Fálkinn - 29.09.1939, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N

Nr. 567. Adamson miðaði rjett!
S k r í 11 u r.
— Nú er þjer óhætt að sleppa
buxnastrengnum mínum. Slysavagn-
inn er kominn.
Hefnd regnhlífakaupmannsins.
Jómfrú, sem farin er að eldast,
segir viS herramann i kímni:
— Munið þjer eftir því, að einu
sinni báðuð þjer mín og jeg tók
yður ekki.
Herramaðurinn: — Já, jómfrú góð,
og það er ein af kærustu endur-
minningunum mínum.
—- Jeg stilli vekjm-aklukkuna á
einn tíma fyr. Hann verður að taku
til hjá sjer áður en hann fer á skrif-
stofuna.
Barnið: — Jeg átti að heilsa yður,
herra prestur, frá henni mömmu, og
skila til yðar, að hann faðir minn dó
i nótt sem leið.
Prestur: — Var ekki læknir sóttur
til hans? *
Barnið: — Nei, hann dó alveg sjálf-
krafa.
Stina: — Hvað heldurðu að hún
mamma segði, ef hún sæi þig kyssa
mig?
Nonni: — Ja — en — en jeg —
jeg hefi ekki kyst þig.
Stína: — Nei, en jeg segi aðeins,
hvað hún mundi segja, ef þú gerðir
það.
Dóttirin: — Hugsaðu þjer, pabbi!
Þegar Jón og jeg gengum fram hjá
gullsmiðsbúð í dag, bað jeg hann að
kaupa eitthvað á hálsinn á mjer, og
veistu hvað liann sagði?
Faðirinn: — Nei.
Dóttirin: Eitt sápustykki.
Hún; — Eru margir ungir, laglegir
piltar hjer í bænum?
Hann: — Nei, við erum bara tveir.
VNCS/Vtt
LC/CHbWRHIK
Þessi mynd gæti verið af vind-
myllu, sem er að detta. En svo er
þó ekki, heldur hefir myndasmiður,
sem var að starfi i myndastofunni
sinni fengið út þessa mynd með þvi
að láta stækkunarpappírinn vera i
boga. Ef að þið hefðuð myrkrastofu
og stækkunaráhald, þá gætuð þið
reynt að leika þessa list eftir honum.
BÍLAHJÓLFÖR.
1. Sýnir að bíllinn hefir verið of
hlaðinn og hjólið hefir ekki verið
nógu vel pumpað. 2. Hjólið of lítið
pumpað og hjólbarðinn misjafnt slit-
inn. 3. Hjólið of inikið pumpað. 4.
Hjólið of mikið pumpað og hjól-
barðinn misjafnt slitinn.
Slíkar eftirmyndir af hjólförum
hafa oft leitl til þess, að ökuniðing-
ar hafa verið teknir fastir, eftir að
hafa ekið yfir menn, þótt þeir hafi
allir verið á bak og brott, er komið
var að.
Skósmiðurinn (sem hefir fáa skifta
vini): Æ, bara að mennirnir gengi
á fjórum fótum, þá myndi þó verða
dálítið meiri atvinna.
— Siggi litli: Pabbi! Má jeg spyrja
þig að nokkru?
Faðirinn: — Þú mátt ekki trufla
mig svona oft — en hvað viltu?
Siggi litli: Jeg ætla bara að spyrja
þig um hvert ijósið fari, þegar það
deyr.
Æfintýralegt sumarfrí.
(Framhaldssaga með myndum).
7) Meðan á óveðrinu stóð, kom
fyrir skrítið atvik. Alllangt fyrir utan
ströndina lá skonnorta við festar.
Smábátur frá lienni var á leið til
lands og mennirnir reru skarplega
gegnum öldurótið i lendingunni. —
Báturinn var hlaðinn með stórum
hlikkbrúsum.
8) Þegar mennirnir komu í land
tóku þeir nokkra brúsana og grófu
þá niður í sandinn við klettana, en
hjeldu svo á brott út í myrkrið, með
það sem eftir var í bátnum.
9) Morguninn eftir heimsótti lög-
regluþjónn drengina og lagði fyrir
þá margar nærgöngular spurningar.
Meðal annars spurði hann þá, hvort
þeir hefðu ekki sjeð neitt skrítið um
nóttina. Páll fullvissaði hann um, að
þeir væru ekki áfengissmyglarar og
sýndi honum brjef frá skógarverð-
inum, þar sem hann leyfði þeim að
dveija í skóginum. Lögregluþjónn-
inn brosti vingjarnlega þegar hann
hafði lesið brjefið, en i sömu and-
ránni rendi hann grunsemdarauga á
vagninn. Eitthvað hlaut að hafa vald-
ið því.
Hvað var það, sem lögreglu-
þjónninn hafði komist að?