Fálkinn - 04.03.1933, Síða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvœwdastj.: Svavar Hjaltested.
AÖalskrifstofa:
BanKástræti 3, Reykjavik. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
Anton S c h j ö t li s g a d e 14.
Bla'ðiS kemur út hvern laugardag.
Askriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
AuglijsingaverÖ: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skraddaraþankar.
Skip siglir úl úr Reykjavíkurhöfn
i blíðviðri. Vandað skip, sem hefir
nýlega verið gert upp og fullnægir
öllum öryggiskröfum. Hálftíma sið-
ar liggúr það á mararbotni og niu
meiin hafa farist.
Fyrir nokkrum vikum. lenti fjölda
liskibáta i ofviðri. l>eir voru á sömu
slóðuin. Éinn háíurinn, sem talinn
var af þeim vandaðri og sterkari og
skipaður úrvalsmönnum týndist úr
hópnumog ferst' með allri áhöfn.
Sagan endurtekur sig. l>að eru
)>ung gjöld, sem Ægir tekur af þeim,
sem sækja Hfsbjörg sína i greipar
haiis. Aldrei líður svo árið, að hann
laki ekki sinn skalt, mismunandi
slóran, ræni þjóðina starfandi borg-
urum hennar og ltoiiur, börn og
foreldra forsjá sinni og fyrirvinnu.
Síðaii Slysavarnarfjélag íslands
hóf göngu siiia fyrir fáeinum árum,
hefir ]>að slarfað ósleitilega og unn-
ið mikið gagn. Það er sannanlegt,
að það hefir bjargað fjölda manns-
lífa en i öðrunt tilfellum verður
ekki beinlínis sannað bver úrslilin
hefði orðið, ef starfsemi þess befði
ekki notið við. Fjelagið hefir átt því
láni að fagna að eiga ýmsa ötula
sluðniiigsmenn og þjóðin hefir sýnt
]>ví tiltölulega góðan skilning, þó
bétri máetti véra. Því að verkefni
þess eru svo mörg og mikil, að
rnikið. afl skal til þeirra liluta er
gera þarf.
En bver.su gotl sem starf þessa
fjelags. er, verða sjóslysin aldrei
lyrirbýgð. Enginn býst við þvi. A-
hættan verður áldrei numin burt. En
er þess þá ekki full þörf, að tryggja
belur en gerí er, vandafólk þeirra,
sem sjórinn tekur. Harmur ekkna,
foreldra og barna, sém missa þann
er sist skyhli verður aldrei bættur
og aldrei fæst trygging fyrir því,
að liann beri ekki að garði þegar
minst vonum varir. Eiga þessir að-
standendur ekki fulla kröfu á því,
að þeii’ fái bætur fýrir það sem
bætt verður? Er það ekki skylda
hins opinbera að sjá fyrir því, að
fátækum aðstandendum sje trygt það,
nð börnin fái sómasamlegl uppeldi
og ekkjan lífeyri, ef faðirinn og
eiginmaðurinn fellur frá? Og að fá-
lækir foreldrar liði ekki skort, þó
sonurinn sem alið hefir önn fyrir
þeim fari i sjóinn. Og eru svona
Iryggingar ekki framkvæmanlegar?’
Búast má við, að flestum þyki
sem hjer sje um sjálfsagðan hlut að
ræða. Það er tæplega hægl að gera
ráð fyrir svo mikilli ósanngirni, að
þessi manngjöld þyki ekki rjettmæt.
Og er þá ekki rjetf að koma þeim á?
SKUGGA-SVEINN troðfyllir K.R.-húsiö kvöld cftir kvöld
l>rúlt fgrir alla kreppu. Hjer hirtast ýmsar myndir úr leikn-
nm lil viÖbótar þeim, sem birtar vorji í siöasta hlaöi Fúlk-
ans. í fremri röö eru llelga Jónsdóttir og Einar U. Sigurös-
son, sem Asta og Haraldur, Jón Þorsteinsson og Einar B.
Sigurösson sem Ög-
mundur óg Haráldur,
Þóroddiir Ásmiindsson
Kristinn Kristinsson
og Erna Sveinhjörns-
dóttir sem Grasa-
Gndda, Jón slerki og
Gvendur og neöst Odd-
geir Sveinsson sem Hróbjartur vinnumaöur. í afiari röð: Hans Iíjartans-
son, AÖalh, Klemensdóttir og Ilolgeir Gislason, sem Helgi, Margrjet og
Grimur. Þú Ólafur GuÖmundsson, Björgvin Jónsson og Carl Schram sem
kotbændurnir Grqndi og Geir og sem Galdra-Hjeðinn og neðst Jón Leós og
Daniel Gíslason sem SignrÖur hóndi í Dal og Lárentsius sýslnmaður.