Fálkinn - 12.07.1930, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
Yngstu lesendurnir.
Sulturinn.
Þú veist vist ekki hvaö þa'ð er a'ö
vera svangur. Þegar garnirnar gaula
á fæðu og hugurinn snýst ekki um
annað en mat.
Mamma þin sjer um a'ð þú fáir
nóg að borða á hverjum einasta degi.
En hugsaðu þjer ef þú fengir ekki
neitt að borða í 4—5 daga, þá mynd-
daga, því sama sildartorfan kemur
varla aftur, og veslings sildarnar
eru eltar langt út í liaf áður en sæ-
ljóninu þóknast að þakka fyrir mat-
inn.
Pelikaninn er stórlega veiðinn.
Hann er svo gráðugur að hann finn-
ur ekki á sjer þó hann hafi gleypt
Ungarnir kalla á mat.
irðu vita livað sulturinn er. Hvað
heldurðu það sjeu ckki mörg dýr,
sem verða að bíða timunum saman
eflir því að fá satt hungur sitt? Þau
geta ekki farið i búðirnar og keypt
sjer mat.
Sulturinn er vafalaust einhver
sterkasta e'ðlishvöt allra lifandi vera,
þorstinn er ef til vill enn þá skæð-
ari, hann þekkirðu ekki lieldur, en
þú getur einhverntíma lesi'ð.um það,
sem öræfafarar liafa sagt frá um þau
efni.
Matnr.
Líttu á litlu ungana. Hungrið skin
út úr þeim. Þeir hafa aldrei verið
verulega vel saddir, veslings for-
eldrarnir gera þó ekki annað allan
daginn frá morgni til kvelds, held-
ur en leita að einhverju handa þeim
að borða, þau hafa varla tima til að
fá sér munnbita sjálf. Eií þeim þyk-
ir eins vænt um börnin sín eins og
foreldrum ykkar þykir um ykkur,
«g sleitulaust fljúga þeir um til a'ð
leita að einhverju æti i svanga mag-
ana.
Myndin er af sæljóni. Það getur
orðið sjö inetra langt og upp undir
tvö tonn á þyngd. Það lifir á fiski
°g þarf að borða marga til þess að
verða satt. En stundum kemur fyrir
að stór síldartorfa syndir fram hjá
þvi og þá er það nú ekki lengi á
síer og jetur og jetur til margra
einn fisk. Nei, hann veiðir í stór-
um stíl. Komist hánn á snoðir um
fiskahóp, legst hann við og mokar
honum upp með nefinu. Þannig
heldur hann áfram þangað til hann
Fiskimaðurin n fljiigandi.
Uessi J>arf lika mikils með.
er búinn að fylla forðabúri'ð (Pok-
ann undir nefinu) þá getur hann
farið að gæða sjer á rjettunum í
ró og næði.
Þá er nashyrningurinn ekki neitt
sjerlega neyslugrannur. Hnnn etur
mest jurtafæðu og á hverju ári get-
ur hann etið upp heilar hlöður af
heyi.
Þegar ljónið tekur til a'ð öskra
i frumskógunum, fer hrollur um all-
ar lifandi skepnur. Enginn er ör-
uggur fyrir reiði hins soltna dýrs.
Moskusnaut, fílar og nashyrningar,
Forfíi sjer Iwer sem getur.
sem annars eru ekki í vandræðum
með að verja hlul sinn, ver'ða vana-
lega að láta í minni pokann fyrir
Ijóninu ef í það fer. Jafnvel maður-
inn, hefir ekki við því, hæfi skoti'ð
ekki fær skyttan a'ð kenna á klóm
og tönnum konungs dýranna.
En hvi þá að öskra svona hræði-
lega? Það er sulturinn. En ljónið
getur lika bor'ðað heila^ antilópu i
einu — jú, sum dýr borða á hverjum
degi meira en þunga sinn, — gott a'ð
pabbi þinn og mamma þurfa ekki að
ætla þjer 50 pund á dag.
súkkulaðið er að dómi
allra vandlátra hús-
mæðra langbest.
FABRIEKSMERK
Framköllun ob kopiering
ódýrust á landinu
(háglans ókeypis) fljótt afgr.
Sportvörnhús Reykjavikur
Bankastræti 11.

f
Framköllun. Kopiering.
gtækkanir.
Carl Ólafsson. „
IHF .1^7/4]
-fL '
•
Verðið
lækkað.
Nú gotið þjer fvrir sönm fjár-
uppliæð fengið nýtískuvjeL, ör-
ugga i gangi, sem ekki eyðir
krafti til ónýtis eða slítur sjer
upp af núningsmótspyrnu. Rekst-
ursöryggi og ódýr vjelakraftur
er nú ekki lengur framtiðar-
draumur, heldur staðreynd með
SKF legunum.
Kaupið enga nýja vjcl án SKF
kúlulega, því án Jiirra er hún
ekki ný.
Nýr aðal-verðlisti
frá
jtiní 1930.
(í gulri kápu).