Fálkinn - 13.08.1932, Blaðsíða 6

(•>
Sunnudags hugleiðing.
F A L K l N N
• •
Orlagastund Þýskalands.
Þýska ráðuneytið. í efri ruð frá v.: Hermann Warmbold atvinnumálaráðherra, dr. Franz Giirtner dóms-
málaráðherra, Kurt von Schleiclier hermálaráðherra og Magnus von Braun matvælaráðherra. Neðri röð:
Schwerin von Krisigh fjármálaráðlierra, Constantin von Neurath utanrikisráðlierra, Franz von Papen kansl-
ari, Wilhelm von Gagl innanríkisráðherra og Paul von Rubenach póst- og samgöngumálaráðherra
Gæska Guðs við þig.
Eftir Olfert Ricfuird.
Róm. 2: 4.
Eða lítilsvirðir þú ríkdóm
gæsku hans og umburðar-
lyndis og langlyndis, og veist
ekki, að gæska Guðs leiðir
þig til iðrunar?
Fyrir nokkrum árum var ung-
ur prestur að fara yfir Rómverja-
brjefið með nokkrum kennara-
skólapillum. Þegar kom að þess-
um orðum, rann það nú fyrst
upp fvrir honum, hvað þau höl'ðu
inni að lialda — áður hafði það
verið honum hulið. Embættis-
próf i guðfræði var hann búinn
að taka, án þess að hafa atliug-
að merkingu þcssara orða. Nú
varð honum það alt í einu ljóst,
hversu Guð liafði ávalt verið
honum góður, að gæska Guðs
hafði frá öndverðu stefnt að því
cinu, að leiða hann til iðrunar.
Og nú ljet hann það verða.
Hefir þú hugsað um þetta áð-
ur? Við könnumst vel við það,
að Guð leiðir menn og laðar
með sorgum og vonhrigðum,
andstreymi og ásvinamissi. En
að hann með gæsku sinni uilji
leiða okkur til iðrunar, það kem-
ur okkur sjaldan í hug — eða
cr ekki svo?
Rendu huganum til hins um-
liðna. Hefir ekki Guð verið þjer
sjerlega góður? Jú, í x-aun og
veru hefir þú aldrei reynt annað
en gott af honum, sífelda gæsku.
Góða foreldra gaf hann þjer,
góða vini, góð kjör, gott at-
gjörvi, góða menningu, góða
lieilsu. Hefir þetta leitt þig til
iðrunar ?
Ef til vill spyr þú: Er þá öll-
um þörf að iðrast? Já. -— Og
einnig þeim er enn lifa í barna-
trú sinni? Já, einnig þeim. í
barnatrúnni ber þeim að iðrast
synda sinna, afneita sjálfum sjer,
hyggja alla von sína og traust
á Jesú og elska Guð og þjóna
l.'onum.
Hamingjusamir eru þeir, sem
láta gæsku Guðs leiða sig til
tiJ þessa takmarks. Þeir komast
hjá mörgum þungbærum þrauta-
stundum.
Á. Jóh. þýddi.
(Úr hugleiðingasafninu ,Tag og læs‘).
----------------x----
Guð minn, Guð rninn!
Þjer treystu feður vorir,
treystu þjer og þú hjálpaðir
þeim.
Til þín hrópuðu þeir, og þeim
varð bjargað,
jxjer treystu jxeir og urðu ekki
til skammar.
Jeg vil kunngjöra bræðrum mín-
um nafn þitt,
i söfnuðinum vit jeg lofa þig.
Komandi kynslóðum skal verða
sagt frá Drotni,
og lýð, senx enn er ófæddur,
mun boðað rjettlæti hans.
Honum sje dvrð i söfnuðinunx!
Sálm. 22.
í vetur sem leið hirti jxýskt
hlað grein, sem nxikil athygli
var veitt ekki aðeins innn Þýska-
lands heldur og utan. Þar var i-
Iniguð jxessi spurning: Er júlí
öi’lagamánuður heimsins? Og
blaðið svaraði spurningunni jál-
andi og her fyrir sig ýmsa við-
burði veraldarsögunnar, sem all-
ir hafa gerst i júlí. Að vísxi má
ávalt tclja fram viðburði, þann-
ig að einliver annar mánuður
verði sjerkennilegur fyrir mikla
og afdrifaríka viðburði, en vegna
tiðinda þeirra, sem gei'st hafa i
Þýskalandi i júlhnánuði siðast-
liðnum er ekki úr vegi, að rifja
upp það sem blaðið segir um
júlí, sem mánuð heimsviðhurð-
aniia.
Franska stjórnarbyltingin, sem
er einna afdrifaríkasti viðburður
síðari alda, liefst i raun rjettri
með árásinni á „bastille“ í París
14. júli 1789. Hið hataða ríkis-
fangelsi, senx tortímt hafði svo
mörguixi mætum xxxaixni, fjell
eftir að árás múgsins á það hafði
slaðið liálfan sólarhring og varð-
foringinn Launay ofursti, sem
var orðinn aldurhnigiixn hengd-
ur á ljósastólpa.
Hinn 3. júli 1866 náði Prúss-
land forystunni nxeðal liinna
þýsku ríkjanna. Þann dag' stóð
orustan við Königgratz, þar senx
lierir Þjóðvei’ja gjörsigruðu Ausl
urríkismenn, svo að leiðin lil
Wien stóð opin. Hefðu Prússar
lxaldið liði sínu þangað, el' eigi
hefði verið saixiiix lriður saixx-
sluxxdis, en eigi að síður var þessi
júlídagur þýðingarmikill fyrir
framtíð Þýskalands og Evrópu
yfirleitt. Frá þeim degi hófst
undirhúningurinn undir þau tíð-
indi, seixx gei'ðust 19. júlí 1870:
að Frakkar sögðu Þjóðverjum
sli'íð á liendur. Það var hin svo-
nefnda orðsending frá Ems, sem
knúði fram þan nófrið, síðasla
mikla ófriðinn í Evrópu þangað
lil heimsstyrjöldin skall á. Hinn
30. júlí var enn friður og öllu ó-
hælt. Engan grunaði að hættu-
leg Evrópustyrjöld væri í nánd.
Þá losnaði konungsstóll Spánar
og var boðinn Leopold priixs ol'
Hohenzollern. Prinsinn svai'aði
fyrst játandi, en tók síðan jáyrði
sitt aftur. í baðstaðnum Enxs,
þar sem Vilhjálmur Prússakon-
ungur var þá staddur, liitti sendi-
lxerra Frakka liann. Vissi seixdi-
herrann ekki um, að Leopold
hafði tekið aftur jáyrði sitt og
krafðist þess nú af Vilhjálmi, að
haixxx bannaði pi'insiixuixi að taka
ríki á Spáni. Vilhjálmur keisari
svaraði eins og eðlilegt var, að
hann samþykti að Leopold afsal-
aði sjer kommgdæminu og að
niálið væri úr sögunni. En þá
var það að Rismark fursti, sem
gjarnan vildi auðmýkja Frakka
nxeð vopnum, gaf tilkynning-
unni unx það sem gerst liafði
annað orðalag en rjett var, eftir
að hann hafði fengið tilkynning-
una frá Ems, og varð ekki ann-
að sjeð á þessari tilkynningu
Gruslan við Königgratz, 3. júlí lStití