Fálkinn


Fálkinn - 17.09.1932, Blaðsíða 13

Fálkinn - 17.09.1932, Blaðsíða 13
V" Á L K 1 N N 13 <§>; i 2 3 * « 5 ■ i’ i i» ? M o 10 1 M" 12 m 14 | »h I"1 T 17 18 ,lJ IMr'" 1 2 1 22 m 23 124 1 * 25 m 3" : 1 M 27 . 1 ' 28 M 29 | | |:1" 21 M 32 33 M3< 1 35 3G m 37 MI8S1 1 m .'19 4 0 j 41 1 \B\ m 4 3 . u i. m Krossgðta nr. 87. Lúrjetl. Skýrinff. 1 efnablanda. 5 síða. 9 skinn. 12 letur. 14 ellegar. 15 eöli. 17 litur. 18 beitum. 20 neitun. 21 bæjarnafn. 23 lært. 25 eldstæði. 20 klifr. 27 korn. 29 ilmur. 31 tónn. 32 drembi- læti. 34 leit. 35 hljóð. 37 matur. 38 litt. 39 gæs (tamin). 42 hópur dýra. 43 spýtan. I.núrjell. Slcýring. 2 vermir. 3 tónn. 4 h'arinur. 5 bein. 6 skammstöfun/ 7 undir foss- um. 8 hávaði. 10 starf. 11 harðætin. 13 skógarmenn. 10 verða vondur. 18 styrkir. 19 op. 22 2 lóðrjett. 24 persónufornafn. 27 nafar. 28 storm- urinn. 29 spil. 30 grima. 33 gras. 30 op. 38 karlmannsnafn. 40 i vað- máli. 4f skinna. Lausn á krossyálu 86. Lóðrjett. Ráðning. 2 lóð. 3. of. 4 reil'i. 5 Egill. 0 ku. 7 urt. 8 kvef. 10 iðu. 11 ekla. 13 af- lcilt. 16 isfláki. 18 ókunn. 19 linni. 22 erg. 24 rán. 27 Súsa. 28 augað. 29 amrar. 30 Láki. 33 ræk. 36 óst. 38 við. 40 lo. 41 ró. Lárjett. Rúðning. I slor. 5 ékur. 9 Ófeigur. 12 vað. 14 iði. 15 tík. 17 ef. 18 ófull. 20sl. (síðastliðinn). 21 fleki. 23 iirfa. 25 cru. 26 nál. 27 signa. 29 annál. 31 út. 32 Númri. 34 ká. 35 stó. 37 gær. 38 vik. 39 slakari. 42 stóð. 43 róða. Frægasti Jazz-spilari heimsins er Jack Hylton, enskur maður. Fyrir 12 árum stofiiaði hann hljómsveil ásamt nokkrum vinum sínum. Fyrsta árið græddu jieir 10.000 kr. En nú, 12 árum síðar, eru tekjur jieirra að minsta kosti 400.000 kr. á ári. Frakkneskur auðmaður, sem býr i New York, hjelt um daginn véislufagnað mikinn. Hann sendi boð eftir llylton og hans mönnum lil að spila fyrir gestina, borgaði allan' ferðakostnað og gaf jieim 40.000 kr. fyrir ómakið. -----x-—— Þýskur læknir, dr. Georg Krauss, hefir fundið upp eitthvað efni, sem hann kallar Katadyn-silfur. Það hef- ir jiann eiginleika að gera’vatn al- gjörleg gerilsnautt. -----x---- Nú er farið að gera nokkurskon- ai gluggagler úr alúmíníum. Það kvað vera engu síður gagnsætl en venjulegt gler, en töluvert haldbelra og ódýrara. Fyrirhafnarlítiðpuœ jeq pvottinri ^seqir María Rmso þýóir minni vinnu oq hvítari þvolt legr STOR PAKKI o,55 AURA LÍTILL PAKKI 0,30 AURA M-R 4 1 -047A IC óvotturmn minn er hvítari en nokkurntíma á’Sur — en jeg er líka hætt við gamla kvottabretta nudd. i'ötin, sem eru mjög óhrein eg eSa nudda ]?au laus- a, svo skola jeg ]?au — og enn á ný veröa ]>au braggleg og hrein og alveg mjallhvít. tn’ottadagurinn verÖur eins og halfgerÖur lielgidagur J>egar maöur notar Rinso. U. S. HUDSON LIMITED, LIVERPOOL, F.NGLAND Drotningin í Lívadiu. eins og liver annar enskur aðalsmaður liefði geit, undir sömu kringumstæðum. l lvorugur okkar, Saltcro liersir cða jeg, beruin una minstu gremju til yðar, fyrir hin lítilf jörtegi.i óþægindi er við höfum orðið fvrir“. „Ilerrar mínir‘, sagði Tony. „Þjer hafið verið hreinskilnir við mig, og vil jeg því greiða það i sönm mynt. „Þegar jeg kom Isabellu prinsessu til hjálpar, þá hafði jeg enga hugmynd um það hver hún var. I þakk- iætisskyni fyrir þennan lítilfjörlega greiða, Krúði hún mjer fyrir sögu sinni. Þegar jeg heyrði að áformað hafði verið að gifta liana nauðuga, þá ásetti jeg mjer að koma i veg fyrir það. Ef yður vrði liughægra við, þá get jeg fullvissað yður um að prinsessan er með öllu óhult fvrir da Freitás, á meðan hún sýnir mjer þann sóma að þyggja hjálp mina“. „Ágælt“, sagði nú hersirinn. „Vjer erum yður mjög þakklátir fyrir það sem þjer haf- ið gert fyrir oss, en við þetta getur ekki sel- jð. Vjer verðum að tala við prinsessuna. Það verður að gera henni aðyarl um hina miklu tign sem híður hennar“. „Jeg er ekki alveg á sama máli um það, hcrra hersir", sagði Tonv kurteisíega. „Af frjálsum vilja hefur prinsessan gefið sig undir mína forsjá, og mjer fyndisl það hera voll um ljelega skyldurækni, cf jeg leyfði lienni að taka þátt i byltingaráformum. Að mínu áliti er það ckki heilnæm vinna fvrir kvenfólk á hennar aldri“. Hersirinn starði á liann. „Herra minn“, stamaði hann. „Dirfist þjer að standa á milli útvalins drotnara, af guðs náð, og há- sælis hans í Lívadíu. „Guð komi lil“, sagði Tony. „Það gæti mjer aldrei komið lil hugar! Þegar þjer cruð ibúnir að ryðja hásætið, og það stendur autt, ’þá skal jeg með ánægju leiða Isahellu upp í það. En þangað til er vissara fyrir luma að vera kyr í Hampslead“. „•Teg er tilleiðanlegur lil að fallast á skoð- tm sir Antony Conwáy“, sagði Congosta. „Velfarnan prinsessunnar verður að ganga á undan öllu öðru. Hvað það snertir að segja henni áform vor. — Gott og vel,: England hefur viðurkent Livadiu sem lýðveldi, og það væri heimskulegl að gefa ástæðu lil mn- kvartana". Hann lmeigði sig fyrir Tony. „Leyfið mjer i nafni Iands míns, að færa yður innilegustu þakkir vorar fyrir aðstoð þá er þjer veitið hinni lilvonandi drotningu í Livadiu“. XII. Guy rjelli sig upp i stólnum, og leit lil Isabellu og Tony, er sátu gagnvart Imnuin. „Við erum i mjög óvenjulegum kringum- slæðum“, varð honum að orði. IvlUkkan var háíftíu, um morguninn, og þau sálu öll þrjú á grasbalanum á hak við húsið, og nulu vor- sólarinnar. Hafði Tony sagl Guy vandlega frá samtalinu við Congasta og Saltero dag- inn áður. „Ef það.cr ætlun okkar að sleppa ósködd- uð út úr þcssum vandræðum", hjclt Guy á- fram, „þá verðum við að lítá á hlutina, eins og þeir cru, en ekki cins og þeir ættu að vera. Ilver varð svo að síðuslu árangurinn af sam- lal; þínu við þessa þessa menn ?“ „Við skildumst sem hestu vinir“, sagði Tonv glaðlega. ,,.Iá, það er svo sem nógu golt; en hvað ætla þeir svo að gera“, sagði Guy mcð ákafa. „Við komum okkur saman um ágæta lil- högun“, svaraði Tony. „Jeg á að halda áfram að vernda Isahellu, og halda henni i hæfi- lcgri fjarlægð frá Pjetri vini vorum. Þeir eiga að halda áfram að losa hásætið handa hcnni. Hersirinn er þegar kominn á stað til Lívadíu“. „Og hinn Congosta?“ „Cöngosta verður kýr i Englandi fvrst um sinn. Hann álitur að þáð sje vissará að gefa gætur að Pjetri og da Freitas. Hann trevstir mjer sennilega heldur ekki lil neins góðs“. t

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.