Fálkinn - 24.03.1950, Blaðsíða 10
10
FÁLKINN
YNG/W
U/UnURNIR
BLIND TELPA í ÚTVARPINU.
Betty Clark er 12 ára. Hún hcfir
verifi blind síðan hún var lítil og
verið helming ævi sinnar á sjúkra-
liúsum í von um að geta fengið bata.
En þó syngur hún svo vel, að nú er
hún fastráðin hjá amerísku út-
varpsfélagi til þess að syngja þar á
hverjum sunnudegi. „Betty Clark
sings“ lieitir þátturinn í útvarpsdag-
skránni hjá „American Broadcast Co.“
Auðitað verður hún að fara í skóla
eins og önnur börn — hún tók próf
nýlega og gekk vel. Okkur, sem sjá-
um, finnst það ef til vill merkilegast
við Betty litlu að luin iðkar ýmsar
íþróttir, en mest gaman hefir hún af
að renna sér á hjólaskautum.
Eiturgasið vcr ræningjafjársjóðinn.
Einhvern tíma á 18. öld gróf fransk-
ur sjóræningi, sem hét Oliver le
Vasseur, fjársjóð, sem var 90 milljón
sterlingspunda virði, á Scychelle-
eyjum. Nú liefir verið gerður út leið-
angur til þess að reyna að finna þetta
dýrmæti.
Leitarmennirnir liafa þegar fundið
ýms leynimerki í námunda við stað-
inn, sem fjársjóðurinn er talinn graf-
inn á. Hin næmu tæki, sem þeir hafa
meðferðis sýna að þarna muni vera
bæði gull og gimsteinar nálægt, en
hins vegar sýna tækin lika, að mikið
sé af eitruðum lofttegundum i jörð-
inni á þessum slóðum. Kannske hafa
það verið þær, sem sjóræninginn átti
við þegar liann hrópaði á leið til
gálgans — um leið og hann lienti frá
sér rissi af staðnum — að leyndar
liættur biðu allra þeirra, sem reyndu
að gera tilraun til að finna fjársjóð-
inn hans.
NÖÐRUR í BARDAGA.
Eiturnöðrur og kyrkislöngur eru
svarnir óvinir. Vcnjulega forðast þær
liver aðra, en þégar svo ber undir
að þær rekast á, fer oftast nær svo,
að báðar liggja dauðar á vígvellinum.
Eiturnöðrunni tekst oftast að höggva
tönnunum i andstæðinginn og spúa
eitri í liann, en áður en eitrið verk-
ar hefir kyrkinaðran undið sig utan
um eiturnöðruna og marið hana til
bana. Þess vegna Jiggja þessar liættu-
legu meinvættir oftast dauðar hlið
við hlið að leikslokum.
— í þetlti skij>ti höfum við sann-
arlega verið heppin. Þau orga nefni-
lega alltaf samtímis, öll þrjú!
— Væri ég i þínnm sporum mundi
ég ekki leggja neitl kapp á að læra
fljótt að ganga. Því að þá er undir-
eins farið að snatta manni i tíma
og ótíma.
Adamson tekur þátt í dýfingum.
Skrítlur
— Eg er ofurlítið bundin réVt
sem stendur. — — Gætirðu ekki
litið inn dálitlu seinna?
..— Ó, Jóhann — gerðu svo vel að
leggja handlegginn á mér um mittið
á ungfrúnni, áður en þú ferð.
— Já, Emma, — þú getur hugsað
þér að ég hefi sjálfur verið trúlof-
aður einu sinni, og þess vegna ætia
ég að sitja hérna hjá ykkur í allt
kvöld og láta mér líða vel................
— Mií ég spyrja .— hvað á það að
þýða að koma vaðandi inn i barher-
bergi til dömu, með skítuga skóna
á fótunum?