Fálkinn - 26.02.1943, Blaðsíða 2

2
F Á L K i N N
Ágúst Sigurðsson
Jnkobína Pálsdóttir
tíunnl. Jóhannsson
Fjóla Ásgeirsdóttir
Salome Kristjánsd. Pórður Þorsteinsson
Áslaug Jensdóttir
Sr. Jón Jakobsson Sr. Þorst. Kristjánss. Þorvaldur Friðf.sson Bárður Bjarnason
tíisli tíuðmundsson
Lárus Ágústsson
Jóh. K. Guðmundsson
Ólafur Ögmundsson
Loftur Jónsson
lndíana Jónsdóttir og
Kristján Guðmundss.
Þorkell Jónsson
= Hörmulegar slysfarir =
Mestu mannskaðar við ísland síðan Halaslysin og „Pourquoi Pas“
F ebrúar m ánuðar 1943 mun
lengi verða minst sem eins sorg-
legasta slysamánaðar, sem yfir
ísland hefir gengið, og vonandi
verður þess langt að bíða, að
Ægir krefjist líkra fórna og
hann gerði aðfaranótt fimtu-
dagsins i síðustu viku, er vjel-
skipið „Þormóður“ frá Bíldu-
dal sökk út af Stafnesi, á leið
frá Bíldudal til Reykjavikur og
tók með sjer líf þau öll, sem
innanborðs voru, 31 talsins, en
þar af voru 9 konur og eitt barn
og margt af þessu fólki venslað
og langflest úr einu fániennu
kauptúni. Tæpri viku áður hafði
vjelbáturinn „Draupnir“ frá
Súðavík við ísafjarðardjúp far-
ist með allri áhöfn, 5 inönnum.
Þannig hefir sjórinn tekið 36
íslensk mannslíf sömu vikuna.
Maður les oft um stærri sjóslys
með erlendum þjóðum, en þeg-
ar hlutfallið er athugað, þá
verður slys sem þetta ærið stór-
vaxið. Þrjátíu og sex manns
samsvarar missi þúsund manna
í Danmörku eða Noregi, og slys-
ið á Halanum fvrir 18 árum,
samsvarar manntjóni Norð-
manna af völdum ófriðarins
1914—18, en það þótti þó gífur-
legt. Af völdum ófriðarins hef-
ir ísland orðið fyrir manntjóni,
sem eigi stendur að haki því,
sem ýmsar ófriðarþjóðir hafa
orðið fyrir i núverandi styrjöld.
En islensk skammdegisveðr-
átta liefir löngum' verið kröfu-
frek til mannslífa, þó að mjög
hafi skift um til hins hetra síð-
an Slysavarnafjelagið hóf starf
sill fyrir 15 árum, og síðan liægt
varð að nota loftskeytin og aðra
nýja tækni í baráttunni við
Ægi.
Þeir menn, sem hafa sigling-
ar og sjómennsku að lífsstarfi,
gera jafnan ráð fyrir því, að
Iivenær sem er geti þann háska
borið að höndum, sem kostar
Útsýn frú Bíldudal yfir voginn til Byltu og Arnarfjarðar.
þá lifið. Þeir liafa tamið sjer
þessa tilhugsun, en samt sem áð-
ur sigla þeir og kunna ekki að
hræðast. Og því miður verður
öll þjóðin að temja sjer þá lil-
hugsun líka, og hefir vanist því
áratugum saman, að verða að
líeyra fregnir af slysum, sem
hafa kostað nánustu vandamenn
og góða vini lífið. — Hitt er
óvenjulegra og sem betur fer
afar sjaldgæft, að ferðafólk tíni
lífi á stuttum ferðum milli ís-
lenskra hafna. En við Þormóðs-
slysið farast 24 farþegar, þar
af níu konur og eitt barn. Fyrir
þá sök verður slys þetta enn
eftirminnilegra en ella. -— Og
hjer við hætist, að flest af þessu
fólki er úr sama kauptúninu,
Bíldudal, og margt af því fólk,
sem stóð framarlega i málum
heimkynnis sins, bæði um at-
vinnnmál og annað. Presturinn
á Bíldudal gat ekki fært að-
standendum hinna dánu hugg-
unarorð eða huglireystingar i
lilefni af ástvinamissiniim. Því
að hann var sjálfur einn þeirra,
sem nú var horfinn úr lifenda