Fálkinn - 01.11.1930, Blaðsíða 12

12
F A L K I N N
Skrítlur.
-x-
Adam-
son.
116
Adamson dettur
gott ráð i hug.
— Ó, Pjetur, hœttu nú að drekka,
— mín vegna!
— Hvernig í ósköpunum dettur
þjer í hug aö halda að jeg drekki
þín vegna?
— Alt er óbregtt frá þvl að við
vorum hjerna seinast.
— Já, meira að segja hatturinn
minn er sá sami.
Vinnustúlkan: — Jeg œtla að segja
upp vistinni frá mánaðarmótum og
svo œtlaði jeg að spyrja um leið,
hvort aðalhreingerningin mætti ekkt
biða þangað til í nœsta mánuði.
Sonur skáldsins: Að þú skulir
nenna því, pabbi, að sitja við að
skrifa sögur dag eftir dag, þegar þú
getur fatið i bókabúðina og keypt
stóra bók fyrir eina krónu.
KONA VEIÐIMANNSINS:
— íla—- er það satt að þú hafir
drepið þenna fisk aleinn?
— Sleptu þessum kaðli og komdu
með mjer.
— Nei, skipstjóranum mundi ekki
Ilka það.
— Hversvegna?
— Vegna þess að hann hangir í
kaðlinum.
— Er ómögulegt að losna við þetta
eilífa ráp i yður?
— Jú, frú. Hjerna hefi jeg þræl-
sterka ryk lustara.
— Hjer hefir ekki komið dagblað
l eldhúsið síðuslu vikuna.
— Maður skyldi ætla, að hjóntn
Ijetu binda þau inn.
Þvottaþurkun árið 1950.
— Hæ, Jón. Rjettu út hendina
og blistraðu. Við þurfum að snúa
fyrir horn.