Fálkinn - 30.10.1937, Blaðsíða 13

F Á L K I N N
13
* 1 2 3 4 51 M 6 7 8 9 10 11
m 12 1 13 m 14 ' nt
15 16 m 17 18 19 | m m 20
21 22 m 23 I24
25 ii 26 m 27 28 m 29 | n 30
31 32 m 33 34 m 35 36
m 37 38 fgt m 39 40 M
m 4 1 m 42 I 1 m 43 i i m 44 | m
tb m 40 47 m 48 m 4 9 1 50 j m 51
52 153 m 54 55 56 | m 57 158 I 1
59 i£ 60 | <31 m 62 m\ea 64 j
65 ; [ 1; I06 1 m 67 68
69 $ m i7° i 71 | m m 72
m I73 i741 m | m 75 76 77 m
78 i » 79
Krossgáta Nr. 268.
Skýring. Lárjett.
1 fátaefni. (i blótsyröi. 12 snemnia.
14 bibliunafn. 15 nafnlaus. 17 kven-
mannsnafn. 20 á togurum. 21 auðs-
uppsprettunni. 23 lærdómur. 25 for-
setning. 20 líkamshluti. 27 óðagol.
20 band. 30 sagnorðseriding. 31
siiyrta. 33 stirðbusi. 35 mannsnafn.
37 biblíunafn. 39 svella. 41 hærri en
kóngurinn. 42 spjör. 43 angur. 44
bili. 40 læknistæki. 49 framliðinn.
52 hljóð. 54 fyrirtæki. 57 mótlæti.
59 á fæti. 00 bókstafur. 02 klór. 03
forfeðra. 64 i Alþingi. 65 saumspor.
07 glettinn. 09 tónn. 70 Rómverji. 72
tveir eins. 73 hestur. 75 umbúðir.
78 stjett. 79 klettana.
Skýring. Lóörjetl.
1 i skóla. 2 leyfist. 3 matarlegund-
ir. 4 svertingjanafn. 5 reynsla. 7
bardagi (fornt). 8 tímabil. 9 svaka-
leg. 10 úttekið. 11 fótaþægindi. 13
vantar. 10 gefa upp sakir. 18 kven-
kenning. 19 dullu. 20 hyggju. 22
komast. 24 gelli. 28 forfeður. 32
veiða á stöng. 33 í forstofu. 34 bók.
30 kvenmannsnafn. 38 vermir. 40
móttlaus. 45 bibliunafn. 47 limlest-
ur. 48 fyrirsögn. 50 afturgöngur. 51
ríki. 53 blása. 55 flýtir. 56 öskra.
58 óreynda. 61 fyrir utan. 63 í bát.
66 skinn. 68 kvenmannsnafn. 71
tónn. 73 tveir eins. 74 snemma. 76
erl. mynt. 77 tónn.
Lausn á Krossgátu Nr. 267.
Ráöning. Lárjett.
1 hegning. 6 smábarn. 12 ráða.
14 atar. 15 fa. 17 gumar. 20 St. 21
skautar. 23 nautfje. 25 et. 26 ná.
27 rög. 29 M. A. 30 en. 31 mund.
33 nasir. 35 lurg. 37 eima. 39 ærar.
41 ás. 42 ofn. 43 kná. 44 dá. 46 taða.
49 inni. 52 grið. 54 rakar. 57 arfi.
59 aa. 60 ká. 62 roð. 63 an. 64 as.
65 luraleg. 67 lakkera. 69 en 70 tal-
ar. 72 gl. 73 ólán. 75 fóni. 78 auka-
lag. 79 ganglag.
liáðning. LóÖrjett.
1 hófsemi. 2 gr. 3 námundi. 4 ið
5 naga. 7 mara. 8 at. 9 baktala. 10
ar. 11 nátengd. 13 RM. 16 aktur 18
urra. 19 angi. 20 sjer. 22 tá. 24 um.
28 ösp. 32 nesti. 33 nafar. 34 rænir.
36 undir. 38 moð. 40 Rán. 45 aga-
lega. 47 aðkalla. 48 sko. 50 Nanking.
51 risaleg. 53 raun. 55 arga. 56 aðla.
58 farg. 61 ál. 63 ak. 66 Etna. 68
arfa. 71 lá. 73 ók. 74 ál. 76 án. 77 il.
Myndin hjer að ofan er tekin i
Fredensborg að lokinni hinni kon-
unglegu hjónavigslu Feodoru prins-
essu og Christians prins af Schaum-
burg-Lippe.
— Lilli strákurinn minn minnir
mig á hafið.
Hvernig er því varið?
Hann er siorgandi, og þegar
maður lekur á honum, er hann
altaf votur.
neitt á yðar heiniili, fyr en þjer hafið heyrt
það, sem jeg hefi að segja yður.
Jeff sá að titrjngur fór um andlitið á
Joyce og liann vissi að hún var hrædd. Og
það var liann líka. Hann stóð á öndinni
meðan hann heið jæss, sem frú Holt hefði
að segja. En hún þagði.
Joyce varð fyrst lil að taka til máls.
Komið þjer veslan frá Ameríku sagði liún.
Já, — jeg — jeg veil varla hvernig jeg
á að byrja, slamaði frú Holt.
Kanske getið þjer sagt mjer einhverj-
ar frjettir af manninum mínum? spurði
Joyce og Jeff furðaði sig á, hve hún gal
verið róleg'.
Manninum yðar, endurtók hún.
Hann er hann er — jeg — jeg veit ekki
livorl hann er maðurinn vðar eða maður-
inn rninn?
Joyce hrökk við, og Jeff fann að hann
skalf. Hann hafði fundið það einhvernveg-
inn á sjer hvað koma mundi, svo að hann
varð ekki eins forviða og hann mundi ella
hafa orðið.
I>að varð þögn i stóru stofunni nokkrar
minútur, svo hljótt að tifið í klukkunni á
arinhillunni lieyrðist greinilega. Joyce varð
aftur fyrri til en hin. Segið mjer frá,
sagði hún rólega.
Frú Holt kjökraði. — Jeg hjelt að hann
lijeli Ilolt. Mig dreymdi aldrei um, að hann
væri Nisbel, sagði hún.
En þjer eruð orðnar viss um jiað
núna? spurði Joyce vingjarnlega.
Hin konan reyndi eins og hún gat að
verða rólegri. Og henni tókst það líka.
Jeg er hrædd um, að það sje enginn
vafi á jiví. Jeg skal reyna að segja yður
söguna eins og hún gekk. Fyrir tveimur
árum áttum við móðir mín heima i ofur-
litlum bæ, sem heitir Daley, það er námu-
hær við Snake River, og allir sem við höfð-
um í fæði, voru verkamenn í námunum.
Það er misjafnt fólk í öllum þeim hóp og
við höfðum marga erfiða menn í fæði lijó
okkur. Einn daginn, það var um nónbil,
og allir verkamenn í vinnu — kom ungur
maður til okkar og bað okkur um bolla af
kaffi. Þetta var laglegur maður, en haltur
á öðrum fæti, og svo aumingjalegur, að
jeg kendi í brjósti um hann.
Jeg gaf honum kaffi og spurði hvorl
hann vildi ekki eitthvað að borða. Hann
horfði vandræðalega á mig, og jeg skildi
hrátt hvernig í öllu lá. Hann átti ekki nema
tíu cent fyrir kaffinu, og ekki eyri meira.
Svo fann jeg mat handa honum og hann
horðaði eins og hestur. Og þegar hann
hafði matast spurði hann mig hvorl hann
gæti ekki tekið hendinni til enhvers fyrr
matinn — kljúfa i eldinn - eða eitthvað
annað, til Jæss að horga máltíðina.
Þetta tók mig enn sárar, þyí að j>að
var-augljóst, að liann var svo lasburða, að
hann gat varla staðið á fótunum. Jeg' sagði
honum að hann skyldi livíla sig um stund
fvrst, og Jiá gæli liann kanske feng'ið eitl-
hvað að gera á eftir. Svo fór jeg út og sagði
móður minni frá Jiessu. Þegar hún kom
inn, var veslingsmaðurinn steinsofnaður í
stólnum. Mömmu fjell andlit hans vcl í geð,
og við komum Jivi svoleiðis fyrir, að hann
gæti gist hjá okkur um nóttina. Við hugs-
uðum sem svo, að Jíað væri ekki vert að
liann færi, fyr en hann hefði livill sig, og
fengið málsverð morguninn eftir.
En morguninn eftir var hann svo
veikur, að J)að var eklci viðlil að láta hann
fara, svo að við náðum i Milliken lækni i
námunum, og hann sagði, að maðurinn
væri mikið veikur. Hann sagðist halda að
hann hefði fengið högg á höfuðið. Okkur.
virtisl þetta sennilegt, og svo liafði hann
lika stórt sár á andlitinu, senr virtist vera
eftir hruna. Læknirinn sagði, að liann hefði
verið aðframkominn af sulti líka, og að
hann mundi hafa verið matarlaus döguni