Fálkinn - 30.08.1930, Blaðsíða 5
F A L K I N N
5
gegn svefnsýkinni
Sunnudaoshuoleiðing.
---x----
NiSurlag.
Þá sjerðu, hvað það mun
Veita þjer að koma til Jesú og
i^ra af lionum. Kom þú til hans
daglega, ver hjá honum alla
daga, lær af honum. á hverri
stundu, biddu mikið og bíddu
eftir fyrirheiti hans, og hann
hiun senda þjer andann — sann-
ieiks anda, er leiða mun þig í
allan sannleika. Hann mun senda
Þjer anda kraftarins, er geri þig
hæfan til þess að vitna um liann,
sem frelsara frá allri synd. Hann
hnin þá segja við þig: „Far þú
eg boða gleðiboðskapinn, og sjá,
jeg er með þjer alla daga. Alla
sem koma til hans, sendir liann
1 vingarð sinn. Víngarður hans
er heimilið, nágrennið og land-
ið þitt, víngarður lians er allur
heimurinn. Sem útlærður læri-
sveinn hans getur þú unnið verk
hans hvarvetna og verið sendi-
boði hans í hverri stöðu sem þú
ert lcallaður. í verki lians munt
þú finna hina sönnu livíld. Að-
eins líkamleg hvíld er engin
hvild. Fullkomið sálarlegt jafn-
vsegi og sannur friður, er full-
komin hvíld, en þessa fullkomnu
hvíld getur sála þín aldrei öðl-
öst nema þú liafir hugarfar
Krists, lifsskoðanir hans og trú.
Aðeins það verk, sem hann vann;
aðeins sú liegðun, sem prýddi
hann, getur gert þig sælan og
Veilt sálu þinni hvíld. Miljónir
rnanna, sem lifað hafa sigursælu
lifi, hafa borið sannleika þessum
vitni. Fyrst þegar þú fórnar öllu,
fær sál þín fullnægjandi svölun.
Er þú hefir gefið alt, þá finst
þjer sem þú eigir alt. Við það að
gera aðra hamingjusama, gerir
þú sjálfan þig sælan. Þú verður
að vera allur óskiftur í hinu góða,
allur i þjónustu Guðs til þess að
finna sálu þinni fullkomna hvíld.
Aðeins undir „oki“ Krists finn-
Ur þú þessa livíld. Ok lians er
inndæltOk hans, var verk
hans og köllun. Verk hans var,
að leita að liinu týnda og frelsa
það, — verk hans var, að gleðja
og liugga, lækna og lífga, þjóna,
gefa, auðga og frelsa. Þessi Jesús
Segir við þig, vinur: Kom þú til
mín! Lærðu af mjer! Finn þú
sálu þinni hvíld! Lærðu af mjer:
að hugsa, trúa, biðja og treysta.
Lærðu af mjer: að lifa, starfa og
þjóna. Lærðu af mjer: barnslegt
sakleysi, barnslega ánægju,
barnslegt litillæti og hógværð, og
vissulega munt þú finna sálu
þinni hvild.
Allir menn þrá livild og þarfn-
ast hvíldar. Því hafa svo fáir
komið, og þvi lcoma svo fáir til
Jesú. Margir mundu hafa komið
U1 lians og fengið þessa þráðu
hvíld, ef hægt væri að kaupa
hana fyrir peninga. Margir
humdu hafa komið og fengið
hvlld, ef hvíldin fengist fyrir
Framhald á bls. Q.
Baráttan
Einstöku sinnum koma fyrir
svefnsýkistilfelli á Norðurlönd-
um og er veilcin þar alment köll-
uð „Ástralíusýkin“. En þó að sú
„svefnsýki“ sje alvarlegur sjúk-
dómur, má þó engan veginn
blanda henni saman við svefn-
sýkina í hitabeltislöndunum, sem
er liin raunverulega svefnsýki,
er hefir um aldaraðir lagt að velli
íbúa þeirra landa svo að skiftir
hundruðum þúsunda.
Það er Mið-Afríka, sem er að-
alaðsetur þessarar hræðilegu,
plágu, sem liefir oft sinnis eytt
heil hjeruð að fólki.
Lengi voru menn algerlega
varnarlausir gegn sýkinni. Svert-
ingjarnir sjálfir kunnu auðvitað
engin ráð við henni. Það var
ekki fyr en duglegir hvítir lækn-
ar hófu skipulagsbundna rann-
sókn á þessu efni, að mönnum
varð kunnugt um orsök veikinn-
ar fyrir 25—30 árum, og jafn-
framt voru fundin ráð til þess að
sigrast á henni. En þetta starf
var erfitt og hættulegt og heimt-
aði sinn tíma.
Nú vita allir að það er sjer-
stök flugnategund, hin svo
nefnda tsetsefluga, er ber svefn-
sýkina manna á milli. Hún ber
smitefnið, trypanosomin, frá
þeim veiku á hina heilbrigðu og
þegar hún stingur mann berst
eitrið inn í blóðið. Manninum,
sem fyrir stungunni verður, er
dauðinn vís, svo framarlega, sem
ekki næst í rjetta læknishjálp
þegar í stað. Svefnsýkin er sein-
verkandi. Það getur gengið svo
árum saman að liinn smitaði
verður einungis var við sjerstök
sjúkdómseinkenni við og við. En
einn góðan veðurdag byrja hita-
sóttarköstin fyrir alvöru, þau
verða tiðari og tíðari og jafn-
framt færist yfir sjúklinginn
vaxandi deyfð og loks almennur
sljóleiki. Þetta dapurlega ástand
getur varað lengi. Sjúklingurinn
tærist upp og liggur hjálparvana
eins og lifandi beinagrind, uns
dauðinn miskimnar sig yfír
liann.
Fjölda mörg svertingjahjeruð
hafa lagst i auðn vegna svefn-
sýkinnar svo að bókstaflega
hvert einasta mannsbarn hefir
orðið veikinni að bráð. Jafnvel
þótt hvítu mennirnir hafi sýnt
og sannað að tsetseflugan sje
hinn hættulegi smitberi, hafa
svertingjarnir ekki fúslega viljað
fylgja liinum nauðsynlegu var-
úðarreglum. Það hefir t. d. orð-
ið að neyða þá til þess að flytja
þorp sín, er staðið hafa í nánd
við ár eða vötn, þar sem tsetse-
flugan heldur sig. En þrátt fyr-
ir þetta má þó segja að barátt-
an við þessa hræðilegu veiki beri
stöðugt meiri og meiri árangur.
Sem dæmi um það má nefna
Uganda hjeraðið. Um nokkurt
árabil höfðu 5—6000 manns dá-
ið þar á ári úr svefnsýki, en tal-
ið var að veikin hefði á sínum
tíma borist þangað með Stan-
Tveir ólteknandi sjúklingar sem bíða
dauðans á siðasta stigi veikinnm;
Læknar að verki í tsetseflugu-hjeraði.
Franskir læknar í Karnerun. Álengdar sjdst svertingjar, sem i að
rannsaka. Nákvæmt eftirlit er nauðsynlegt til þess að hægt sje að taka
veikina fgrir i tæka tið.