Fálkinn - 04.04.1947, Side 10

10
FÁLKINN
Ævintýri
Sheiksins
1. J.im Bailey, enski strandvörðurinn, hittir
sheikinn af Elbasan dag nokkurn uppi á sjáv-
arhömrunum. „Eg hefi slæmar fréttir“, segir
Jim. „Eg liefi heyrt, að arabísku bófarnir ætli
sér að brjótast inn í vitann i Kóramflóa og
brjóta ljóskerið.“
2. Jim baetir við, að Arabarnir vænti, að þetta
verði til þess, að skip strandi á rifinu, og þeir
ætli síðan að ræna það. Glottandi stígur slicikinn
á bak hesti sínum og ríður af stað. „Þar scm
j)ú getur ekki farið af verðinum, Jim, skal ég
fara og gera vitaverðinum aðvart!“
3. Hvernig á að koma í veg fyrir árásina,
veit Hamid ekki vel. (Sheikinn heitir Hamid).
En út í vitann verður liann að komast sem allra
fyrst. Hann stígur af baki Geisla og skyggnist
yfir til vitans, þar sem allt virðist vera með
kyrrum kjörum. Hann sér ekki hinar skugga-
legu verur, sem skjótast fram með pálmunum.
4. „Hvert í þreifandi! Svo sheikinn er að
njósna um okkur,“ öskrar Abdul, foringi bóf-
anna. „Það er nú elcki nema eitt að gera við
svoleiðis fugla“. Illmannlegt andlit hans skiptir
litum, og vigalegt glott færist yfir smettið á
honum, um leið og hann læðist aftan að sheik-
inum.
5. Hann hrindir honum fram af klettabrún-
inni og sheikinn stingst á höfuðið niður, og
kuflinn flaksast í vindinum, í örvæntingu sinni
baðar hann út höndunum i von um að ná
liandfestu og stöðva fallið. Honum tekst að
krækja í krpeklóttan trjástofn, sem stendur út
úr klettaskoru.
G. Það kemur slynkur á skrokkinn, en samt
nær' hann. handfestu. Vitavörðurinn sér, hvernig
komið er, sækir í skyndi kaðal og kastar hon-
um fimlega yfir til sheiksins.
7. Slieikinn nær i kaðalendann og festir hon-
um vi(? greinina. Síðan les liann sig eftir kaðl-
inum, hönd fyrir liönd, og gerir sér ljóst, að
hér mega engin mistök verða. En allt gengur vel.
8. Meðan Hamid horfist i augu við hætturn-
ar, láta Arabarnir skjótt til skarar skríða. Þeir
læsa sig fimlega niður klettana, og ryðjast að
vitanum, en dyrnar eru harðlæstar.
9. „Við skulum brjóta hurðina,“
hreytir Abdul út úr sér. Hurðin læt-
ur undan, og meðan þorpararnir
þjóta upp hringstigann og inn í
ljóshvelfinguna, hjálpar vitavörður-
inn Hamid inn yfir grindurnar.

10. Um leið og Abdul býst til að
brjóta ljóshjálminn, vindur Hamid
sér inn í hvelfinguna, gefur Abdul
vel útilátið kjaftshögg, og hinir fá
sömu útreið hjá vitaverðinum og
honum í sameiningu.
11. „Eg hefi svei mér komið á rétt-
um tíma“, segir Hamid, um leið og
hann tekur skammbyssuna upp og
miðar á Arabana. „Bittu þá, og svo
skal ég koma þeim til lögreglunn-
ar.“
12. Síðan leggur sheikinn af stað
með fangana, og þakkarorð vitavarð-
arins hljóma í eyrum hans. Nú hef-
ir hann afstýrt yfirvofandi liættu
fyrir nærstödd skip, og klækjabrögð
Arabanna eru að engu orðin.
Fylgist með ævintýrum sheiksins frá byrjun!
Alltaf nýjar hættur og nýjar hetjudáðir
I