Fálkinn - 28.02.1947, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
Eg held að hann hafi allt í
einu rankað viS sér og skiliS,
aS sakiþambiS hafSi gert hann
full liSugan um málbeiniS. —
Hann þagSi eins og steinn. En
Ishizuka sagSi mér meira, þvi
aS nú varS ekki annaS séS en
hann léti sér standa á sama
um hvort hann fengi aS lifa
eSa yrSi drepinn.
Þegar liinn frjálslyndi fram-
faramaSur Meiji keisari tók viS
völdum 1868, urSu hernaSar-
sinnarnir japönsku aS fara í
felur, þá var þaS sem þeir
stofnuSu meS sér leynileg
hrySj uverkafélög, sem höfSust
viS i hellunum á eyjunni Enos-
hima, og gerSu meS sér sam-
tök um eilífa, miskunnarlausa
baráttu gegn öllum útlending-
um. Styrjöldin, sem endaSi 15.
ágúst í hittéSfyrra, var afleiS-
ing þessara heitstrenginga og
ráSagerSa.
ÞaS sem er ískyggilegast hvað
Japana snertir í framtiSinni er
þetta, aS þegar landiS hefir
veriS sigraS og „kramiS“, þaS
er aS segja hernaSarsinnarnir,
nokkur hundruS stríSsglæpa-
menn teknir af lífi og stjórnin
fengin hinum frjálslyndu í
hendur, munu höfuSpaurar
hrySjuverkanna, sem viS teljum
okkur hafa útrýmt, fara að
starfa á nýjan leik, innan leyni-
félaganna. Þeir munu myrSa
livern þann stjórnmálamann,
sem sýnir vilja á samvinnu viS
önnur lönd, bregSa fæti fyrir lýS-
ræSiS, og í allri leynd búa sig
undir næsta þátt í hundraS ára
styrjöldinni.
„HundraS ára stríS“ hefir ver-
iS eitt allra vinsælasta slagorS-
iS í Japan. í óteljandi ræSum,
í daghlöSum, í árásarmyndum
á kvikmyndahúsunum hafa
þessi orS veriS barin inn í fólk-
iS. OrSin verSa máske aS fara
í felur um sinn, en þau lifa
samt.
Að útrýma öllum leynifélög-
unum í Japan er í raun og veru
það sama og aS útrýma allri
japönsku þjóSinni, og þaS er
ekki hægt. Leynifélögin lifa á-
fram. Forseti Svarta straums-
ins í Nikko, sem er prestur,
var einu sinni að skýra mér
frá stefnuslcránni:
— HySjuverkin eiga fulían
rétt á sér, sagði hann. Stjórn-
málamenn, sem eiga einhver
skipti við útlendar þjóðir, fá
fyrst aðvörunarbréf. Ef þeií
halda áfram útlendingadekr-
inu í heimsku sinni, verða þeir
„afgreiddir”. Við verðum aS
gera þjóðina stærri. Við verð-
um að dreifa Japönum um alla
veröldina.
Eg fór eitthvað að ympra á
því, að Japan væri þegar orð-
ið of þéttbýll. — Þeim mun
meiri ástæða er til að þenja
rikið út, svaraði presturinn.
Leynifélögin vinna markvisst
að því, að fólkinu fjölgi. For-
eldrar sem eiga fá börn, eru
sökuð um svik við landið. 1
Nikko var það alveg þýðingar-
laust fyrir nolckurn mann að
sækja um starf, jafnvel undir-
tyllustöðu, ef hann átti ekki
mörg börn. Svarti drekinn gerði
þá kröfu að hver gift kona
eignaðist barn á ári, að minnsla
kosti í fimm ár. Ef það brást
þá var „rannsókn“ látin fara
fram. Og þeir sem hliðruðu sér
hjá barneignum af ásettu ráði,
fengu refsingu.
Einu sinni þegar ég var úti
að ganga varð ég allt í einu
lasinn og flýtti mér þvi heim
til Ishizuka. Hann var ekki
kominn úr skólanum og ég fór
upp í herbergið mitt. Þar var
fyrir Japani, sem var önnum
kafinn við að skoða í ferða-
koffortið mitt.
— Hvað eruð þér að vilja hing-
að? spurði ég. Hann hrökk við
og svaraSi á hrognensku að
hann væri að þvo gólfið.
— ÞaS veitir ekki af, svaraði
ég. — þáð er orðið býsna ó-
hreint. ÞaS er þá best að þér
byrjið á gólfinu, og svo gelið
þér þurrkað af á eftir.
Hann virtist hugsa sig um
en virtist svo leita lags að kom-
ast út. — Nei, sagði ég. Gerið
þetta nú undir eins og flýtið
yður!
Eg stóð þarna yfir honum í
tuttugu mínútur. Svo batt ég
enda á leikinn og sagði: Þakka
yður fyrir, Hiramo höfuðsmað-
ur. Eg man að ég hefi hitt yð-
ur heima hjá Yamamato höf-
uSsmanni. Þér munuS vera
einn af svörtu drekunum. Nú
er best* að þér farið!
— Þaklca yður fyrir! sagði
hann og gekk aftur á bak út
úr dyrunum og hneigði sig í
sífellu.
Klukkutíma síðar heimsólti
lögreglan mig. Spurningarnar,
sem lagðar voru fyrir mig, ætl-
uSu engan enda að taka, það
var auðsjáanlega tími til kom-
inri að ég færi á burt frá Japan,
ef ég vildi ekki kynnast fang-
elsunum að innan.
Eg fór samstundis.
*****
Þetta er fyrsta tæki-
færið, sem þér hafið haft
í sjö ár að hitta aftur gamla
viðskiptavini og ná yður í
ný verzlunarsambönd.
Erlendum kaupsýslu-
mönnum er boðið að heim-
sækja Bretland og sjá
brezka iðnsýningu 1947. —
Þetta mun gera þeim kleyt't
að hitta persónulega fram-
leiðendur hinna fjölmörgu
brezku vara, sem eru til
sýnis í London (léltavara)
BRITISH
INDUSTRIES
FAIR
og Birmingham (þunga-
vara) deildum sýningarinn-
ar. Hin nákvæma flokkun
varanna mun og auðvelda
kaupendum samanburð á
vörum keppinautanna.
Hægt er að ræða sér-
stakar ráðstafanir, með til-
liti til einstakra markaða,
beint við framleiðendur —
einnig verzlunarhætti og
skilyrði, vegna þess að ein-
ungis framleiðandi eða aðal
umboðsmaður hans mun
taka þátt í sýningunni.
Allar upplýsingar varðandi Iðnsýningu 1947
láta eftirfarandi aðilar í té: British Commercial
Diplomatic Officer, eða Consular Officer, eða
British Trade Commissioner, sem eru í ná-
grenni yðar.
BRETLAND FRAMLEIÐIR VÖRUNA
Með keisaraynju á bakinu. — Sá
maður, sem talinn er vera mest
„tattóveraði" maður í heimi, heit-
ir Richardo og á heima i Nizza.
Svo má heita, að hver fersentimeter
á líkama hans sé skreyttur myndum
og rósaflúri. Á bakinu ber hann
rússneska zarinu.
París blaðlaus. — Fyrir skömmu
stöðvuðu blaðaútgefendur í Paris
útgáfu blaðanna um nokkurn tíma,
en i þess stað sendi útvarpið iit
fréttatilkynningar með stuttu milli-
bili. Myndin er frá blaðaafgreiðslu
í París, þar sem tilkynnt er með
gluggaauglýsingu, að ekkert blað
komi út þann daginn.
BREZK IÐNSYNING
LONDON OG BIRMINGHAM 5-16 MAÍ 1947