búnar
að skifta á jólagjöfunum, sem við
ekki vorum fylilega ánægðar með og
lofuðum sjálfum okkur því á nýjár-
inu að vera nú sparsamari en í
fyrra. Eftir er að vita live vel við
stöndumst freistinguna, þegar blöðin
fara að básúna útsölurnar. Þvi fáar
okkar hafa vist verið svo hyggnar
að leggja fyrir smátt og smátt, viku-
lega eða mánaðarltega dálitla upp-
hæð í þessu augnamiði. Þá byrjar
baráttan: eigum við að kaupa það,
sem okkur langar til, eða eigum við
ekki að gera það? Venjulega endar
hún þó á einn veg, við kaupum það,
sem við getum.
Því auðvitað er að nota sjer þann
liagnað, sem af útsölunum má hafa,
en skynsemi verður að ráða því, sem
öðru og ekki megum við láta lokka
okkur til að kaupa það, sem okkur
þykir fallegt, ef við enga þörf höf-
um fyrir það. Útsölurnar eigum við
að nota til þess að fá okkur eitthvað
af þeim fötum, sem okkur vanhagar
1. mynd a. Ball- eða samkvæmis-
kjóll úr silki og mótuðii „chiffon“
eða b. Hversdagskjóll úr ftau-
cli eða ull. Hliðardúkar og kragi úr
mótuðu cfni. c. Síðtregja úr linfeldu
efni. Ermar og kragi úr silki. Perlu-
saumur til skrauts.
um og hluti þá, sem okkur vantar
heima fyrir. Um hið siðara er ekki
hægt að gefa nein almenn ráð, og
skal því vikið nokkuð að hinu fyr-
nefnda.
Áríðandi er að vera viss um, áð-
ur en farið er að heiman, hvers er
þörf, svo hægt sje að leita að því.
Best er að skrifa upp lista yfir þess-
ar vörur, taka með sjer afklippur af
þeim fataefnum, sem við ætlum að
kaupa og þá liti, sem okkur vantar,
því mjög er varhugavert að treysta
minninu um þessi mál.
Auðvitað getur komið fyrir, nð
manni detti ýmislegt í hug, sem betur
má fara, þegar farið er að skoða
efnin og fatnaðinn, cn vissast er þó
aS fylgja fyrstu áformunum og kaupa
altaf fyrst og fremst hið nauðsynleg-
asta, verði þá eitthvað afgangs, til
þess, ónauðsynlegra er, þá er það
bara betra.
Eitt af því, sem flestar konur eiga
bágt með að neita sjer um, eru falleg-
ir og góðir hattar. En hvað þá snert-
ir verður vel að vara sig. Því hvað
fallegur, sem hatturinn kann að vera
i sjálfu sjer, verður hann lítilsvirði
ef hann ekki passar við annan fatn-
að. Munið því altaf að vera í þeirri
yfirhöfn, sem þið ætlið að nota hatt-
3. mgnd f. Telpukjóll úr voile og
samlitu þvottasilki g. Morguntregja
úr mótuðu silki eða flaueli. h. 11 á-
leistar,
2. mgnd d. e. Samfistingur og
nærkjóll úr jivottasilki og blúndum.
inn við og gætið vel að hvernig það
fer saman, annars kann vel að fara
svo, að þið verðið óánægðar með
nýja hattinn þegar heim kemur.
Þetta er eins og öll önnur góð ráð
ekki annað en það, sem hægt er að
segja sjer sjálfur, en þó hættir okk-
ur stunduin við að gleyma því.
Samkvæmiskjóllinn (a) og hvers-
dagskjóllinn (b) eru búnir til úr
tvenskonar afgöngum. Á þennan hátt
má einnig breyta gömlum kjólum.
Hliðarslögin á samkvæmiskjólum
eru gerð úr dúk, sem er meter á
hvern veg. Er hann kliptur sundur á
ská, þannig að önnur hlið lielmings-
ins verður 40 hin G0 sentimetrar.
Faldaður með húlsaum á alla vegu.
Skákanturinn er strengdur við kjól-
inn eins og myndin sýnir og falla þá
slögin í fellingar af sjálfu sjer. Á
mynd (b) eru hliðardúkarnir ská-
skornir að ofan og síðan hringskorn-
ir að neðan.
Síðtreyja er auðvitað ekki allra
nýjasta tíska, en við eigum pils, sem
við viljum nota og getum fengið efni
í sama lit, er þetta ágætt ráð og litur
mjög vel út þegar búið er.
Samfestinga og nærkjóla úr silki
og blúndum gætum við ef til vill án
verið, en það getur verið gaman að
eiga þó ekki sje nema eitt spari.
Telpukjólinn (f) má gera úr ein-
hverju þunnu efnj og leggja silki í
sama lit. Það er auðvelt að sauma
hann og vandalaust. Morguntreyjuna
(g) má gera úr silkiafgangi og prýða
með svanadúnsköntum. Mjög falleg
gjöf.
Dagarnir lengjast og það herðir
frostið. Takið nú til prjónanna, mað-
urinn, bræðurnir eða kærastinn liafa
gaman af að eignast ermalausa
peysu og öllum konum þykir vænt
um háleistana (h) sina i frostinu,
þeir eru svo ágætlega hlýir.
La femme.
Það er ekkert auðhlaupið að því
að komast áfram í heiminum nú á
dögum. Samkepnin er gífurleg og
það er næstum eins og að ætla sjer
að grafa göng gegnum stórgrýtis-
bjarg með saumnál að komast i lif-
vænlega stöðu. Það er enginn, sem
tekur okkur með opnum örmum,
þegar við komum í atvinnuleit. For-
stjórarnir segja ekki: „Hje.rna er
staða handa yður, nú megið þjer
sitja hjerna og skrifa á skrifvjel
þangað til jijer eruð sextugur og þá
skulum við láta yður fá eftirlaun
og armbandsúr til minningar um
okkur“. Nei, rnikils er krafist og
margt er heimtað, það er ekki nóg
að kunna verk sitt, nokkurnveginn,
heldur verðum við að kunna það
eins vel og auðið er og helst betur.
Ivrafist er framtaksscmi, atorku
og mentuuar, er stefni fyrst og fremst
í þá átt, að gera menn hæfari til
þess starfs, sem þeir liafa með hönd-
um. Þarna er galli á kvenlegri ment-
un. Karlmenn hafa venjulega ein-
hverja sjermentun til brunns að
liera, fæstar konur hafa annað en
almenna mentun.
Þegar um atvinnu er að ræða þarf
meira með en æsku og blítt bros.
Enskt verslunarhús, sem auglýsti
eftir fólki bað umsækjendur að láta
þess getið i ilmsókninni liversvegna
jieir teldu sig hæfa tii stöðuhnar.
Annað verslunarhús krafðist þess
að umsækjandinn lýsti æfiferli sín-
um frá æsku. „Standard Oil Co“
tekur engan nema hann hafi lækn-
isvottorð. Það þarf bláan stimpil til
þess að komast inn fyrir múrana.
Þetta er nauðsynlegt fjelaginu, þar-
eð það sendir starfsmenn sina út
um lieim allan og verða þeir því að
vera svo hraustir og harðgerir að
þeir þoli loftlagsbreytingar og erf-
iðleika þá, er þeim kunna að mæta
í ókunnum löndum.
—Mörg verslunarliús vilja fá að
vita hvaða bækur umsækjandanum
gest best að, hverjar vonir hann
liefir gert sjer um framtíðina, livað
hann iðkar í frítimunum, til þess
að geta gert sjer liugmynd um skap-
gerð mannsins.
Það, sem alt veltur á, er að stefnt
sje í ákveðna átt með mentun sinni,
en þar næst dugnaður, framtaks-
semi og gott mannorð. Nú á tínnim
er nauðsynlegt að við sjcum meira
en vjelar, við verðum líka að hafa
heila, og — þetta á einkum við lcon-
una — ekki altof stórt hjarta, —
það er að segja, við megum ekki
liugsa meira um karlmenina en um
vinnu okkar.
(Þýtt úr „Idag" eftir Öggu Aiulrup.)
■A