Fálkinn - 05.07.1930, Qupperneq 12

12
F A L K I N N
Adam-
son.
/
99

Adamson og
höggormurinn
Skrítlur.
Hansen er sparsamur og fer svona
að þegar hann vill baða sig.
h
HHRt-Ll. 6
— Óþektaranginn þinn! Hefi jeg
ekki sagt þjer að þú ættir að forð-
ast vatnið þangað til þú er búinn
að læra að sgnda.
— Hvernig finst gður þetta mál-
verk eftir mig: Einvera í skóginum?
— Ágætt. Það vantar bara fólkið
á það.
Leigjandinn (sem vill koma sjer
vcl við húsbóndann): Síðasti hús-
bóndi minn hágrjet þegar jeg fór
frá honum.
— Mikið vildi jeg óska að ein-
hver kæmi og gerði mig hrœddan
svo að jeg hætti að hixta.
— Halló, það er Mussolini, sem
þjer talið við.
Iíúsbóndinn: Já, en það skal ekki
koma fgrir hjer, því jeg læt borga
húsaleiguna fgrirfram.
Lltið fgrir hljómlist.
Innbrotsþjófurinn, sem hefir fal-
ið sig undir legubekknum): Náðl
Jeg þoli ekki meiri söng og gefst
þessvegna upp.
— Hver er þar?
— Það er jeg, maðurinn þitin.
— Jeg þekki ekki röddina, en nú
ætla jeg að skjóta livað sem öðru
liður.
— Og þessir hœnuiingar hafa
komið úr útungunarvjel?
— Já, fröken.
— Að hugsa sjer þetta. Þeir eru
alveg eins og hænuungar sem koma
úr eggi.
— En hvað þetta er skemtilegt
hlið, sem þjer hafið sett á múrinn,
nágrannil
Já, það er eftir konuna mína.
Hún viltist þegar hún œtlaði inn í
bllskúrinn.