Fálkinn - 11.11.1933, Síða 3
F Á L K I N N
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli. Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
AOalskrifstofa:
BanKastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka. daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Askriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skraddaraþankar.
Það er mikilsverðara að þekkja
og kunna að vara sig á brestum
sinum, en að vita yfirburði sína.
Það er gott að vita hvað maður
getur,- en betra að vita hvað maður
getur ekki.
Allir hafa sinar takmarkanir. „Jeg
varð fullur einu sinni“, sagði John
Johnson, „og hagaði mjer eins og
afglapi. Síðan hefi jeg ekki bragð-
að áfengi. Jeg er aldrei að þreyt!|
fóík með því að ráðleggja því hvað
það skuli gera, jeg veit bara, að
jeg þoli ekki að drekka“.
Annar maður, sem jeg jaekti var
sólginn í að spila poker. Hann sá,
að hann var orðinn of sólginn í
það. Spilið var farið að ginna hann,
kom í bága við störf hans, var orð-
ið einskonar spennandi óþægindi.
Og hann fann brest sinn og hætti
að spila.
Þegar einhver löngun er orðin
svo sterk, að hún svo að segja rek-
ur manninn áfram gegn vilja hans,
þá verður að svelta hana í hel.
Veikleiki, sem ekki er haldið i
hemilinn á er innri óvinur, svikari
í manns eigin húsi. Svo best að
barátta sje hafin gegn honum og
hann sigraður og drepinn, þá verð-
ur hann fyr eða síðar til þess að
koma manninum á knje.
Jeg álit að það sje ekki skaðlegt
nð njóta, en tel að sá sem það ger-
ir verði sí og æ að vera á verði.
Það er skaðlaust upp að vissu tak-
marki, en þegár komið er fram úr
j>ví þá missir maður fjelagsskap
fólksins, sem ber virðingu fyrir
sjálfu sjer, en kemst í fjelag þeirra,
sem sama breyskleikanum eru
haldnir.
Fyrsta skylda hvers manns er að
vera sterkui. Og það fyrsta sem
fólk sjer styrkleik manns á, er
hvernig honum tekst að stjórna
sjálfum sjer.
Fullkomin afneitun hins eða
þessa, hefir aldrei verið töfralækn-
ing.
Hershöfðinginn vinnur orustuna
með því að þekkja veikleika and-
stæðingsins. Kaupmanninum hepn-
ast viðskiftin, af því hann þekkir
sínar eigin takmarkanir. Aðeins sá
nær framförum, sem gerir sjer Ijósa
vanþekkingu sína og galla og það
er mjög ósennilegt að maður geti
styrkt skapgerð sína, ef hann gerir
sjer ekki ljóst, hvað hann vantar
og hvað hann þarf. Þar með er
ekki sagt, að hann eigi einkum að
hugsa um galla sína og tala um
þá; hann þarf aðeins að þekkja þá.
Að jafnaði er rjett að leyna þeim.
Það er fyrirgefanlegt að gabba aðra,
LEIKFJELAG REYKJAVÍKUR:
•lens Waage sem Loftur
Leikfjélag Reykjavikur Í9H).
Frú Stefanía Giiðnmnsdóttir sem
Steinunn.
./. M. Jónatnnsson skósmiður,
Akureyri verður 50 ára í rfag.
Helga Bjarnadóttir,
53 fí verður 60
Vestárg.
ara a morgun.
en að gabba sjálfan sig er ófyrir-
gefanlegt.
Sá maður sem ekki vill taka mark
á brestum sinum, sem skammast
sín fyrir að játa þá fyrir sjálfum
sjer, og ekki vill taka tillit til
þeirra, verður annaðhvort fífl eða
heimskingi.
Frank Crane.
Hannes Jónsson alþm. verður
hO ára 17. þ. m.
Galdra-Loftur.
IIr. Jens Waage og angfrú Emilía Indriða-
dóttir sem Loftur og Dísa.
ísland hefir víst fáa
glæsilegri leikendur átt
en þau Jens Waage og
frú Stefaníu Guð-
mundsdóttur meðan
bæði Ijeku saman og
voru upp á sitt besta.
Þegar þau ljeku þyrpt-
ist fólkið í leikhúsið,
þvi ajlir vildu sjá þau
í hlutverkum eins og
John Storm, Karl Hin-
rik, Ókunni maðurinn,
Sigurður Ilraa, Toin-
etta, Áslaug álfkona,
Úlrikka og Kamelíu-
frúin. Og þó eru ótal-
in þau tvö hlutverk
þar sem þessir ágætu
leikendur náðu einna
hæðst í list sinni, en
það voru hlutverkin
Galdrá-Loftur og Stein-
unri í sjónleik Jóhanns
Sigurjónssonar. Enginn
furða þó sumum hafi
hrosið hugur við, er
Leikfjelagið ákvað að
taka Galdra-Loft enn einu sinni ti!
meðferðar, og ljetu í ljósi hrakspár
um gengi leiksins í höndum núver-
andi leikenda fjelagsins. En svo vel
hefir tekist til, að leikurinn hefir
unnið hina fornu hylli sína aftur
fyrir leik hinna nýju leikenda og
ber einna órækast vitni um það að-
sóknin, sem er að leiknum. Val leik-
enda er enda hið ákjósanlegasta
þar sem Indriði Waage fer nú með
hlutverk föður síns, en frú Soffia
Giiðlaugsdóttir, tilþrifamesta leik-
kona þessa lands, fer með hlutverk
hinnar látnu listakonu og ágætustu
leikkonu, sem uppi hefir verið með
þjóð vorri. Leikurinn stendur og
fellur með þessum tveimur höfuð-
hlutverkum og er gleðilegt til þess
að vita, að hinum ungu leikenduin
vorum skuli veitast jafn ljett að
lyfta hinum þunga arfi. L.
Þorleifur //. Bjarnason yfir
kennari várð 70 ára þ. 7: þ. m
Finnur Thorlacius húsameist
ari verðiir 50 ára lfí. þ. m.
Minst
201
0
gleraugna-
búðin,
LAUGAVEG 2.
:o
Æ
‘ca
ódýrari en annarstaðnr eru "