Fálkinn - 19.11.1932, Blaðsíða 13

F A L K I N N
n
Svona vinn jeq mjer verhió hceqh
J J seqir Mafía
Rinso
berhita og þunga
þvottadagsins
STOR PAKKI
0,55 AURA
LÍTILL pakki
jp,30 AURA
M-R 4 4-04 7 A K'
Þvotturinn cr enginn |>ræl-
dómur íyrir mig. Jeg bleyti
þvottinn í heitu Rinr.o vatm,
kanske ]?væli lauslega eöa
sýÖ ]?au íötin sem ern mjög
óhrein. SíÖan skola jeg ]»vot-
tinn vel og eins og ]úis sjáið,
J>á er ]?vottnrinn minn hreinn
og mjallhvítur.
ReyniÖ ]ú<S bara Rinso, jeg
veit að ]áÖ segi'Ö : ,, Eu sá
mikli munur."
R. S. HUDSON I.IMITED, I.IVERPOÖL, ENGLAND
BÆKUR.
Prestafjelagsritið, lh. ár-
gangur. Ritstjóri: Sigurður
P. Sívertsen.
Prestafjelagsritið er fyrir nokkru
komið úl. Er það eins og fyr mynd-
arlegt og ílytur fjölda ritgerða um
ýms efni. Er efnið ei' til vill fjöl-
breyttara í þessum árgangi en nokkr-
um hinna fyrri og margir kirkjunn-
ar menn leggja þar sinn skerf, bæði
eldri og yngri.
Ritið liefst með synoduserindi frá
síðasta sumri eftir ritstjórann, próf.
Sig. P. Sívertsen um starfshœtti
kirkjunnar. Er það yfirlit yfir að-
l'erðir þær, sem kirkjurnar nota í
ýmsum löndum til þess að ná til
almennings, eigi aðeins í orði held-
ur líka í verki og bendir höf. á, að
það, sem einkum beri að leggja á-
herslu á hjer á laudi, sje víðtækari
kristindómsfræðsla en áður, meiri
al'skifti al' mannúðarmálunum og af
fjelagslegum vandamálum nútímans.
Önnur ritgerð eftir ritstjórann fjall-
ar um eitt mannúðarmálið, sem sje
að gera blindum mönnum lífið á-
nægjulegra en áður og segir í þeirri
ritgerð frá stofnun Blindravinafjé-
lags íslands og áformum Jiess. Ás-
mundur Guðmundsson dósent ritar
prýðis góða grein um Nathan Söder-
h!om erkibiskup, en Magnús Jónsson
prólessor um Kristindóm og goð-
sagnir, fróðlegt erindi. Frú Guðrún
Lárusdóttir á þarna erindi um
„Kirkjuna og líknarstörfin, en sira
Þórður Ólafsson fyr prófastur á
Söndum skrifar um kirkjuna og
börnin, en sira Ingimar Jónsson
skólastjóri ritar um tryggingar.
Eins og þessar fyrirsagnir bera með
sjer veit efni ritsins í allrikum mæli
einmitl að mannúðarmálunum.
Dr. Jón Helgason biskup ritar
hlýlega minningargrein um síra
Árna heitinn Björnsson prófast í
Görðum og fylgir mynd af honum.
Kristleifur Þorsteinsson á Stóra-
Kroppi skrifar um kirkjur og kirkju-
siði i Borgarfirði fyrir 60 árum,
fröðlega grein og skemtilega. Þessi
grein hans og aðrar, sem á undan
eru gengnar i Prestafjelagsritinu og
viðar, verða góð heimild um ýmis-
legt, sem annars mundi gleymast,
þegar tímar líða fram.
Þá leggja ungu prestarnir ýmis-
legl gott til ritsins. Síra Jakob Jóns-
son á Norðfirði skrifar um „Útvarp-
ið og kirkjuna“, síra Knútur Arn-
grimsson hugleiðingu sem nefnist
„Bergkonan við Ásbyrgi", síra Óskar
,] Þorláksson „Æskulýður nútímans
og lifsskoðun Krists", síra Jón Auð-
uns skrifar um „Ecclesia Orans“ eða
„kirkju orðsins“, en sira Gunnar
Arnason skrifar erindi, sem heitir
„Mælir Kristur gegn gleðinni?“. Þá
eru þarna sálmar eftir Valdimar
Snævarr og Jón Magnússon, lög eft-
ir Björgvin Giuðmundsson, Friðrik
Biarnason, síra Halldór Jónsson og
Helga Páísson, ýmsar greinar um
fjelagsmál, ásamt fjelagsreikningum,
bókafregnir innlendar og útlendar
og ýmsar erlendar greinar. Rilið er
ylir 200 hls. og kostar 5 krónur.
------------------x---
(i UÐBRANDUR .IÓNSSON:
Börgin eilifa og aðrar
ferffaminningar.
Fyrir nokkru birtust nokkrar sög-
ur, „Moldin kaliar“, eftir jiennan
höfund og færðu þeim, sem ekki
vissu áður, heim sanninn um, að
hann stjórnar einna liprustum penna
þeirra rithöfunda, sem kallaðir eru
upprennandi nú á tímum. Þægilega
hispurslausum og aldrei leiðinleg-
um.
Þessi nýja bók hans er meslmegn-
is ferðalýsingar. Og það þó ekki i
beinni merkingu þess orðs, því að
ekki er liöl'. sjerstaklega að reyna
að troða í lesandann landafræði eða
romsa upp ósköpin öll um það sem
fyrir augun ber heldur er hann
þeirri góðu gáfu gæddur, að gefa
lesandanum sina ögnina af hverju,
láta hið ólíka mætast á svo cðlileg-
an hátt, að öllum finst ekki nema
Drotningin
i Lívadiu.
asl lilær“. Jeg vona að þjer sjáið yður fært
að viðurkenna hinn mikla sannleika í )iess-
um orðuili.
Yðar, með virðingu
Da Freitas
XVII
Guy leit upp, spyrjandi og vandræðaleg-
ur.
„Hvenær kom brjefið?" spurði hann.
Tony ypti öxlum. „Kæri Guy. .leg veit
ekki meira um það en þú. Líklega liefur
einliver hent þvi í pústkassann, á meðan við
vorum að tala við Congosta".
„Heyrðu mig Tony. „Látum okkur skilja
hvern annan rjett. — Var það alt í alvöru
talað, er þú sagðir við Congosla?“
Tony ljet brjefið frá da Freitas kyrfilega
ofan í skjalaveski sitt.
„Mest af því var alvara", sagði hann.
],Jeg fer til Southampton í kvöld, og til Líva-
díu, undir eins og „Betty“ verður ferðbúin“.
„Ætlar þú að berjast þar? Hefur þú í
liyggju að ganga í her þessa — Almida hers-
höfðingja?“
Þeir þögðu báðir um stund. Síðan sagði
/Tony: „Jeg verð að ná Isabellu úr klóm
þeirra á ein eður annan hátl. Það er ekki
til neins að spyrja mig að því hvernig, því
mjer er það ekki ljóst ennþá. Hið eina, sem
jeg veit, með vissu, er það, að annaðhvort
kem jeg aftur með Isabellu, eða að jeg kem
aldrei að öðrum kosti1.. Skilur )iú nú hvað
jeg' átti við, þegar jeg sagðisl ekki vilja
hendla þig við þetta fyrirtæki?"
Guy roðnaði ofurlítið.
„Heldur þú að jeg sje raggeit?" spurði
hann.
„Nei, en það er engin ástæða lil þess að
þú eigir á hættu að verða skotinn, einkum
þegar tekið er lillit til þess að þú hefur ver-
ið mótfallinn þessu máli frá byrjun“.
„Hver, svo sem gæti annað, en verið á
móti því?“ varð Guy að orði. „Þetta er liið
fráleitasta og heimskulegasta fyrirtæki, sem
jeg lief nokkurntíma verið riðinn við. — Eigi
að síður kýs jeg að verða þjer samferða",
liætti hann við. „Ef jeg get þá orðið þjer að
nokkru liði“.
Tony klappaði á herðar honum. „Liði!
Kæri Guv. Jeg vil heldur hafa þig með
en sjö sterkustu menn kristninnar. Jeg
ætla nú út, til þess að afljúka ýmsum erind-
um. Á meðan vil jeg biðja þig að sjá uin það,
sem þarf að gera hjer heima. Símaðu til skip-
stjórans, að við komum þrir á morgun, þú,
jeg og Bugg, og að jeg óski eftir þvi að hann
verði tilbúinn að leggja af stað, undir eins
og við erum komnir út á skipið. Segið hon-
um að við höfum breytt áætlun og förum
ti! Braxa, en ekki lil Buenos Aires“.
„Er svo nokkuð annað?“ spurði Guy.
„Láttu Spalding koma fötum okkar fyrir
í töskurnar og segðu Jennings að hafa bif-
reiðina tilbúna. Ilafir þú svo einhvern tíma
afgangs, vil jeg ráðleggja þjer að nota hann
til þess að semja erfðaskrá“.
„Hvert ætlar þú sagði Guy, þegar Tony
tók hatt sinn og yfirhöfn.
„Jeg ætla að fara á morgunskemtun“,
svaraði Tony. „í Gaiety leikhúsinu“.
Guy starði á hanu, steinhissa.
„Á morgunskemtun" endurtók hann.
„Hvern þremilinn ....“.
Ált í eilnu virtist hann álta sig. „Auðvit-
að — Molly Monk — Henni hafði jeg
gleymt með öllu. Heldurðu að hún geti
hjálpað okkur?“
Tony gekk til dyra. „Hún getur að minsta
kosti lánað okkur pappírsblað“, sagði hann,
„og erindið tiil hennár er að reyna að fá
hana til þess“.
Stundarf jórðungi seinna afhenti Tony
nafnspjald sitt við dyravarðarklefa Gaiety
leikhússins, og bað um að fá að tala við
Molly Monk svo fljótt, sem kostur væri á.
Einkennisbúinn herramaður tók við spjald-
inu með vorkunnsemdarbrosi.
„Jeg skal að vísu senda spjaldið upp, en
jeg býst ekki við að það hafi neinn árang-
ur. Leikstjórinn hefur bannað allar heim-
sóknir til leikendanna, meðan stendur á sýn-
ingunni.