Fálkinn - 17.05.1930, Blaðsíða 10
10
F A L K I N N
SOLINPILLUR
eru framleiddar úr lireinum
jurtaefnum, þær hafa engin
skaðleg áhrif á líkamann, en
góð og styrkjandi áhrif á
meltingarf ærin. — Sólinpillur
lireinsa skaðleg efni úr hlóð-
iiiu'. Sólinpillur lækna van-
líðan er stafar af óregluleg-
um liægðum og hægðaleysi.
Notkunarfyrirsögn fylgir
hverri dós.
Verð aðeins kr. 1.25. — Fæst
lijá hjeraðslæknum og
öllum lyf jabúðum.
Vandlátar húsfreyjur
kaupa
Tígulás-
jurtafeiti.
Til afmælisdagsins:
„Sirius“ suðusúkkulaði.
4 • Gætið vörumerkisins.
Elsta, besta
og þektasta
ryksugan
er
Nílfisk.
Aðalumboð
hjá
Raftækja-
verslunín
Jón Sigurðss.
Ansturstr. 7.
Fyrir kvenfólkið.
Hvers vepa er hlnn Ijðti d’Anmmzio
svo mikið kvennagull.
ftalska skáldið d’Annunzio er marg-
hliða uáungi — auk þess sem hann
er víðlesið skáld er hann líka óðals-
hóndi, flugmaður, hermaður og
kvennagull. Siðasti eiginleikinn liefír
þó ekki aflað honum hvað minstrar
frægðar, smbr. samhúð þeirra Eleo-
nore Duse og sámband hans við fjöl-
margar aðr.ar þektar konur.
Því er þó ekki að leyna, að d’An-
nunzio er eklci neitt sjerlega laglegur
maður, enda hefir það furðað marga
hve vel hann hefir komið ár sinni
fyrir borð hjá kvenþjóðinni. Blaða-
manni einum fanst þetta svo merki-
legt, að hann fór á fund hans og
spurði hann hvað það eiginlega væri,
sem gerði hann svona aðlaðandi hjá
stúlkunum. Og d’Annunzio svaraði
því eins hreinskilnislega og skáldlega
og hann var vanur:
— Sjálfur hefi jeg oft spurt mig
sömu spurningar. Jeg hefi staðið fyf-
ir framan spegilinn og hugsað um
þetta og komisl að þeirri niðurstöðu
að gúðleg andagift hafi stöku sinnum
tekið mig föstum tökum. Hún hefir
fylt mig guðdómseldi og knúð rnig
til starfs. Jeg varð skáld, jeg eiskaði,
foringi i dag, iðrandi syndari á morg-
un. Þegar andi þessi kemur yfir mig
er jeg ungur maður, jeg syng um
æskuna — elsk'a og hata eins og liún
— og iðrást eins og hún. Jeg er þræll
þessa kyngikraftar. Á þessum stund-
um hefi jeg oft óskað þess að geta
krufið sjálfan mig til mergjar, en mjer
hefir ekki hepnast það ennþá ....
Þegar andinn liefir yfirgefið mig
fæ jeg sjónina aftur. Jeg er ljótúr,
jeg hefi ekki nokkurn þann eiginleika,
sem laðað getur að sjer konur, sje
það talið ásl að verða hrifinn af vissn
samræmi milli kjöts og beina.
En.sú ást, sem jeg liefi notið var
gefin af konum, sem áttu svo djúpa
og fagra sál og svo mikið geislamagn
að endurskin þess kveikti eld i sál
minni.
Þegar hinn háfleygi andi hefir
gripið mig sje jeg andlit mitt ljóma
af ást svo jeg undrast með sjálfum
mjer, jeg er eins og maður sem geng-
ur í svefni, jeg er dáleiddur og dá-
leiði aðra. En andagiftin flýr og jeg
kemst aftur til sjálfs mín. Jeg er eins
og maður, sem vakna af undursam-
legum draum. Jeg minnist þeirra lof-
orða, sem jeg hefi konum gefið í ást-
Iirifning sálar minnar. Andinn hefir
yfirgefið mig, og líkaminn yðrast ..
Jeg hefi unnI5 við þennan eld að
skáldskap mínum. Mánuðum síðar
hefi jcg undrast orðin verk. Á sama
hátt liefir þetta gripið mig þegar jeg
hefi gegnt hermannsstörfum .........
Samband mitt við Eleonore Duse og
hin sorglegu afdrif þess hafa hvilt
þungt á mjer segir hann enn-
fremur. Jeg var undir áhrifum anda-
giftarinnar,' þegar jeg hitti hana.
Hún er merkasta leikkona, sem lif-
að hefir, og stærstu hlutverk hennar
urðu til meðan við vorum saman. Og
fyrir áhrif hennar slcapaði jeg „Fran-
cesca da Rimini1, Dauðann“, „Sigur“
— og eru það frægustu bækur mínar.
Hann talar ennfremur um hina
fögru prinsessu Monte de Monosso,
Moria de Gallise, sem skáldið yfir-
gaf einnig og um Ida Rubinstein,
sem gaf honum hugmyndina að „St.
Sebastian“. Ljek hún sjálf aðalhlut-
verkið í því leikriti. Skáldið var mjög
ástfangið af lienni, en hún neitaði að
hafa önnur mök við hann en sem
fjelagi á sviði lístarinnar.
— Já, segir hann hæðnislega, jeg
hefi ekki altaf verið sigúrvegarinn .
GOTT RÁÐ.
Við vitum allar hye vont er að verj-
ast saxa núna meðan á hreingerning-
um stendur.
En nú skal jeg kenná ykkur ágætt
ráð við þessu, margar þekkja það
ef til vi 11. en það eerir ekkert til.
GOTT RÁÐ.
Gera má gamlar og gráar skóhlifar
fallegar og gljáandi með þvi að
strjúka yfir þær límgljáa — en fyrst
verður að hreinsa þær vel.
i/y
Best að auglýsa
í Fálkanum
Lérefístuskur kaupir Ðerbertsprent.
Sjóðið saman 1 stóra matskeið af
góðri matarolíu, 1 teskeið, af giyserini
og 30 gr. af stearini. Best að leysa
það upp í krukku, sem látin er standa
niðri i sjóðandi vatni. Hrærið í á með-
an það er að kólnal Gott að setja
nókkra dropa af ilmvatni saman við.
Smyrslinu er smurt á hendurnar á
kvoldin, þegar búið er að þvo þær,
að. morgni munu þær grónar.
Jeg reyndi þettá 'einu sinní af til-
viljun. Það var að kveldlagi að jeg
hafði verið áð gljábera eldhúsgólfið
mitt. Fram í forstpfuimi stóðu nokkr-
ar góðar skóhlífar, sem enginn vildi
nota af því, að þær voru orðnar svo
gráar. Mjer datl i hug að i’éyna að
hera á þær Tka. Þetta tókst l)á lika
svona velJ En þið getið sjálfar reyntl
IIIIIIIIIIIIIBIIIWIIIIIIIIIIIIIIII*,
f IDOZAN
er liið
besta meðal
við
blóðleysi
sem til er
Fæst í Lyfjabúðum 1
riiimimiBiiiiiMiiiiiimiiiBiiii
NetlS þjer teiko 1 b 1 ýa n tInn
„ÓÐINM"?
og með lífstykki. Þá var ekkert tillit
tekið til þess hvort fötin voru hent-
ug og þægileg. En nú er öldin önnur.
Nú lineykslast enginn þó kvenfólkið
sje frekar fáklæddara við iþrótta-
iðkanir en annars, jafnvel þó vart
verði annað sagt, en að þær megi
í’ilíPl
:;:vV.v:v:vX-Vs
ÍÞRÓTTAFÖT KVENNA.
Líklega er ekkert af fatnaði kven-
fólksins, sem hefir gerbreyst svo mjög
á siðustu tuitugu'árum, sem íþrótta-
klæðnaðurinn. Þá bæði hjólaði, rjeri
og reið kvenfólkið í þröngum fötum
litið missa af fötum til þess að vert
nær því berar. Myndirnar lijer
ofan eru af íþróttafötum kvenfólkS'
ins fyrir tuttugu árum, efst reiðhjóla'
föt, þá haðföt og neðst knaltspyrnUr
föt.