Fálkinn - 29.11.1946, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúii Skúlason
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSprenf
SKRADDARAÞANKAR
Undanfarið liefir verið minnst svo
oft á landkynningu, að fólk er
farið að verða leitt á staglinu. Enda
er hjalið um þetta þannig þyggt,
að undirstöðuna vantar.
Landkynning ein, að þvi er snert-
ir það að fá'ferðafólk til að koma
til landsins, er nefnilega skaðræði.
Það er sjálfsagt að kynna afurðir
þjóðarinnar og reyna að gefa út-
lendingum sem besta hug'mynd um
land og þjóð, t. d. það að hér vaxi
gras og búi hvítir menn af norrænu
kyni. En hitt, að fara að lokka út-
lendinga til að koma hingað i stór-
um stíl, er beinlínis liættulegt eins
og sakir standa.
Þvi að okkur vantar svo að segja
allt til að taka á móti gestum —
fyrst og fremst liúsnæði. Það vant-
ar gistihús í Ijteykjavík og þó enn
tilfinnanlegar úti um land. Akur-
eyri er eini bærinn á landinu, sem
er nokkurnveginn sæmilega staddur
með gistihús. Það er að vísu óhætt
að segja fólki að koma hingað upp
á það að sofa í tjöldum, en þeir
eru ekki nema fáir, sem vilja það.
Okkur vantar fólk, sem kann að
leiðbeina ferðamönnum. í bæjurn
er að vísu til nokkuð af fólki, sem
getur gert þetta sómasamlega, en
hinsvegar eru ekki til nema örfáir
menn, sem geta leiðbeint og rækt
einföldustu fylgdarmannaskyldur í
landferðum. Það er að vísu ldeift
verk að lialda námskeið fyrir fyigd-
armenn og leiðbeinendur, en það,
má ekki gleyma því.
Nú kvað á næstunni eiga að rakna
.dálítið úr gistihúsvandræðunum í
Reykjavík. Og úti á landi eru skól-
arnir notaðir sem gistihús. Þó að
aldrei verði hægt að gera úr þeim
fuUnægjandi gistihús. Það vantar
veitingastaði meðfram þjóðvegunum
og dvalarstaði við ýmsar veiðiár,
en þær munu sem fyrr verða mesta
keppikefli þeirra útlendinga, sem
mest láta eftir sig af peningum í
landinu.
Túristamálið er enn óleyst. Ferða-
félagið virðist ekki vilja sinna því
— þó að það stæði því næst. Þess-
vegna er nauðsyn á öðrum samtölc-
um um málið, sterkum samtökum,
sem hafa fé til þess að reisa þau
mannvirki og leggja í þann undir-
búning'skostnað scm óhjákvæmilegur
er til þess að geta tekið á móti
ferðafólki.
•9
Leikfélag Hafnarf jarðar:
..llú i‘i'2i krakki^
IJilaríus Foss (Haraldur Á. Sigurðs-
son) í kvenbúningi.
blær yfir leik hans, og ber liann
hlutverkið vel uppi. Frú Herdís
Þorvaldsdóttir leikur Helgu Stefáns,
rithöfund. Er hún ágæt i hlutverk-
inu. Guðrún Jóliannsdóttir leikur
sýslumannsfrúna, Matthildi, og Ei-
ríkur Jóhannesson fer með hlut-
verk Tómasar tútommu.
Að leikslokum voru leikendur
hylltir ákaflega, og leikstjórinn fékk
vel úl látið lófaklapp, sem liann
átti margfalt skili'ð.
Haraldur Á. Sigurðsson
„krakkans".
hlutverki
Anna stofustúlka (Aurora Halldórsdóttir) og Tómas tútomma
(Eiríkur Jóhannesson).
Fyrir nokkru hafði Leikfélag
Hafnarfjarðar frumsýningu á gam-
anleiknum „Húrra krakki“ eftir
Arnold og Bach. Leikstjóri er
Haraldur Á. Sigurðsson, og leysir
liann verk sitt vel af hendi, eins og
hans var von og vísa.
Leikrit þetta er svo kunnugt hér
á landi, að óþarfi er að rekja efni
þess. Það er hláturvekjandi sam-
tvinningur brandara og óvæntra
atvika, og ýmsar kyndugar mann-
tegundir koma þarna fram.
Yfirleitt má segja það, að vel sé
með hlutverkin farið, og sum eru
afbragðs vel leikin. Skal fyrst telja
leikstjórann sjálfan, Harald Á. Sig-
urðsson, sem fer með aðalhlutverlc-
ið, og leikur hann Hilarius Foss,
eða „krakkann“, af mikilli snilld.
Kemur hann fram í ýmsum góðum
gervum, og sómir sér jafnvel í
„matrósa“-fötum, sem lcvenbún-
ingnum. Vilhelm Norðfjörð leikur
nokkuð vandasamt hlutverk, þar
sem Guðmundur Goðdal, prófessor,
er alltaf svo áhyggjufullur og allt
glensið er lionum til skapraunar.
Það hlýtur að vera erfitt að leika
slík hlutverk innan um aðra eins
gosa og Hilarius Foss og Önnu
stofustúlku, sem frú Aurora Hall-
dórsdóttir hefir alveg lifað sig inn í
í leik sínum. Frú Regína Þórðar-
dóttir leikur Hönnu konu prófessors-
ins, og fer hún vel með hlutverkið,
þó að hún geri „dramatiskum“
hlutverkum áreiðanlega betri skil.
— Þessir fjórir leikendur, sem liafa
verið nefndír, eru allir Reykviking-
ar, eins og kunnugt er, en leika
þarna sem gestir Leikfélags Hafn-
arfjarðar.
Svo kemur að Hafnfirðingunum.
Ársæll Pálsson, sem þegar er orð-
inn mjög kunnur leikari, leikur
þarna Theódór Thorkelsen, sýslu-
mann. 1 hlutverki sínu var hann
dæmigerður sýslumaður — af eldri
tímanum — ráðríkur og metnaðar-
gjarn, og röddin var þannig, að
enginn gat efast um, að sýslumað-
urinn var á ferð. Þetta er samt ekki
meint sem ádeila á sýslumenn frá
eldri tímum, þó að þannig sé orð-
um um þá farið. Sveinn V. Stefáns-
son leikur Úlfar Austmar, liæsta-
réttarmálaflutningsmann. Er léttur
Gítarsnillinourlnn
Nifs Larson
Þessi sænski gítarleikari hefir
undanfarna daga skemmt bæjarbú-
um í Tjarnarbíó. Hann er þegar
búinn að halda sex hljómleika
við mikla aðsókn og góðar viðtök-
ur. Á efnaskrónni hefir kennt
margra grasa, allt frá klassiskum
lögum eftir Bach og Mozart, frisk-
um og glöðum Bellmannslögum og
öðrum skemmtilegum lögum léttrar
tegundar, niður í jazzlög. Bellmann
söng sjálfur sín log með gítarund-
irleik, ep síðan tóku aðrir lögin
hans og raddsettu fyrir karlakór og
eru þau nú kunnust i þeim búningi,
en það voru einkum tónskáldin
Ahlström, Chronhamm og Kjerulf
og Akerberg, sem það gerðu.
Eftir að Sigurður Briem hóf
kennslu í gítarleik hér í bænum,
hefir sá hópur farið stækkandi, sem
kann með þetta hljóðfæri að fara,
og hefir verið stofnaður sérstakur
félagsskapur, sem hefir mandólín
og gítar á stefnuskrá sinni, en það
er Mandólínklúbburinn. Gítarinn
er handhægt hljóðfæri, sem hægt er
að taka með sér um fjöll og fríða
dali, og sá, sem hefir það með sér,
flytur Iíka gleðina með sér, hvar
sem hann fer.
Gítarinn er rómaður i kveðskap.
Eins og nafnið bendir á er hljóð-
færið af suðrænum uppruna. Oft
hefir verið gripið til gítarsins, þeg-
ar flytja skal ástarsöng. Hinn lcunni
mansöngvari í óperunni „Bajazzo“
eftir Leancova’llo byrjar með þess-
um orðum: „Ak, Columbinc, hörer
du Gitarens Klang!“ En það eru
fleiri hræringar sálarlífsins en ást-
in ein, sem þetta hljóðfæri hefir-
verið lótið túlka. Spánski tónsnill-
ingurinn Falla hefir samið djúpt
lag fyrir þetta hljóðfæri, sem liann
nefnir: „Við gröf Claude Debussy".
Franska tónskáldið Debussy var
snillingur á gitar og svo var einnig
fiðluleikarinn Paganini. m
Það er nýstárlegt að heyra snill-
ing leika á þetta hljófæri hér í bæ
og munu margir lengi minnast komu
hans hingað.