Fálkinn - 15.03.1930, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
Þú ert þreyttur
daufur og dapur i skapi. — Þetta
er vissulega í sambandi við slit
lauganna. Sellur likamans þarfn-
ast endurnýjunar. Þú þarft strax
að byrja að nota Fersól. — Þá
færðu nýjan lífskraft, sem endur-
lífgar líkamsstarfsemina.
Fersól herðir taugarnar, styrkir
hjartað og eykur líkamlegan kraft
og lífsmagn.
I Iúsmæður!
Gold Dust
þvottaefni og
Gold Dust
skúringar-duft
hreinsa best.
Jónsson & Co.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••
• '
• -
• Þjer standið yður altaf við að
t biðja um „Sirius“ súkkulaði
• og kakóduft.
; 2 Gætið vörumerkisins.
Fyrir kvenfólkið.
WQ
Teið.
Drykkurnn, sem hitar á veturnar en
svalar á sumrin.
Gamalt rússneskt orðtæki segir að
teið „hiti á veturna, en svali á sumr-
in“. Kvað orðtæki þetta stafa frá
Kína og hafa borist með teinu
þaðan.
Þeir, sem tes neyta og þykir það
gott munu verða sammála um að
sjóðheitt te hiti, alveg inn að hjarta-
rótum. En til þess að skilja hvað
rússneski verkamaðurinn á við með
því að teið svali á sumrin þarf mað-
ur að vera kominn inn í testofu
„Tsochajnia,, í Moskva brennheitan
júlídag þegar hitinn er 35 gráður i
skugganum. Fólkið bókstaflega hell-
ir í sig hverjum sjóðandi tebollan-
um á fætur öðrum þangað til svitinn
drýpur niður á borðið úr votu hár-
inu og rennvotar skyrturnar anga
eins og hrossatað. Þá fyrst verður
skiljanlegt hvað Rússinn á við með
þvi að teið svali á sumrin. Vot föt-
in svaia brennheitri húðinni.
„Teið rennur gegnum sykurinn
inn í munninn“, segir Rússinn. Það
er eins og þegar við drekkum mola-
kaffi. En til hægðarauka hafa þeir
það þannig úti um sveitirnar í bað-
stofunni „izban“ að þeir hengja
snærisspotta upp í rjáfrið og binda
í hann hnefastóran sykurmola.
Hangir hann beint fyrir ofan mat-
borðið; undir langvegg en fyrir
framan mynd hins heilaga Nikulásar,
þar sem lampi logar nótt og dag.
Molinn er svo látinn ganga milli
manna meðan á tedrykkju stendur.
Húsbóndinn tekur fyrstur molann
mjög alvarlega í hönd sér og sleikir
hann áður en hann sýpur á glasi
sínu, síðan sveiflar hann honum til
húsmóðurinnar og gengur molinn
síðan frá munni til munns alt í
kringum borðið. Börn, vinnufólk og
gamalmenni keima á honum til
þess að fá sætabragð í munninn.
Svona gengur það iðulega alt kveld-
ið og það er um að gera að vera
svo æfður í þessum leik, að hægt
sje á sem stystum tíma að án sem
mestum sætindum úr molanum helst
meira en sessunauturinn.
Á borðinu fyrir framan húsmóð-
urina stendur hin spegilfagra tevjel
„samovar“. í miðri vjelinni er járn-
rör fult af brennandi trjákolum og
halda þau vatninu heitu. Stundum
vill svo til að kolin hlaupa í gjall og
byrgja fyrir loftið, sloknar þá eld-
urinn brátt og vatnið kólnar. Þá er
það skylda karlmannanna að hirga
eldinn við aftur. Gera þeir það á
þann hátt, að þeir setja „samovar-
inn“ niður á gólfið, draga af sjer
annað stígvjelið og hvolfa þvi yfir
rörið, draga þeir síðan stígvjelið
upp og niður eins og fýsibelg og
tekst þannig að lífga við eldinn og
fá vatnið til þess að sjóða aftur. Þó
tedrykkja rússnesku bændanna sje
svona einföld og óbrotinn veit hann
að „soðið“ te er óholt. Sjóðheitu
vatninu „kipitok“ er helt yfir te-
blöðin í tekönnunni, sem oftast er
látin standa uppi á vjelinni. Trekk-
ist teið þar en má ekki sjóða, því
þá er álitið að drykkurinn breytist
í eitur og verður að hella honum
niður.
Meðal mentaðra manna í Rúss-
landi safnast fjölskyldan um borð-
stofuborðið á kveldin. Börnin lesa
skólafögin og foreldrarnir hvíslasl
á um viðburði dagsins. Samóvarinn
stendur á borðshorninu og syngur,
hvert teglasið er tæmt á fætur öðru.
Teið er altaf drukkið úr glösum. Á
auðugri heimilium eru notuð teglös
með skrautlegum silfurhönkum, svo
ekki sje hægt að brenna sig á fingr-
unum.
„Hinn syngjandi samovar“ bregð-
ur draumablæ á rússneska heimilið.
Suðan minnir á fiðlutóna og hjá
hinum þunglyndu rússum vekur
þessi samorar söngur bernskuminn-
ingar og æskudrauma. Rússnesku
skáldin mörg, jafnvel Puschkin og
Lermantaf hafa ort um sorgarsöng
samóvarsins á vetrarkveldum.
í Moskva og öllum öðrum rúss-
neskum borgum er manni boðið te
í hinum stærri búðum og öll meiri
háttar mál eru að jafnaði rædd við
tedrykkju.
Á heimilunum er ávaxtamauk oft
borið með teinu í stað sykurs. Stór
skál eða nokkrar smáskálar eru látn-
ar fylgja glösunum. Er dálítið af
maukinu lirært saman við teið. Gul-
aldin eru einnig stundum borin með
og eru þau þá skorin í þunnar sneið-
ar og ætlað til að setja bragð í
teið. Mjólk og rjómi er aldrei notað.
Það er Vesturlanda siður, sem
hvorki Kinverjar eða Rússar myndu
nokkurntíma vilja eyðileggja teið
sitt með.
GOTT RÁÐ.
Það er oft vont að sjóða nýjan
fisk án þess að hann detti í sundur.
Má vel koma í veg fyrir þetta með
því að hella dálitlu ediki út í vatnið
um leið og það sýður.
GOTT RÁÐ.
Til þess að koma í veg fyrir að
egg springi i suðunni er ágætt að
strá svolitlu salti út í vatnið áður
en eggin eru látin ofan í.
er uppáhald kvenþjóðarinnar.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiii
Eftir veikindi
er
I idozan[
besta
styrkingarmeðalið.
Fæst í lyf jabúðum. 6 S
ii................
VAN HOUTENS
konfekt í öskjum
NÝTT HULDUMÁL.
er l vafa.
Karlmaðurinn getur hylt konuna á
margan hátt. Hann getur „sagt það“
með óteljandi mörgu móti. Það er
aðeins komið undir því, hve smekk-
legur liann er og hve mikið pyngjan
þolir.
Öðru máli er að gegna um konuna.
Það er oft erfitt fyrir hana að gefa
smábendingar svo vel fari á.
Nú hafa Parísarstúlkurnar fundið
ráð til að bæta úr þessu. Nokkrar
þeirra hafa myndað með sjer fjelag,
sem þær kalla „Cigarettufjelagið“.
Nota þær cigarettuna til þess að láta
i ljósi tilfinnningar sínar gagnvart
karlmönnunum. Hið nýja mál krefst
þess að karlmennirnir sjeu vel viti
bornir, — en það ætti varla að
orðið því til fyrirstöðu að
verði alheimsmál.