Fálkinn - 09.05.1947, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
YNGSW
fegS&NftNRNIil
Garðurinn í febrúar.
^ 'f ( fk.
h-l h' \k*
-S'l/ y f XÍWv
- r *..* 6.
Ef þú heldur að ekkert þurfi að
sinna garðinum kringum húsið á
vetrum þá skjátlast þér. Þú sérð
eflaust plöntur, sem standa naktar
fyrir frosti og vindi, og ef þær
eiga að halda lífi verður að hliia
að þeim. Þar er ágætt að leggja
greniharr eða iyng yfir þessar
plöntur, svo að þær kali ekki. Að
runnanum þarf helst að bera áhurð
undir eins á haustin en líka er gott
að lilúa að þeim með moði á vetr-
um. Og þegar snjólaust er ])arf
vist ýmislegt að þrífa til að garð-
urinn sé þriflegur - tína i hurt rusl
og hlöð, sem safnast hafa fyrir þar
í krókunum.
Hvar er Nýárseyjan?
Þið vitið að jörðin snýst kring-
um sólina og að ekki getur verið
dagur á öllum hnettinum á sama
tíma. Til dæmis er nótt í Japan
])egar dagur er lijá okkur - og öfugt.
Af sömu ástæðu getur nýárið held-
ur ekki byrjað á sama tíma alls-
staðar á hnettinum. Þegar við ósk-
um hver öðru gleðilegs nýárs klukk-
an 12 á gamlárskvöld, hafa Danir,
Norðmenn og Svíar gert þetta fyrir
tveimur tímum, en fólkið í New
York á ennþá eftir fjóra tíma af
gamla árinu.
Þeir sem búa fyrir austan okkur
fá því nýárið fyrr en við, og þeir
sem fyrir vestan okkur búa fá
það siðar. En einhversstaðar liljóta
l>ó að vera mörk - einhversstaðar
verður nýárið að byrja. Nú skulum
við leita uppi staðinn, sem það byrj-
ar á. Við förum um það bil liálfan
hnöttinn, til andbýlinga okkar á
Nýja Sjálandi. Þar er lítil eyja, sem
heitir Chatham, og þar kemur ný-
árið fyrst. Til næstu eyju fyrir aust
an kemur nýja árið ekki fyrr cn
nærri því sólarhring síðar. Því
að þarna eru dagamörkin á hnett-
■ num. Þessvegna er Chatham líka
kölluð Nýárseyjan.
Vei§tn?
Q) ■ i i i < / i i
■ i ■ <
3
Meii'i áhyggjurnar reka þær minni á flótta.
ísinn er ótraustnr.
að nýfrosinn ís þarf að vera 5 cm.
þykluir til að bera mann, að nýr ís
er svikull ef snjólag er á honum.
Að ef hláka hefir géngið verður
ísinn smáliolóttur eins og svampur
og þarf þá að vera 20 cm. þykkur
til að bera þig.
Því miður eru engar reglur al-
gildar um burðarmagn ísa. Ef svo
væri mundu færri strákar hlaupa
ofan í.
Afsakiff þér, forstjórinn er aff aff
tala viff sjálfan sig!
LEYNDARDÓMUR ÁLFSBÆJAR
Fasteignasalinn: - Og úr þvi aff
viff erum hérna niffri á annað borff
þá er best að ég sijni gffur kjallar-
ann lika.
17. Sveinn fór að sækja hjálp,
Aridrés var kófsveittur að mölva
gólfið í kjallaranum, og í garðinum
stóð Jens Anton á verði. Loks voru
þeir drengirnir orðnir l>rír saman
og bjuggust nú til atlögu með mestu
varkárni. Þeir læddust eins og mýs
niður kjallarastigann, og færðu sig
nær og nær Andrési, sem hafði
höggvið djúpa holu í gólfið. Þá heyrð
ist allt í einu ýlfur — Andrés leit
upp og livarf eins og örskot.
18. Ylfrið kom frá kettinum, sem
enginn hafði séð, en Sveinn hafði
stigið á rófuna á. Andrés var horf-
inn og sást aldrei framar, en dreng-
irnir héldu áfram við holuna. Eftir
tíu mínútur drógu ])eir upp kassa
úr blýi. — En kassinn var tómur,
bóndinn hafði tekið peningana sína
úr því síðar. Drengirnir urðu von-
sviknir. Og þegar frændi kom heim
skipaði hann Sveini að gera við
holuna í gólfinu.
Endir.
....... jafnvel Indiánar verffa aff
færa hermennsku sína i nýtísku liorf
Maður, sem liafði veðjað á liest,
sem vann, sagði kunningja sínum,
að af því að hann liefði ekkert
þelckt til hestanna þá liefði liann
lokað augunum og bent á skrána
með nál, og einmitt sá hestur sem
hann benti á, vann.
„Það var skrambi vel gert,“ sagði
hinn. ,,En hefirðu notað gaffal
fyrir nál, þá hefðirðu líklega unnið
á þrjá til fjóra hesta.“