Fálkinn - 27.10.1939, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
Nr- 571. Adamson skiftir um ölgeymslnstaö.
S k r í 11 u r.
— Heyrið þjer, maður! Hvað hafið
þjer gert við slifsnæluna yðar?
— Altaf átt þú í hrakföllum jeg
hefi alclrei vitað jafn athugalansan
mann!
Met.
Mesti íþróttamaðurinn i skólanum
lá veikur og læknir var sóttur til
hans.
— Þjer hafið 40 stiga hita, sagði
læknirinn eftir skoðunina.
—■ Jæja, læknir. En livað er heims-
metið?
— Aumingja maðurinn — jeg veit
á hverju hann á von!
— Ertu aldrei sammála honum
mági þínum um nokkurn hlut.
— Ójú, það kemur fyrir. Við vor-
um sammála um l>að i gær, að
„Queen Mary“ væri stórt skip.
Hvernig gekk leiksýningaferðin?
— Þú getur nú nærri. í einni vik-
unni kom strákur og vildi skila að-
göngumiðanum aftur, því að hann
sagðist vera hræddur við að sitja
einn á svölunum.
Húsbóndinn hafði fengið sjer garð-
holu og pantaði trjástilka úr gróðr-
arstöðinni. Frúin var ekki meira en
svo ánægð með valið og sagði:
— Hjerna í verðlistanum stendur,
að ]>eir beri ekki blóm fyr en eftir
þrjú ár.
— Jeg sá við því, svaraði hann.
--- Jeg keypti þau eftir verðskrá frá
1930.
— Þú mátt skammast þin, Gudda,
að tæla hann Lalla frá mjer. Og jeg
sem hafði sparað saman fullan sokk
af peningum undir búskapinn.
— Það hefi jeg gert líka, Manga!
— Já, en jeg hefi miklu stærri
lappir en þú.
YNa/tV
U/&NftllRNÍR
Æfintýri í sumarieyfi.
(Framhaldssaga með myndum).
VII. DULARFULLU MENNIRNIR Á
NÝJAN LEIK.
19) Drengjunum fansl heldur en
ekki merkilegt, að heyra frásögn
Pjeturs Söfren og einsettu sjer að
rannsaka leyndardóma vatnsins nán-
ar. Morguninn eftir hjóluðu þeir i
kaupstaðinn og náðu sjer í ýmis-
legt nauðsynlegt, svo sem fjalir og
horð og fjórar stórar tunnur. Ur
þessu ætluðu l>eir að búa sjer fleka.
20) Á heimleiðinni komu þeir við
i krá og hrestu sig á sódavatni, en
hittu þar dularfullu mennina tvo.
Annar þeirra sneri sjer að drengj-
unum, glotti neyðarlega og sagði:
„Við ljekum laglega á lögregluna.
Og ef þið viljið hlusta á heilræði
þá er það það, að þið skuluð ekki
vera að snuðra neitt í kringum
okkur.“ Drengirnir svöruðu þessu
engu, en hjóluðu áfram.
21) Timbrið og tunnurnar hafði
verið flutt upp að vatni. Þar tjöld-
uðu drengirnir svo og fóru að smíða
flekann. Alt í einu kom Eiríkur
hlaupandi. llann hafði staðið á
bakkanum skamt frá og verið að
kasta steinum út í vatnið. Ilann
lir.fði horft á eftir steinunum og sá
þá alt í einu stórt skrímsli glenna
FJARLÆGÐARMÆLIR.
Hverjum þeim, sem á Ijósmynda-
vjel me.ð mismunandi fjarlægðar-
stillingu, er nauðsynlegt að eiga
fjarlægðarmælir, serii sýnir hve langt
er að hlutnum, sem ljósmynda skal.
Annars verður myndin ekki skýr.
Þennan fjarlægðarmælir má búa lil
á þennan hátt:
Þið þurfið krossviðarplötu, 20
sm. á hvorn veg og oddmjóa blikk-
ræmu. Ennfremur dálitla pipu, 3
nun. í þvermál, til þess að miða
gegnum. Þið dragið línurnar V og
L. á plötuna og markið síðan gráðu-
hoga á hana, með skurðarpunkti
línanna, sem miðdepli. Borið gat
á breiðari endann á blikkræmunni
og skrúfið hann með skrúfu i skurð-
arpunktinn, þannig að blikkræman
eða vísirinn geti hreyfst óhindrað
Iram og til baka. Pípan er fest á
róndina á fjölinni og pappaskífu
smeygt upp á endann á pípunni,
svo að hægra sje að miða gegnum
hana. Svo er að finna mælitölurn-
iii' á gráðuboganum. Teiknið mæli-
strik, t. d. á götuna og merkið það
með ákveðnum millibilum, 1 meter,
1 % m, 2 m., 2% meter, 3, 4, 5, (i,
7, og 8. Takið svo áhaldið og miðið
því á eins metra strykið og merkið
1 meter á spjaldið, þar sem vísirinn
hefir stöðvast við þá miðun, og svo
lwerjá vegalengdina af annari, þang-
að lil þið hafið fært öll merkin
inn á skífuna.
Þegar þið nú viljið vita, hve langt
það er í burtu, sem þið ætlið að
taka mynd af, þá miðið j)ið gegn-
um pípuna á það, en miða neðst,
eins og þið sjáið drenginn gera,
sem miðar á fótin á litlu stúlkunni.
Þá getið þið lesið fjarlægðina, af
visirnum, þar sem hann stöðvast
á gráðuboganum. Ef fjarlægðin er
meiri en 8 metrar verðið þið að
slumpa á hana, eða stilla ljósmynda-
vjelina á óendanlegt.
upp kjaftinn eftir einum steinin-
um. Eiríkur og Páll fóru út á flek-
an'um, en urðu einskis vísari og
komu sjer svo saman um, að þetta
hefði' ekki verið annað en ímvndun
hjá Eiriki.
En hafði Eiríkur nú ekki
sjeð eitthvað samt?
*fi Alll með islenskum skrpum' »fi