Fálkinn - 24.10.1936, Blaðsíða 4

4
F Á L K I N N
Queen Mary d heimleið úr ferðinni,
sem hún vann „Bláa bandiö“ í.
ur til Moskva, en nú langaði
niig til að reyna „Hindenburg“
vestur yfir haf. Og þessvegna
festi jeg mjer farmiða snemma
í vor.
Hvað kosta farmiðarnir
með „Hindenburg“ frá Þýska-
landi til New York?
Þeir kosta 100 dollara, og
er fæðið innifalið í þvi. Þetta
var 7. ferð skipsins vestur og
liöfðu 58 farþegar innritast.
Fleiri gátu ekki fengið pláss
þá, en síðan hefir skipinu ver-
ið breytt þannig, að það getur
tekið 75 farþega. Við áttum að
leggja upp frá Frankfurt a. M.
á miðnætti kvöldið 16. ágúst,
en vegna þess að við áttum að
flytja kvikmynd frá Olymps-
leikjunum, sem þá var að ljúka,
biðum við um klukkutíma.
Klukkan rúmlega 1, aðfaranótt
17. ág. ljetum við svo í loft.
Nóttin var talsvert dimm en
við höfðum gaman af að sjá
borgirnar, sem við flugum yfir
ekki síst Köln. Var nú sveigt
norður á bóginn, því að yfir
Frakkland má ekki fljúga og
komumst brátt á venjulega
skipaleið í Ermasundi. En þeg-
ar út á baf var komið var sveigt
suður á bóginn og flogið til suð-
vesturs með stefnu svo nærri
norðvesturhorni Spánar, að þar
mátti sjá i íand, og eins til Port-
ugal. Þá var tekiu vestlægari
stefna til Azoreyja, en flo'gið
þaðan í boga suður með landi
yfir Boston og New York og
sveimað um stund þar vfir og
yfir EIlis Island. Var það stór-
kostlega tilkomumikil sjón að
líta skýjakljúfaborgina úr loft-
inu. Við fórum okkur hægt
undir ferðalokin, því að heitt
var í veðri og var beðið eftir að
kvöldaði. Loftskipin vilja lielst
ekki lenda í heitu veðri því að
þá missa þau svo mikið af Ijetti-
loftinu, sem beir þau uppi.
— Og hvað voruð þið svo
lengi á leiðinni?
— Stundataflan er svona: Frá
Frankfurt 17. ágúst kl. 1.29,
framhjá Plymoth s. d. kl. 9.03,
yfir Azoreyjum 18. ág., kl. 4.00,
framhjá Halifax 19. ág., kl. 7
árd., yfir New York 19. kl. 13-14
MEÐ „HINDENBURG“ FRAM —
OG „QUEEN MARY“ TIL BAKA
Farþegar um borð i „Hindenburg" mcga ekki taka ijósmyndir, þegar þeir fljúga yfir land eða innan
landhelgi. En úti í geymnum, þar sem hvergi sjer til lands er oft hægt að fá falleg efni i mynd. Lítið
t. d. á myndina hjer að ofan, sem tekin er af skýjaflóka, sem skipið flýgur yfir. Hún er tekin skömmu
áður en skipið kom i landsýn af austurströnd Ameríku við Cap Sable.
ÞAÐ SEM EINKUM EINKENNIR VERKLEGA MENNING TUTTUG-
USTU ALDARINNAR ER HINN SÍVAXANDI HRAÐI SAMGÖNGUTÆKJ-
ANNA. FLUGVJELARNAR — HRÖÐUSTU SAMGÖNGUTÆKI NÚTÍM-
ANS — ERU BARN ÞESSARAR ALDAR, EN ÞAÐ VÆRI RANGT AÐ
ÆTLA, AÐ HIN ÖNNUR SAMGÖNGUTÆKI STÆÐU í STAÐ FYRIR
ÞVl. ÞVERT Á MÓTI. JÁRNBRAUTIRNAR, BIFREIÐARNAR OG EIM-
SKIPIN — ALT ÞETTA BÆTIR VIÐ HRAÐA SINN ÁR FRÁ ÁRI, OG
LOFTSKIPIN FARA NÚ KRINGUM HNÖTTINN MEÐ PÓST OG FAR-
ÞEGA OG HALDA UPPI REGLUBUNDNUM ÁÆTLUNARFERÐUM
EINS OG EKKERT SJE UM AÐ VERA. — HJER VERÐUR SAGT FRÁ
SÖGULEGU FERÐALAGI ÍSLENDINGS — HINS EINASTA SEM FÓR
FERÐINA — MEÐ LOFTSKIPINU „HINDENBURG“ VESTUR OG EFT-
IR VIKU VIÐSTÖÐU í NEW YORK AUSTUR YFIR HAF AFTUR MEÐ
„QUEEN MARY“ í ÞEIRRI FERÐINNI, SEM SKIPIÐ VANN BLÁA
BANDIÐ AF „NORMANDIE“. ÞESSI ÍSLENDINGUR VAR ÞÓRODDUR
JÓNSSON HEILDSALI í REYKJAVÍK.
Hjer í blaðinu var eigi alls
fyrir löngu gerður samanburð-
ur á farartækjum þeim, sem
flutt liafa fólk ntill liins gamla
og nýja heims — Evrópu og
Ameríku — síðustu 120 árin,
eða frá þeim tíma, sem eim-
skipin komu til sögunnar. Fyrsta
skipið sem talið er að hafi siglt
á gufu yfir Atlantshaf var
„Savannah“, sem í rauninni var
seglskip, en hafði aðeins hjálp-
arvjel. Fór það allmikið af leið-
inni undir seglum og var tutt-
ugu og fjóra daga á leiðinni, og
má fullyrða, að það hefði aldrei
komist yfir hafið á gufuvjelinni
einni; til þess var hún altaf Ije-
leg og þurftarfrek. En samt
markar þessi ferð tímamót í
Atlantshafssiglingum. En nú i
sumar fór „Queen Mary“ frá
Ambrose vitaskipinu við New
York og til Cherbourg á 4 dög-
um 6 tímum og 20 mínútum —-
alls 3,129 sjómílna vegalengd,
eða að meðaltali 30,57 kvart-
mílur á klukkustund.
Flugvjelar hafa ekki ennþá
byrjað áætlunarferðir á þessari
leið og það er því ekki rjett að
gera samanburð á þeim og brað-
asta skipi lieimsins. En þegar
Lindbergh varð heimsfrægur
maður fyrir það að fljúga milli
New York og Parísar 20.—21.
maí 1927 var hann 33Vk klukku-
stund á leiðinni eða rúmlega
þrisvar sinnum fljótari. Þetta
var að vísu „sportsflug11 — vjel
Lindberghs var svo hlaðin elds-
neyti og olíu til ferðarinnar, að
hann gat ekki haft mann með
sjer — en bendir þó í áttina til
þess sem koma skal. Svo und-
arlegar eru framfarir tækninn-
ar, að það væri óviturlegt að
sverja fyrir, að þetta eða hitt
gæti ekki orðið von bráðar.
En það eru til hraðari áætl-
unarferðir yfir Atlantshafið en
ferðir „Queen Mary“. I nokkur
ár hafa menn dáðst að ferða-
lögum þýska loftskipsins „Graf
Zeppelin“ og í vor kom nýtt
loftfar til sögunnar frá sama
fjelagi, stærra og hraðskreiðara
en liið fyrra: „Hindenburg“.
Það eru þessi tvö loftför, sem
fært hafa mönnum heim sann-
inn um, að það er hægt að
smíða loftför, sem eru svo traust
að hættulaust má þykja að ferð-
ast með þeim. Og þau liafa náð
tiltrú, þrátt fyrir öll þau stór-
slys, sem fyr og síðar hafa hent
loftför annara þjóða. ----—
Mjer hafði leikið hugur á
að prófa þetta samgöngutæki
er jeg var á ferð í Þýskalandi,
í sumar, segir Þóroddur Jóns-
son í viðtali við Fálkann. Jeg
hefi ferðast mikið í flugvjelum
um Evrópu, meðal annars aust-