Fálkinn - 28.01.1933, Side 6

Eiturgas-styrj aldirnar.
Til vinstri ú myndinni sjást börn á sýningu, þar sem er fult af gasgrímum, sprengjum og varnarút-
búnaöi. Til hœgri Björgunarliðið að verki. Maður hefir fallið í öngvii á götunni, vegna eiturgáss og nú
er hann fluttur á sjúkraskýlið þar scm lífgunartilraunir eru gerðar á honum með Pullmótor.
HVERNIG ÞJÓÐVERJUM ER KENT AÐ VERA
VIÐBÚNIR SKELFINGUM KOMANDI STYRJALD-
AR: EITURGAS-ÁRÁSUNUM.
Sunnudags hugleiðing.
Þytur.
Eftir Olfert Ricard.
II. Sam. 5:24.
Og þegar þú heyrir þyt i
krónum mórberjatrjánaa, þá
skalt þú hraða þjer, því að
þá fer Drottinn fyrir þjer,
til þess að Ijósta her Filistea.
I'elt;i er einn þeirra staða í
iiimnn gömlu lielgu sögultók-
um, s.'iu ekki er allskoslar auö-
\’ell a'ö skilja, eu gefur þó Guði
lielguðu ímyudunarafli lifandi
líking þess, sem um er að ræða:
DavíÖ liggur með her sinn í
herbúðunum inni í múrberja-
skóginum og bíður bendingar
frá Guði uni það, hvenær ráða
skuli til áhlaups; og svo heyrist
tiularfullur þytur i laufkrónum
Irjánna. Hvort það voru ósýni-
legar blijkandi englahersveitir,
sarn toru fram hjá, eða það var
Andi Guðs, sem þaut i laufinu,
það er okkur ekki ljóst, en
liitt vitum við, að Davíð beið,
uns hann varð var við nálægð
Drottins.
Þelltt um þytinn í krónum
mórberjalrjánna. . . . eitthvað
því lild liöfum við orðið varir
við, sem, erum borgarar í Guðs
riki. Með orðum er ekki auðið
að lýsa því; reyndin ein verður
þess áskynja, þegar Drottinn
gengur um ltjá okkur, bljótt og
hálignarlega; þegar vængja-
þytur Andans fer yfir bygð og
bæ, eða um kristniboðs-akur-
inn; eða þegar vakning hrifur
heitan söfnuð eða fjelag, — likt
og þegar andvari líður um lauf-
þykkni trjánna....
En sjá, um þessa hluti fær þú
eða eg engu áorkað. Það er Guð
einn, sem þeim kemur til veg-
ar. En það, sem við getum, er
að setjasl að i skjóli mórberja-
Irjánna, lialda okkur þar, sem
Guði er þjónað, og þar sem
v;enta má að heyra hinn him-
neska þyt.
(„Tag og læs“). Á. Jóh.
Látið gleðióp gjalla!
Látið gleðióp gjalla fyrir Drotni,
gjörvöll lönd!
Þjónið Drotni með gleði,
komið fyrir auglit hans
með fagnaðarópi.
Vitð, að Drottinn er Guð,
hann hefir skapað oss
og hans erum vjer,
lýður hans og gæsluhjörð,
Gangið inn um hlið lians með
þakkargjörð
i forgarða hans með lofsöng;
lofið hann, vegsamið nafn hans.
Því að Drottinn er góður,
miskunn hans varir að eilífu,
og trúfesti hans frá kyni til
kyns.
Sálm. 100.
Sverðin höfðu tæplega verið
sliðruð eftir siðustu styrjöldina
er farið var að tala og rita um
þá uæslu. Og um næstu styrj-
öldina liefir verið talað öll árin
síðan, menn ganga að því vísu
að hún komi og verði ægilegri
en nokkur iindanfarin, háð með
heilum hersveitum flugvjela
sem dembi eiturgasi yfir stór-
l lorgirnar, varpað ægilegri sprengi
efnum, en liingað til hafa verið
noluð á byggingar og mann-
virki, skilið heilar borgir eftir i
rúst og íbúana dauða og stirn-
aða í krampateygjum eftir hinn
ægilegasta dauðdaga: köfnun
af eitruðu lofti. Þessu búast
menn við þrátt fyrir þjóða-
bandalag, milliríkjasamninga og
bann gegn notkun ýmsra vig-
vjela og eiturgass, samninga um
takmörkun vígbúnaðar á sjó og
la-ndi og þvi um líkt. Verkin
sýna merkin.
Þvi að þrátt fyrir einbuga
vilja —- i orði kveðnu :— allra
sljórnmálamaxma stórveldanna
á því að banna eiturgasið,
þá er uiinið að þvi af mesta
kappi á efnarannsóknarstofum
stórveldaheranna, að finna sterk
ari og meira bráðdrepandi gas-
tegund en menn þekkja nú. Á
öðru leytinu smíða menn hrað
fleygari, stærri og fullkomnari
flugvjelar en áður og í stað
þess að undanfarið hefir mest
verið lmgsað um að búa þær
vjelbyssum og sprengjum þá er
nú einkum lögð áhersla á, að
Jiær geti borið mikið af eitur-
gasi. Þennan vígbúnað, gasfram-
leiðsluna er ómögulegt að banna
\egna þess að eftirlit með hon-
um er óframkvæmanlegt.
Þegar' á þetta er litið er engin
furða þó almenningur sje full-
ur kvíða yfir framtíðinni. Ivon-
ur og börn hernaðarþjóðanna
þekkja skelfingar stríðsins af
eigin reynd og er • ljóst, hve
miklu liræðilegri sú styrjöld
verður sem nær jafnt til allra,
hvort heldur eru hermennirnir,
eða börn i vöggunni. Þessi ótti
hefir svo vakið fólk til þess að
koma sjer upp vörnum gegn
gashættunni. Og í Þýskalandi hef
ir þessi varnarundirbúningur
verið skipulagður. Þjóðverjar
eru farnir að búa sig undir gas-
stríðið!
Þúsundir af gasgrímum eru
gerðar á liverjum mánuði og
útbýtt meðal almennings- - og í
flestum bæjum liafa verið gerð-
ir kjallarar, sem eru svo þjettir
að gas kemst ekki þar inn, bæði
handa fólki til að hafast við í
þegar árás er gerð og eins til
þess að geyma matvæli. Jafn-
fraiiit er komið fyrir i öllum
skólum, verksmiðjum og stofn-
unuin gjallarliornum, sem láta
til sín lieyra undir eins og hætta
er á gasárás úr lofti.
Jafnframt þvi sem þessu er
komið fyrir i hverjum bæ eru
h.alduar æfingar í skólunum til
jiess að lcenna fólki livernig það
eigi að liaga sjer þegar gasárás
lier að höndum. Attir, bæði ung-
ir og gamlir eru látnir taka þátt
í þessum æfingum og þeim kent
l vernig þeir eigi að nota grím-
urnar og hvaða varúðarráðstaf-
anir þeir eigi að viðhafa. En
svo er æft sjerstakt björgunar-
lið í hverjum bæ, sem á að vera
búið við því að lijálpa þeim sem
þurfa, ef illa fer. Þjóðverjar eru
komnir langt á leið með að
lialda þessi námskeið um alt
ríkið og brýna f>TÍr fólki að út-
vega sjer gasgrímu , og inn-
an skamms verður hún líklega
ekki talin ónauðsyntegri en hvert
annað fataplagg. Hjer fer á eft-
ii frásögn manns af viðbúnað-
inum, eins og hann kom honum
fyrir sjónir nýlega, er liann var
viðstaddur „gasæfingar“ i Aust-
ur-Prússlandi:
„Um alt hjeraðið eru varð-
sföðvar gegn loftárásum settar
með 8 tii 12 kílómetra millibili.
Á hverri varðstöð er lítið borð
með nokkrum áhöldum og’síma
og situr þar varðmaður með
kíki og blustartæki allan :;ótar-
hringinn. Auk þessara stöðva
eru svonefndar aðalstöðvar með
radiomiðunartækjum, vjetbyss-
um og flugvjelabyssum. Þessi
tæki eru þannig gerð að þau
miða sjálfkrafa á óvinaflugvjel
er hljóðið heyrist og radio mið-
arinn ákveður stefnuna, sem það
kemur úr.
Undir eins og emhver varð-
stöðin hefir orðið þess vör, að
óvinur sje í nánd, sendir harin
símboð til næstu stöðvar og
heldur þetta símboð áfram stöð
frá stöð, í þá átt som fughei ó-
vinanna stefnir. Þannig getur
staðurinn sem óvinurinn ætlar
sjer til verið viðbúinn áður en
hættuna ber að höndum og gert
allar varúðarráðstafanir.
Jafnóðum og tilkynningarnar
koma er farið að gera varnar-
ráðstafanirnar. Gjallarhornin
fara að livína í bæjunum
gefa frá sjer löng og ljót vein,
eins og gömlu brunalúðrarnir,
vein sem minna á hörmung og
skelfingar, á óp þúsunda kvenna
og barna. Klukkan er hálf sex
svo að strætin eru full af fólki
á leið heim frá vinnu. Og þetta
fólk hópast að næsta öryggis-
kjallara til þess að komast i
skjól áður en árásin byrji. J
skótunum afhendir kennarinn
hverju barni gasgrímu í mesta
ftýti og í verksmiðjunum þar
sem enn er verið að vinnu þríf-
ur hver maður grímuna úr sín-
um skáp og setur hana á sig.
Á heimilunum taka allir þeir
grímu sem eiga, en hinir skunda
í næsta kjallara.
í einu vetfangi er atl á tjaýog
tundri í bænum og hver mínút-
an er lengi að líða meðan beðið
er eftir árásinni. Öllum hurð-