Fálkinn - 17.09.1932, Blaðsíða 10

II)
F A L K I N N
Nefndti mjer eittlmað sijnilei/t,
(iaui titli.
Til tliemis bnxurnar minar.
Ágætt, Gaui litli. Og nefiulii
mjer svo eitthvað ósýnilegt.
fíuxurnar gðar.
fíettu hjerna er nií Rembrandt,
l.ona. .la, þeir gátu málað i þá daga.
Ja-á. En hann hefir víst lika
verið uþpi fyrir strið.
Skrítlur.
I'riiin: Jeg gaf yður krónu,
hvuð viljið þjer svo meira?
fíetlarinn: Jeg er svo hrœddur
iim að lögregluþjónninn þarna taki
mig. Viljið þjer ekki gera svo vel,
(ið ieiða mig, þvi að þá heldur hann
að jeg sje maðurinn yðar.
Aclamson snœðir
árbitinn.
Adamson
204
I
I
Skipstjórinn gengur frá bílnum
síiuim.
Lteknirinn: — Og clrekki'ö þjer
svo Karlsbadervatn klukkutíma fyr-
ii máltíðina, eins og jeg sagði yður?
•leg er að reyna það, en jeg
get ómögulega drukkið það lengur
en 20 míniitur.
í matsölunni er verið að tala yfir
borðum: — Það er sagt að það sje
kominn dáleiðslumaður hingað til
bæjarins, sem geti látið fólk jeta
mold og drekka blek.
Frúin (með áhuga) : — Hvar ætli
hann eigi heima?
Viljið þjer lesa siðustu söguna
mína, ritstjóri. Hún er skrifuð með
hjartablóði mínu.
Ójá, blekið er svo dýrt.
Hvað haldið þjer eiginlega að
gangi að mjer, læknir.
Mjer er ómögulegt að segja um
það, fyr en jeg er búinn að kryfji.
yður.
Hvað ert þú gamall, drengur
minn.
Sex ára.
Og hvað ætlarðu þjer að verða?
Sjö.
Haldið þjer ekki læknir, að
maður verði að vera fæddur til að
dansa?
Jeg hefi að minsta kosti aldrei
sjeð ófædda dansa.
Er þettci „greifi Moltke?"
Nei frú. Jeg heiti Mozart Nilsen