Fálkinn - 11.10.1930, Side 12

12
P A li K ! N N
Skrítlur.
X-
Barnfóstran sem áöur fyr seldi
súkkulaði í Bíó.
— Jeg hlýt að hafa meitt mig stór-
kostlega; mjer sortnar fyrir augum.
— Mundu nú að halda spjaldinu
vel upp, Doddi minn, svo að jeg sjái
hvar þú ert.
— Þjónn, jeg bað um hálfan skamt
af súpu með eggi. Ilvar er eggið?
— Það er í hinum helmingnum af
súpuskamtinum, herra minn!
Adam-
son.
113
Maðurinn (sem fer með konunni sinni í hattabúðina): Þennan hatl máttu ómögulega taka góða. Þú
hefir aldrei sjeð nokkurn mann m eð annað eins afskræmi á höfðinul
— Heyrið þjer læknir, getið þjer
ekki útvegað mjer eitthvert meðal
við hrotum. Konan mín hrýtur svo
herfilega, að mjer kemur ekki dúr á
auga alla nóttina.
—' Það er ekki annar vandi, en að
segja henni að hafa munninn aftur.
— Nú, þá er þetta með öðrum orð-
um ólæknandi. Hún samkjaftar aldrei.
— Jeg vil giftast dóttur yðar ....
— Nú, viljið þjer það. Og hvað
segir hún við því.
— Já, hún sagði, að jeg skykli
spyrja yður fyrst, svona að gamni.
— Þykir þjer skelfing vænt um mig,
mamma?
— Já. Það þykir mjer.
•— Heldurðu að þú vildir þá ekki
giftast dyraverðinum í Bíó, svo að jcg
fái að komast þar inn fyrir ekki neitt.
— Get jeg fengið mig rakaðan hjer.
En jeg ætla að taka fram, að jeg vil
ekki neitt vellyktandi, enga feiti, ekk-
ert hárlyf, heitan dúk eða nudd, held-
ur bara að láta taka af mjer skegg-
broddana.
— Já, jeg skil......En hafið þjer
nokkuð á móti, að jeg sápi yður inn
áður en jeg raka?
— Þau lifðu saman í sælu og friði
þangað til þeim varð sundurorða í
fyrsta sinn.
— Og hvenær var það?
— Þegar þau voru á leiðinni úr
kirkjunni, frá giftingunni.
----x---
— Var það vörubillinn eða far-
þegabíllinn, sem ók yfir yður.
— Jeg held sannast að segja að
það hafi verið bifhjólið, þvi að það
var fljótast að komast í hvarf.