Fálkinn - 28.01.1933, Blaðsíða 2

F Á L K I N N
------ GAMLA BÍÓ ---------
Bráðablrgða
hjAnaband
Afar skemlileg þýsk talmynd i
0 þáttum.
Aðalhlutverk leika:
CHARLOTTE SUSA,
GEORG ALEXANDER,
IIANS MOSER.
Sýnd bráðlega.
EfilLS
PILSNER
BJÓR
MALTÖL
HVÍTÖL.
S IRIliS 1
GOSDRYKKIR,
t) tegundir.
SÓDAVATN
SAFT
LÍKÖRAR, 5 teg. j
Nöfnin ,EGILL* og ,SIRIUS‘ |
tryggja gæðin.
H.f. ðlgerðln
Eglll Skallaorfmsson i
Sími 1390. :
■
Reykjavík.
Frá Landssimanum.
Innheimtu símagjalda í Reykjavík, verður hag-
að þannig frá næstu mánaðamótum, að tekið verð-
ur við greiðslum í afgreiðslusal landssímastöðvar-
innar við Thorvaldsensstræti 4, eftir að símanot-
endum hefir verið tilkynt upphæðin í pósti
Greiðslutími fyrir símskeyti og símtöl er fyrst
ttm sinn 5.—20. hvers mánaðar alla
virkíi daga
kl. 9—19.
Afnotagjald til bæjarsímans, sem greiðast eiga
fyrirfram ársfjórðungslega, greiðist á sama tímabili
hins fyrsta mánaðar í hverjum ársfjórðungi.
Afnotagjöld til bæjarsímans fyrir yfirstandandi
ársfjórðung, sem kynnu að vera ógreidd um næstu
mánaðamót, greiðist á sama stað 5.—20. febrúar.
Reikningar frá fyrra ári, sem enn eru ógreidd-
ir, verða innheimtir á sama hátt og áður.
Reykjavík, 23. janúar 1933.
----- NÝJABÍO ------------
Hallö, Jolrany!
Bráð.skemlileg mynd, um veð-
hla.up, fanla og áslir, eftir skáld-
sögu Werner Sckeff, lelcin af
Deutsche Universal-Film.
Leikstjóri: HARRY PIEL.
Aðalhlulverk:
HARRY PIEL og auk hans
DARY HOLM,
WALTER STEUNBACH og
CARL BALHAUS.
Þessi mynd, sem er óviðjafn-
anleg, hvað sumar sýningarnar
snerlir, verður sýnd bráðlega.
er altaf afbragSs vara.
* Allt meö íslenskuin skipuni! #
Fálkinn
er víOlesnasta blaOið.
er besta heimilisblaöið.
Hljóm- Og
BRÁDABIRGÐA- Heitið á myndinni
IIJÓNABAND.— ' gefur í skyn, að
------------það muni ekki
vera beinlínis harmsöguleikur, sem
nm er að ræða, enda er svo ekki.
En vitanlega fjallar myndin um
hjónaband — og um ástir líka. Hún
liefsl á skrifstofunni hjá málafærslu-
inönnunum Springer & "Wender þeg-
ar . þeir hafa fengið það lilutskifti
að ráðstafa arfieiðsluskrá gamals
kirkjurjettarprófessors, Bogumie
Lehotansky að nafni, sem hefir á-
nafþað aíeigu sína, eina rniljón,
fjarskyldri frænku sinni, sem Irena
lieitir, en sett ])að skilyrði að hun
giftist manni einum, sem arfleiðslu-
skráin segir að heiti George Kaiser.
Málfærslumennirnir ia vitanlega góð-
an skilding fyrir snúð sinn ef þeim
lekst að finna Irene — helsl gifta
Kajser — en takisl það ekki þá
fellur arfurinn til ríkissjóðs og þá
fá þeir ekki neill. Og þessvegna má
nærri geta að þeir leggja sig í fram-
króka. Springer, sem er mikill vinnu-
maður skrifar brjef og sendir sím-
skeyti með fyrirspurnum um Irene
og er i þessu állan daginn og fram
á rauða nótt en verður ekki ágengt.
En dr. Wander, hinn málfærslumað-
urinn, (leikinn af hinum góðkunna
Georg Alexander með skrítna bros-
ið) tekur sjer starfið ljettar og lifir
á gleðihúsum á nóttunni en sefur á
daginn. En einmitt honum teksl að
t'inna hana á einum af þessum næt-
ursölum og — manninn hennar, sem
tieitir George Kaiser. Þau segjast
vera gift og því er alt i lagi — en
svo kemur babb í bátinn! Þessi
(ieorg Kaiser er aðeins „lauslega“
giftur Irene og getur elcki gifst henni
fyr en hann hefir fengið skilnað frá
liinni, en það hefir ekki tekist enn,
talmyndir.
því að liann hefir lýnt henni. Nú
eru góð ráð dýr fresturinn fyrir því
að ráðstafa eigi arfinum er að renna
úl, og þessvegna er farið að leita
að nýjum Georg Kaiser, sem geti
orðið „staðgengill“ þess rjetta, með-
an alt sje að komast i lag. — Loks
finst. ltann: þaS er aldraður maSur,
fyrverandi skrifari og hann gengur
loks að þvi að leika lilutverkið. Vitl
fyrst tryggja sjer skilding fyrir snúð
sinn, en sleppir öliu tilkalli tit sliks
er hann hefir sjeð konuefnið. Svo
giftast þau, en honum verður tví-
sýn ánægja að því, vegna þess að
fyrri maðurinn ólöglegi er allaf að
skerast í leikinn.
Nú skal efnið ekki rakið lengra
en er þó ekki komið nema skamt.
En svo mikið er víst, að málfærslu-
mennirnir verða að fara í mál hver
við annan, og all lendir í háaiofti,
með þeim atburðum, sein ómögutegt
er að lýsa. En all fer vel á endan-
um og endalokin sjáll' lýsa hugviti
héstu þýsku gamanmyndahöfundanna
sem mast eru i tiskunni lijá kvik-
myndagestum núna, er þeir koma
í liíó, lil þess að beina huganum
frá kreppunni.
Auk Geoorge Alexanders leika
þarna Charlolta Susa ((Irene), Hans
Moser og Rose Valetti, sem leikur
injög skrítna kerlíngu. Leikstjórinn
er Franz Wenzler, en hún veður
sýnd bráðlega á Gamla Bíó.
HALLÓ — Það er sagt um marga,
JOHNNY! sem verða hestamenn, að
-------- þeir eyði ineiru en síð-
asta eyrinuin tit þess að ná í nýj-
an góðan hest, hvað þá til þess að
halda i þann góða, ef þeir eiga.
Svo er um Johnny Buck, sem er
hetjan i þesssari mynd. Ilann er
skuldugur upp yfir bæði eyru- og
einasta verðmætið sem hann á er
veðhlaupahryssan hans, sem heitir
„Evrópa" og er einstakur kostagrip-
ur — nærri þvi hárviss um að vinna
á veðhlaupabrautunum hvar sem er
i gömlu álfunni, nöfnu sinni. En nú
kennir hjer til greina maður sem
heitir Diefenak, aðalforstjóri i hesta
mannafjelagi einu miklu, sem að
vísu ekki lieifcir „Fákur“ heldur
„Dievanak H/F.“ Hann hefir keypt
allar skuidir Jolinny’s til þess að
tiika merina lögtaki, þegar Jonny
sjálfum komi verst. — Þ. e. a. s.
rjetl fyrir næsta allsherjarkappmót-
ið, sem lialda skal í Nissa innan
skamms tíma. Skuldakröfurnar sem
Dievanak hefir á Johnny eru 10.000
mörk.
Þá fær Jonny skyndilega skeyti
frá Los Angeles um að koma og
lala um sölu á liryssuniii. Hann fer
þangað og kemur þá í tjós, að það
er ung stúlka, Ursel að nafni, seni
vill kaupa gripinn og býður i hann
lultugu þúsúnd dollara! En mundi
þrjóturinn hann Dievanak ekki koma
að þeim í sömu svipan og segja,
að honum sje ólcyfilegt að selja
hryssuna, því a'ð liann eigi 10.000
marka veð i henni. Jolinny snýr
sjer þá að ungfrú Divenak og biðnr
hana nm að fleygja í sig 10.000
mörkum af kaupverðinú til jiess að
losna við þrjótinn — og það gerir
hún. En Dievenak verður fyrir sár-
um vonhrigðum; liann liafði sem
sje sagl kunningjunum fyrir fram
að hann væri búinn að kaupa mer-
ina, og að svo skyldu þeir veðja
um hana í næsla hlaupi í Nizza, —
og hann skyldi sjá tun að þeir liefðu
vel upp úr þvi. En þessi áform urðu
að engu í svip. Og nú slcal sagan
ckki rakin lengur, því að lil þess
að gera það þyrfti ótal tilfæringar,
sem ekki er hægt að hafa um hönd
í einni sluttri blaðagrein — og jafn-
vel þó alt það væri til staðar, sem
hægt væri að nota sjer, þá dygði það
ekki hót.
Því nú koma glæpamannaárásir,
bifreið í hættu, ótal sviksamleg til-
ræði og annað slíkt. Það er aðeins
mýndin sjálf sem þessu getur lýst
— og hún gerir það lika.
Harry Piel, þessi gersemi þýskra
kvikmyndaleikenda, er ekki 'aðeins
sjálfur aðalleikandinn í myndinni
heldur hefir hann stjórnað töku
hennar. Það er sama „fartin“ yfir
rás viðburðanna þarna í myndinni
eins og leik hans sjálfs, sem kvik-
myndagestirnir þekkja frá fyrri tið.
En auk leiksins gerir það ekki síst
myndina ánægjulega, að kynnast líf-
inu á veðhlaupabrautunum erlendis,
sem eru svo áhrifáríkar í huga
f'jölda áf fólki, að það neitar sjer
— jafnvel um að fara í hió — til
jiess að gela komist á veðreiðarnar
næsta sunnudag, og helst að eiga
nokkrar krónur lil að freista gæt'-
nnnar um það, hvaða hestur verði
skarpastur í lijaupinu.
Myridin verður sýnd hráðlega á
Nýja Bíó.
Afar stórt gislihús við Niagara-
fossinn í Ameríku brann nýlega til
kaldra kola á einni nóttu. Húsið var
autt, er aðeins opið á sunirin, og
skilju menn ekkert í því, hvernig
kviknað hefir í.
HITAMÆLAR
í stofu, á glugga, i frystihús, á
barómeter, hámarks, og lágmarks.
MÆLIGLÖS
Clerauflnabtíðln SmæuiT’
LAUGAVEG 2 öl- og vínm.