Fálkinn - 21.12.1945, Blaðsíða 62

X JÖLABLAÐ FÁLKANS 1945
Norðra-bækurnar eru þjóðlegustu og glæsilegustu jólagjafirnar í ár
!
Ódáðahraun
er komið í bókaverslanir. — Tryggið yður þessa glæsilegustu bók
allra bóka í tíma, þar sem upplag hennar er mjög takmarkað. —
ÓDÁÐAHRAUN er fleytifull af fjölbreyttasta fróðleik, sem
nokkrum getur hugkvæmst. — Þar mætirðu óvæntu fjölmenni
að fornu og nýju, erlendum mönnum og innlendum, lífs og
liðnum. Þar eru tröll og útilegumenn, Fjalla-Bensi og reimleikar.
Þar eru ógnir og yndisleiki. Þar er allt hið fjölbreyttasta, sem
land vort hefur upp á að bjóða. —
öræfin hafa geymt leyndarmál sín vandlega. — En nú er ÓDÁÐA-
HRAUN öndvegis jólabók íslendinga í ár.
♦
t
Símon í Norðurhlíð
eftir skáldkonuna Elinborgu Lárusdóttur, er örlagarík saga,
listræn og eftirininnileg, enda talin snjallasta og besta skáld-
sagan eftir íslenskan höfund í ár. — Lesið þessa skemmti-
legu sögu — og þið munuð aldrei gleyma hehni.
Margrét Smiðsdóttir,
Þeir áttu skilið að vera frjálsir,
Parsival síðasti musterisriddarinn I. - II-
Á ég að segja þér sögu.
Þessar bækur eru liver annarri betri og við allra hæfi til jóla-
gjafa.
Hjá sumum bóksölum fást enn nokkur eintök af hinum vin-
sælu og sígildu ágætisverkum:
Jón Sigurðsson í ræðu og riti,
Söguþættir landpóstanna I. - II.
Barna- og unglingabæknr:
Tveir hjúkrunarnemar
og
Beverly Gray
1. og 2. bindi
eru bækurnar, sem ungu stúlkurnar dá
mest.
Hugrakkir drengir
og
Trygg ertu Toppa
eru heillandi drengjabækur.
Sniðug stelpa
er sniðug saga um litla- stúlku, sem öll-
um þykir vænt um, er henni kvnnast.
tíleymið svo ekki, að
Blómakarfan
er yndisleg saga, sem hlotið hefir ó-
heinju vinsældir og öll börn ættu að
eignast.
▼
!
Þeystu - þegar í nótt!
SAGA FRÁ VERALANDI í SVÍÞJÓÐ 1650.
Höfundur: VILHELM MOBERG.
Saga þessi er þýdd af KONRÁÐI VILHJÁLMSSYNI, bóndan-
um frá Hafralæk. Þeim hinum sama, er þýddi „Dag í Bjarnar-
dal“, „Glitra daggir, grær fold“ og „Margrét Smiðsdóttir“. —
Þetta er fjórða bók Konráðs. LESIÐ HANA OG — DÆMIÐ.
„Eg læt aldrei undan,“ sagði Sviðu-Rágnar.
Bændur eiga aldrei að láta undan. —Jörðin vill bera þá menn
á brjóstum sér, er fórna lienni ást sinni af fúsum vilja, —
er frjálsir beygja sig fyrir henni og fella andtit sín að barmi
hennar til að eiga hana og taka. — Jörðin vill fóstra frjálsa
menn og veita þeirri dýru dögg viðtöku, er fellur af enni
frjáísra manna.
En----sólin gengur sína leið. —Reginá-
tök gerast. Örlagaþrunginn harmleikur.
Og nú fer boðkeflið dagfari og náttfari - þessi blóðistokkna
fjöl. Hún flytur sitt strengilega erindi, og flýtir frá kyni til
kyns hinum knýjandi boðskap, — binum niikilvægasta af
öllu ntikilvægú. ■1 —
BOÐKEFLIÐ FER UM BYGGÐIR
ÞEYSTU MEÐ ÞAÐ ÞEGAR í NÓTT!
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< »♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<»■