Fálkinn - 08.09.1939, Page 2

2
FÁ.LKINN
GAMLA BIO
Gamla Bíó sýnir á næstunni Para-
mountmyndin „14 dagar í Paradís".
Aðalhlutverkin leika Olympe Bradna,
Gene Reymond og Lewis Stone.
Olympe Bradna er ný „stjarna“ í
heimi kvikmyndanna. Hún er að-
eins 18 ára gömul og hefir dansað
síðan hún var jiriggja ára. Hún hefir
framúrskarandi hæfileika til þess að
vinna sjer frægð á sviði svipbrigða-
listarinnar, hefir fallega söngrödd
og ])ykir forkunnarfögur. Bradna er
frönsk og það má næstum því segja,
að hún sje fædd á leiksviðinu. For-
eldrar hennar voru bæði leikarar
við „01ympe“-leikhúsið. Og móðir
liennar var nýkomin af leiksviðinu,
er hún ól hana. Foreldrar liennar á-
kváðu að hún skykli verða leikkona
og þessvegna tengdu þau nafn henn-
ar við leikhúsið, þar sem þau höfðu
starfað. Þegar hún var hálfs annars
árs kom hún fyrst á ieiksvið, en þá
var ekki hlutverkið stórt, aðeins að
veifa frönskum smáflöggum. Siðan
hún komst á legg hefir hún verið sí-
dansandi og leikandi, en þetta er
fyrsta myndin, þar sem liún hefir
fengið tækifæri til að sýna hvað
hún getur. í þessari mynd þarf hún
að halda á fegurð sinni, svipbrigða-
list, danskunnáttu og síðast en ekki
síst sinni töfrandi söngrödd.
í einni stórborg Mið-Evrópu eru
ungir elskendur, sem starfa í hljóm-
leikagarði og þar halda þau söng-
skemtanir ásamt þremur hjálpar-
mönnum. Þessi atvinna er reyndar
aukastarf, aðeins til þess að draga
athygli ahnennings frá því, sem þau
hafa aðallega fyrir stafni. — Þau
eru sem sje alþjóðlegir gimsteina-
þjófar. Eeinn daginn, þegar uppihald
er á söngnum í garðinum, fara þau
inn í eina lielstu gimsteinaverslun-
ina i horginni, en það verður til þess
að lögreglan fer að elta þau og þau
verða að flýja.
Þau komast út í skóg og þar upp-
lifa þau sitt af liverju. Að lokum
koma þau að einskonar einsetu-
mannsliúsi. Þar hýr frægur söngvari,
sem orðið liafði að hætta söngstarfi
fyrir 10 árum, vegna þess að hann
hafði hilað á minninu. A heimili
þessa aldraða manns, sem er ekkert
annað en góðvildin, ske ótal margir
atburðir og er uppistaðan í þeiri
nokkuð sundurleit, en þar birtist og
atvik, sem lýsa göfgi og meðaumk-
un, þar eru það hjörtu listamann-
anna, sem slá, og það er eins og þau
þoli ekki að vita af neinu aumu.
„14 dagar i Paradís" er bygð á
glæpamannasögu, en þar birtist einn-
ig saga ástarinnar og rómantíkurinn-
ar, þar sem tónar hrífandi söngva
fylla loftið.
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Skúli Skúlason.
Lúðvík Kristjánsson.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Aðatskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6.
Skrifstofa i Osto:
Anton Schjötsgade 14.
Blaðið kemur út hvern föstudag.
Askriftarverð er kr. 1.50 á mán.,
kr. 4.50 á ársfj. og 18 kr. árg.
Eriendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Aiiglýsingaverö: 20 aura millim.
HERBERTSprenL
SMMankar
Tryggingarstarfsemin er eitt af
því, sem stórum hefir færst á
innlendar liendur síðustu tutt-
ugu árin. Og það er vel, því að
einmitt á þessum árum hafa
tryggingar á öllum sviðum far-
Éð stórvaxandi, svo að þáð
liefði verið álitleg fúlga, sem
farið hefði út úr landinu, ef
eingöngu hefði verið til að
dreifa útlendum tryggingar-
stofnunum, eins og áður var
lengst af.
Að visu er það svo, að hin
innlendu fjelög munu endur-
tryggja fyrir allmiklum hluta
áhættu sinnar lijá erlendum
fjelögum. En það er sjálfsögð
varúðarskylda, og án hennar
væru fjelögin í sífeldri liættu,
jafnvei þó þau væru talin öfl-
ug og sterk. Endurtryggingin er
líka að jafnaði miklu ódýrari
en frumtryggingin — hún er
einskonar trygginga-heildsala
-— og kostnaðurinn við hverja
einstaka tryggingu, sem jafnan
er nokkur, lendir altaf í land-
inu.
En þrátt fyrir sörnu kjör hjá
innlendu fjelagi og erlendu,
munu þeir jafnan verða ein-
hverjir, sem þykir henta að
kaupa tryggingu sína hjá er-
lendu fjelagi. Og það mun besi
hlíita, að tryggingardíjarfsemin
sje rekin í frjálsri samkepni.
En á það ber að líta, að hagn-
aðurinn af starfseminni fer til
þess fjelags, sem hana rekur,
og til útlanda fer hann ef fje-
lagið er útlent, jafnvel þó fje-
lagið ávaxti fje sitt innanlands,
eins og sum útlend fjelög gera
nú. Það er þvi þjóðarhagur að
tryggingarnar lendi hjá inn-
lendum fjelögum en ekki út-
lendum. Og til þess að stuðla
að því mætti gera ýmislegt af
liálfu löggjáfarvaldsins.
Það mundi mælast illa fyrir
að leggja skatt á hin útlendu
umboð á íslandi, þvi að sá
skattur mundi lenda óbeinlínis
eða beinlínis á sjálfum kaup-
endum trygginganna. En það
mætti tryggja þeim sem trygg-
ingar kaupa hjá innlendu fje-
lagi, að þeir nytu jafnan hestu
kjara, á þann liált að lögákveð-
ið yrði, hve háan arð fjelögin
mættu horga hluthöfum, og að
tryggingakaupendur sjálfii
fengi jafnan umfram ágóðan
endurgoldinn, eftir að hæfilega
hefir verið tekið frá til vara-
sjóða. Þá er eigandi hverrar
tryggingar orðinn hluthafi í
fyrirtækinu, þó óheinlínis sje,
og er trygður fyrir þvi, að of-
borga ekki áhættugreiðslur til
sin eða annara. Það er að vísu
svo, að hann borgar ýmist
meira eða minna en hann fær
í staðinn, en i liví liggur trygg-
ingargildið.
í NÆSTA BLAÐI FÁLKANS:
í ríki Bárðar Snæfellsáss. — Grein um Josef Pilsudski.
— KvennasíSa. — Barnadálkur. — Skrítlur. — Krossgáta.
— Frjettamyndir. — Úr kvikmyndaheiminum. — Úr
ýmsum heimum, eftir Þcrb.erg Þó.'ðarson o. m. fl.
Viltu skrifast á viútlendinga?
Fyrir nokkru síðan voru
hirt hjer í blaðinu nokkur
nö'fn erlendra manna, er ósk-
uðu að skrifast á við íslend-
inga, í því augnamiði að skift
ast á frímerkjum eða aðeins
til þess að fá kynni af landi
og þjóð. Nú hefir „Fálkanum“
nýverið borist brjef frá 3
mönnum, er óska eftir brjefa-
viðskiftum við íslendinga.
Fara hjer á eftir nöfn þeirra
og heimilisföng:
John H. Gruno Bsq.
C/o I. Gruno Ltd.
Groningen Holland.
Roy Eahart,
3427 Lovefield Drive
Dallas Texas U.S.A
Park H. Slay
3713 Spence, St.,
Dallas Texas U.S.A
Bjarni Brandsson, afgrm. hjá
Alliance, verður 50 ára 10 þ. m.
NVJA BIO
Nýja Bíó sýnir mjög bráðlega
frönsku stórmyndina Höfn jjokunnar,
er ber með sjer auðsæan blæ meist-
arans. Aðalhlutverkin Ieika Jean Cab-
in, Michéle Morgan og Michel Simon.
Jean Cabin er snillingur í orðsins
fylstu merkingu og það ldutverk, sem
liann innir hjer af hendi, virðist al-
veg sjerstaklega við hans liæfi. Hið
svipbrigðaríka andlit hans virðist
geta gefið til kynna allar hræringar
mannlegs tilfinningalifs. Michéle
Morgan er ung og töfrandi. Hlut-
verk hennar er mjög erfitt en hún
gerir því þau skil, sem aðeins er á
færi fremstu leikara. Hún liefir mjög
sterka eiginleika í þá átt, að leika
sannfærandi. Og Michel Simon er
ekki sístur þessara þriggja, þrátt fyr-
ir það, að hann hefir hjer hlutverk
fjarskylt þeim, sem liann hefir áður
leikið í.
Höfn þokunnar er gerð eftir hinni
hughrifariku sögu Pierre Mac Orlan.
Við kynnumst franska hafnarbænum
Le Havre eða rjettara sagt nokkrum
hluta hans, og í útkima þes liverfis
hefir einn náungi opið lnis fyrir alla
— já, meira að segja alla heimsins
lassaróna, ef þeir aðeins greiða fyrir
sig.
Þangað kemur lassaróninn Quart
Vitel, sem ekki á aðra ósk en að fá
að sofa í sæmilegu rúmi, en áður en
hann kemst að rúmstokknum hefir
liann drukkið fyrir alla peningana.
Hinn auðtrúa Michel málari hefir
eignast þarna samastað og hann yfir-
gefur hann ekki fyrr en hann fremur
sjálfsinorð. Eignir sínar gefur haun
hermanni einum, sem þarna er. Nelly,
17 ára stúlka, leitar einnig liælis
þangað — það er liræðslan og von-
leysið sem er áttaviti hennar í þessa
höfn. Þannig ægir þarna saman öll-
um manntegundum.
Fjölbreytileiki lífsins birtist okkur
þarna í sínum margvíslegu myndum.
Það er eins og þessi staður sje nokk-
urskonar skákborð mannlegs lífs, þar
sem skapbrigði manna birtast á enda-
lausu sviði, þar sem margir bíða
skipbrot og berast með öldum mann-
legra ástríðna inn fyrir skerjagarð-
inn — inn í liöfn þokunnar, þar sem
alt sýnist stækka og fá á sig annan
svip — jafnvel blæ þess eftirsótt-
asta. En þegar grysjar i þokuna, er
umhverfið eklti eins og ætlað var, það
er eins og þokan hafi töfrað og fegr-
að. Er ekki lifið' eittlivað í líkingu
við þetta, minsta kosti á stundum,
fær það ekki stundum á sig annarleg-
an svip, sem lokkar og seiðir?
Höfn þokunnar er eftirtektarverð
mynd. Hún kynnir okkur margt, sem
er okkur að ýmsu leyti ekki eins
gjörkunnugt og skyldl — hún vekur
samúð okkar til lífsins — til þeirra,
sem lenda i höfn þokunnar eftir að
liafa borist á öldum hafrótsins, sem
margir vilja að lægji.
Skrítinn barón.
í höll einni í Prislín, í fegursta
hjeraði Króatíu býr afkomandi Maríu
Stuart Skotadrotningar. Hann er
barón og heitir James Kavanagh
Ballysane. Meðan á þrjátíu ára stríð-
inu stóð fór einn af afkomendum
Maríu drotningar úr landi vegna
ógæfu, sem hann hafði orðið fyrir i
ástamálum, og fluttist til Wien. Þar
vann hann sjer frægð og frama og
Ferdinand keisari annar gaf honum
höllina Mali Tabor i Króatiu í þakk-
arskyni fyrir afreksverk hans. Það
er afkomandi þessa baróns, sem nú
á Mali Tabor. Hanrt hefir lifað utan
við heiminn í mörg ár. Til dæmis
vissi hann ekkert um heimsstyrjöld-
ina fyr en tveiínur árum eftir að
Verseillessamningarnir voru undir-
skrifaðir.