Fálkinn - 24.10.1936, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
5
/ Lakehurst er „Hindenburg“ aldrci látinii i hús, enda er viðstaðan þar að jafnaði 'ekki nema 5 timar.
Myndin hjer að ofan sýnir, hverniy ,,tekið er á mát honum“ þar. Skipið varpar út fjölda af köðlum
o(i áðar kemnr mannsöfnuður að og heldur skipinu niðri, meðan verið er að tjáðra það.
úr gleri að kalla má. Hinu meg-
in við farþegaklefana er eins
liagað að öðru leyti en því, að
þar kennir í slað borðsalsins
setustofa mjög stór og lestrar-
salur og skrifstofa. Við annan
enda farþegaklefanna eru stigar
niður á næstu hæð, „B-þilfarið".
Eftir því endilöngu er gangur
og og á aðra lilið lionum stofur
foringjanna og skipshafnar á-
samt stóru eldhúsi og ennfrem-
ur snyrtiklefar, en á hina hlið-
ina eru baðherhergi fjögur,
skrifstofa gjaldkerans, drykkju-
skáli og reykskáli. Er hann
eini staðurinn á skipinu þar
sem leyfilegt er að reykja. Og
enginn má hafa á sjer eldspítur
um borð — jjað er jjað eina
sem forboðið er um borð i
„Hindenburg". 1 reykskálanum
kveikir maður með rafmagni
eldspita sjest þar ekki.
Þarna er bókasafn og nýustu
frjettir frá umheiminum fær
maður gegnum loftskeytastöð-
ina og útvarpið. Þægindin eru
svo mikil, að jjrír sólarhringar
eru ekki lengi að líða.
Eftir viku viðstöðu í New
York hjell Þóroddur áleiðisl
heim aftur og' tók sjer far með
„Queen Mary“ í hinni minnis-
ríku metferð skipsins. Hjer
verður ekki rúm til að lýsa
sjálfu skipinu nema lítið eitt,
enda hefir það verið gert áður
hjer í hlaðinu, einkum stærð
þess, vjelaafli og því líku. En
vjer fylgjum hjer upplýsingum
Þórodds um það, hvernig lion-
um þótti þarna að vera og um
ýmislegt það, sem venjulega er
ekki sagt frá í þurrum upplýs-
Frh. á bls'íl.
Queen Mary í fyrslu ferð sinni í New York.
og lentum í Lakehurst, loftflota-
stöð New' York kl. 8.20 um
kvöldið þann 19. Vorum við
þannig 73 klukkutíma 51 mín.
á leiðinni. Frá Lakehurst er að-
eins 25 mín. flug til New Jersev.
og fórum við þá leið í flugvjel,
en jiaðan er x/o tima bilferð til
New York.
- Hvað liöfðu nú farþegarn-
ir helst fyrir stafni á leiðinni?
í aðalatriðum leið dagur-
inn ákaflega líkt og á stórum
skipum, með jjeim mismun að
sjóveiki var ekki til um horð og
gerði jiað tilveruna þægilegri.
Fólk át og svaf, las og rabbaði,
hlustaði á hljóðfæraslátt eða
gekk um gólf í hinum löngu
hliðargöngum, heggja megin
farþegarýmisins, og horfðum á
það sem fyrir augun bar. Þótti
manni vitanlega tilbreyting að
útsýninu hvenær sem sást til
lands. Skipið flaug að jafnaði
lágt, jielta frá 200—500 metra
yfir landi eða sjó. Og það var
ekki hægt að segja að það hagg-
aðist. Maður gat rólegur skilið
við fullan kaffibolla og látið
hann standa timunum saman
á borðinu án þess að skvettist
á undirskálina. í Jjessu taka
loftskipin fram bæði skipum og
járnhrautum — það er blátt á-
fram ótrúlegt, hve stöðugur
„Hindenburg“ var. Auðvitað
gela þau ofsaveður komið, að
útaf þessu bregði, en það var
ekki í jjessari ferð.
Þarna var margt merkra
manna um borð, sem gaman var
að kynnast. Þar var Jack Crys-
ler, sonur bifreiðakonungsins
og forstjóri í fjelaginu og ýmsa
fleiri mætti telja svo sem S. J.
Foley, einn dómarann i Lind-
berghs-málinu. Og foringi skips-
ins var Ernst A. Lehmann kap-
teinn, sá sem stýrði „Graf Zeppe-
lin“ er hann kom hingað til
Beykjavíkur. Það var gaman að
fá að koma inn í skipstjóraklef-
ann og sjá öll þau furðulegu
áhöld, sem jjar eru saman kom-
in. Annar eins „vjelasalur" mun
tæplega vera til i nokkru sam-
göngutæki. Þrír stýrimenn eru
í farinu auk skipstjórans, sjer-
stakur yfirverkfræðingur, loft-
skeytastöðvarstjóri og vjelfræð-
ingar. Pósthús er þarna og veit-
ir skipslæknirinn því forstöðu
jjað sparar einn mann. Ann-
ars varð inaður ekki var við,
að neitt jjyrfti að spara pláss
nje Jjröngt væri um borð, Jjví að
meðal flutnings sem við höfð-
um meðferðis var t. d. heil flug-
vjel. En auðvitað eru allir inn-
anstokksmunir gerðir úr ljett-
asta efni, i rúmum, stólum og
borðum er Jjað aluminíum, sem
mest ber á. Það er svo ljett
að segja má að Jjað fyki ef mað-
ur bljes á Jjað.
Aðalfarrýmið er á efra Jjil-
fari, innan í skipinu en nær út
í bliðar Jjess báðumegin. Þar
eru í miðju fjórar raðir af far-
þegaklefum, með 50 rúmum.
En öðru megin farjjegaklefanna
er stór borðsalur, þar sem allir
farjjegar geta matast samtímis
og þá yst til hliðarinnar langur
gangur til að breyfa sig á. Er
sú lilið gangsins sem út veit, öll