Fálkinn - 09.05.1947, Blaðsíða 13

FÁLKINN
13
KROSSGÁTA NR. 632
Lúrétt, skýring.
1. Tónverk, 4. gripahúsinu, 10.
málmur, 13. forar, 15. stikillinn, ltí.
liestur, 17. bjána, 19. óhreinka, 20.
fæddur, 21. mjög, 22, fley, 23. líf-
færi, 25. bindi, 27. kjafti, 29. fjall,
31. lagiö, 34. titill, 35. dans, 37. sel-
ir, 38. eind, 40. fugl, 41. fangamark,
42. ónefndur, 43. stúlka, 44. fugl,
45. fimir, 48. mjúk, 49. frumefni,
50. kvalastað, 51. geinar, 53. tveir
eins, 54. stjórnmálamaður, 55, höfð-
ingi, 57. sperru, 58. kann ckki, 60.
strákur, 61. hlass, C3. raðir, 65. tala,
títí, ferð, 68. skipi, C9. tíndi, 70.
fjöldann, 71. keisari.
Lúðrétt, skýring.
1. Hlé, 2. bjána, 3. lirufótt, 5. for-
seti, tí. mann, 7. sérstök stétt, 8.
greinir, 9. frumefni, 10. fugl, 11.
slæpist, 12. bókstafirnir, 14. fylla,
1C. angurgapar, 18. stöðuvatn, 20.
lengdarmál, 24. afsakandi, 26. pris-
und, 27. falleg, 28. lindýranna, 30.
elskaðra, 32. væli, 33. hljóð, 34. ílát-
ið, 36. sjá, 39. verkfæri, 45. galla,
46. liúðkeipar, 47. þrep, 50. binda,
52. tilh. biskupsskrúða, 54. höfuð-
fats, 50. líkamshlutar, 57. komast,
59. úrgangur, 60. verkfæri, 61. heið-
ur,62. hreyfast, 64. burst, 66. sam-
hljóðar, 67. greinir.
LAUSN A KROSSG. NR. 631
Lárétt rúðning:
1. Snæ, 4. Þröstur, 10. kal, 13.
Ka^o, 15. oftar, 16. þegi, 17. Forte,
19. urg, 20. ermar, 21. mark, 22.
gat, 23. rauð, 25. rauf, 27. úfur, 29.
P,p., 31. Grammatík, 34. SK, 35.
mare, 37. Geiri, 38. alur, 40. anar,
tl. NN, 42. IG, 43. róma, 44. nel',
45. bananar, 48. uml, 49. NL, 50. von
51. nót, 53. al, 54. fald, 55. glær, 57.
i'ialli, 58. illur, 60. gældi, 61. álf,
63. Adlon, 65. olli, 66. öldur, 68.
ilmi, 69. saa, 70. gólandi, 71. amt.
Lóðrétt ráðning:
1. SIvF, 2. Naom, 3. ætrar, 5.
RO, 6. öfug, 7. straumi, 8. tagl, 9.
ur, 10. kemur, 11. agað, 12. LIR,
14. otrager, 16. þraukar, 18. ekur,
20. erfi, 24. Ármanns, 26. fagnandi,
27. útigangi, 28. skralla, 30. panel,
32. menn, 33. arin, 34. summa, 36.
raf, 39. lóu, 45. Bolli, 46. Alvilda,
47. rolla, 50. valdi, 52. tældi, 54.
falla, 56. rulla, 57. hæla, 59. ronim
60. gos, 61. áll, 62. fun, 64. nit, 66.
()Ó, 67. RD.
niismunandi gráum lit. Mér fannst það ein-
kennilegur ldæðnaðaur i þessum tíma árs.
— Og stúlkan?
Hún var í lavendel lituðum kjól, en ég
get ekki sagt hvernig hún var að öðru leyti.
Umdæmisstjórinn sal um stund og
horfði út um gluggann, eins og hann væri
að íluiga eittlivað. Loks sneri hann sér að
Hauknum áftur. Það er ung stúlkan hér,
sem ef lil vill væri rétt að þér sæuð. Eg
hugsa að það sé hægl að láta haria koma
liingað inn.
Haukurinn fékk hjartslátl, en andlitið var
jafn óbifanlet og áður. Hornun taldisl að
hann Jiefði leitt Lava á villigötur, að því
er snerti Slim og Clare. Slim liafði verið í
smókíng þegar líkið fannst, og Clare var
í Ijósgræna kjólnum þegar hún var flutt á
sjúkrahrúsið.
— Þetta er stúlkan, sem særðist í uppþot-
inu á Manhattan og sem siðar hvarf af
sjúkrahúsinu.
— Ja, svo. Eg liefi lesið um það i lilöð-
unum.
— En það hefir ekki staðið í hlöðunum
að þessi stúlka var unnusta eins þeirra, sem
drepnir voru, Slims Lipski. Við liöfum liaft
gát á heimili liennar þangað til við tókum
hana fasta í dag. Hún vill ekkert segja,
livorki um það hvernig á því stóð að hún
var í bifreiðinni né livað læknir það var, sem
skipti um umbúðir á henni.
Umdæmisstjórinn tók símann aftur.
Denny, viljið þér biðja Wade um að koma
inn til mín með þessa ungfrú Lafare!
Nú var eftir að vita livernig Clare hagaði
sér? Haukurinn hafði fengið framgengt því
sem liann vildi, að standa augliti til
auglitis við Iiana. En nú var það undir
atvikum komið livað svo gerðist. Þella var
liátt spil, og hann átti á hættu að allt kæm-
ist upp um hann. Því að þarna átti liann
við einn slyngnasta lögreglumanninn í New
York að etja.
Hann leit ekki við þegar hann heyrði að
dyrnar opnuðust.
— Þér þurfið ekki að hiða hérna, Wade,
sagði Lavan. — Takið þetta hlað og lesið
fréttirnar meðan þér híðið.
Það var ekki fyrr en eftir að Lavan liafði
hoðið stúlkunni sæti, að Haukurinn leit á
hana. Og nú liafði hann afráðið hvernig
liann ætti að liaga sér.
— Eg er viss um að ég hefi séð þessa
stúlku fyrr, umdæmisstjóri, sagði liann. --
En það liefir aðeins verið fyrir tilviljun.
— Yar það hún, sem var með senatorn-
um? spurði Lavan ákafur.
— Nei, alls ekki. Eg lritti liana fyrir utan
veitingahúsið. Merkilegt að þér skuluð hafa
náð í þessa stúlku i staðinn fvrir liina, sem
sat við borðið.
Umdæmisstjórinn horfði fast á Clare. En
engar tlifinningar var hægt að lesa úr and-
liti liennar, og Haukurinn skildi það svo,
sem hún ætlaðist til að hann bjargaði mál-
inu.
— Látið mig heyra hvernig þér hittuð
hana, herra Graves.
— Unga stúlkan mað það eflaust sjáll'.
Vinir mínir og ég vorum nýkomnir út úr
gildaskálanum, og klulckan var um það hil
þrjú. Við gengum upp götuna og sáum þá
livar bifreið stóð við gangstéttina og var
önnur hurðin opin. Mér datt í hug að reyna
að ná í þennan bíl, en þá rakst ég á þessa
ungu stúlku, sem var að koma út úr honum.
Eg er viss uni að það er hún.
Já, það var ég, sagði Clare. — Segið
hara frá öllu þvi sem þér vitið, maður minn.
Eg liefi ekkert að óttast.
Það lá við að Haukinn langaði til að fara
til hennar og taka í höndina á henni. Hún
hafði skilið hann til fullnustu og hjálpað
honum á merkilegan hátt.
— Stúlkan var fremur önug, og bað okk-
ur á miður kuteislegan hátt, að láta sína
bifreið í friði. Við báðum hana afsökunar
og sögðumst liafa haldið að hifreiðin væri
Jaus, og svo fórum við áfram.
. — Vár hún ein?
Það kom maður að hifreiðinni í sömu
svifum og við fórum. Eg geri ráð fyrir að
það hafi verið fövunautur hennar.
— Og þegar þér fóruð af gildaskálanum
nálægt klukkan þrjú um nóttina, sátu karl-
mennirnir þrír og stúlkan þar enn?
— Já, þau gerðu það, herra umdæmis-
stjóri.
Umdæmisstjórinn sneri sér að Clare.
Þér ætluð ekki að vera svona súr á svip-
inn, ungfrú. Þér ættuð heldur að þakka
manninum fyrir!
— Hversvegna, með leyfi að spvrja?
— Vengna þess að liann hefir bjargað
yður úr feninu. Ef þér segið mér nú bara
hvernig þér komust á burt úr sjúkrahúsinu
og hve þér liafið haft fyrir stafni síðan, þá
hefi ég enga ástæðu til að halda yður hérna
lengur.
— Það hefi ég líka gaman af að vita dá-
lítið um, svaraði Clare.
Lavan umdæmisstjóri sat um stund og
rifjaði upp fyir sér einstök atriði málsins.
Bílstjórnn, sem sat dauður við stýrið og
Clare sæi’ð inni í bílnum. Slim og Brady
dauðir í porti skammt frá, Kvlfan sem
dauði dyravörðurinn hafði liaft í liendinni,
gaf skýringu á með hverjum liætti það liefði
gerst. Líklega hefði Slim og Clare staðið
við bílinn saman þegar Brady og fylgilið
hans kom lijá, um stundarfjórðungi eftir
að Graves hafði farið af veitingastaðnum.
Ef til vill hafði þeim Slim og Brady lent
sanian, svo að dyravörðurinn hefir talið
nauðsynlegt að nota kylfuna á þá. En bvers-
vegna var skotið með vélbyssu? Og svo voru
tvö lík upp við Schwerdtmanns-bæirin,
senatorinn og annað til.
Nei, hugsaði liann áfram, það hefir ekk-
ert rifrildi orðið milli Brady og Slim. Þeir
hafa verið saman á móti dyraverðinum. Svo
hefir Ballard fengið skilaboð um að Joe Ivol-
nik vildi tala við liann, og ekið af stað.
Klukkutíma síðar var Kolnik skotinn í
Bronx
Og nú leggur Ballard alla sökina á Hauk-
inn. Eg vildi óska að lieimili Sneeds væri