Fálkinn - 11.01.1952, Síða 7

FÁLKINN
7
langaði til að segja eitthvað —
biðja hana afsökunar —, en hann
kom ekki orði upp. Hún sneri sér
allt í einu að honum og spurði hann
með kaldri hæversku:
„Er frúin yðar líka liérna i
kvöld?“
„Frúin mín?“ át hann upp eftir
henni sljór á svipinn. „Eg er ekki
giftur."
„Jæja, einmitt það. „Eruð þið
ekki gift ennþá ■— aðeins trúlofuð?"
Hann hristi liöfuðið án þess að
skilja hvað hún var að fara.
„Ekki heldur trúlofuð. Það komst
aldrei svo langt. Við opinberuðum
aldrei trúlofun okkar. Satt að segja
sleit ég sambandinu við liana sama
kvöldið og ég hitti yður.“
Meðan Iiann talaði, sá hann að
Eva roðnaði og fölnaði á víxl. Hún
lokaði augunum eins og hún þyldi
ekki birtuna. Svipurinn, sem hafði
náð tökum á andliti hennar við á-
sakanir hans inni i herbcrginu, hvarf
nú með öllu. Hún varð svo eymdar
og volæðisleg útlits þrátt fyrir liinn
fagra búning, að hún minnti á þá
mynd, sem festst hafði i huga Ibs
af henni frá þvi kvöldið, sem þau
hittust fyrir utan verslunargluggann
í Sviss.
Faðir liennar liafði veitt hverju
sináatriði i samtali og viðbrögðuin
dóttur sinnar og hins unga verkfræð-
ings mikla athygli.
Hann heyrði Ib fullvissa hana nin
að hann væri hvorki trúlofaður né
giftur, og liann vissi vel, hver á-
hrif þetta lilaut að hafa á hana,
þvi að hann mundi vel, livað liún
hafði sagt honum í trúnaði um
skipti þeirra Oldentofts.
Eva starði fram fyrir sig um
stund. Maðurinn, sem lnin elskaði,
var frjáls. Allt í einu sá hún hegðun
lians 'gagnvart sér i nýju ljósi. Ef
til vill liafði hún enga ástæðu til
þess að móðgast yfir því, sem hann
hafði sagt. Var honum láandi, þó að
hann liefði dregið rangar ályktanir
af liinum breyttu lífsvenjum henn-
ar? Ef til vill hafði ósannúr orð-
rómur verið borinn út um hana i
veitingahúsi Schröders. Herra
Schröder hafði látið ýmisleg orð um
hana falla. Það var og heldur varla
von á því að nokkur áttaði sig á
þvi, að Eva Malte væri dóttir manns
sem væri þekktur undir nafninu
Henrik Joacliim. Ib Oldentoft liafði
farið aftur til Sviss til að leita að
lienni — en ekki til þess að halda
brúðkaup sitt.
„Þá vissi ég, að ég gat ekki gert
mér neinar vonir um yður!“ Þannig
liöfðu orð lians liljómað.
Hún lyfti höfðinu og horfði
hræðslukenndu augnaráði i andlit
lians, sem endurspeglaði ákafa geðs-
hræringu.
„Eg þarf að skreppa til frú Bro-
berg. Ilún vill vist tala við mig.“
Hún hneigði sig lítið eitt og flýtti
sér burt.
Mennirnir tveir stóðu þögulir og
liorfðu á eftir hennií Siðan rétti Hen-
rik Malte úr sér og sagði innilega
við Ib:
„Það hefir lengi verið mín
æðsta ósk að hitta yður. Dóttir mín
hefir sagt mér frá því, livernig þér
hjálpuðuð lienni.
„Hvernig stóð á því, að dóttir
yðar komst í svo hræðilega að-
stöðu? Hún, sem á þekktan og efn-
aðan föður!“
„Það verður ckki með fáum orð-
um sagt. En þetta skuluð þér vita
strax: Undarlegar aðstæður voru
þess valdandi, að ég liafði ekki hug-
mynd um að ég ætti dóttur á lifi.
Eg sá liana i fyrsta skipti i veitinga-
húsi Schröders. Ef þér hafið áliuga
á að kynnast þessu nánar, þá von-
ast ég til að sjá yður heima hjá
okkur. Ef það hentar yður, þætti
mér vænt um, að það gæti orðið
strax á morgun. Hvenær hafið þér
bestan tíma? Mig er að liitta allan
daginn.“
„Má ég koma klukkan ellefu í
fyrramálið?“
„Með mestu ánægju!“
Allir kepptust nú um að kynnast
Evu og Henrik Malte. Ib Oldentoft
leitaði systur sína uppi, sem var í
besta skapi i hópi ungs fólks. Hann
gekk til hennar fullur eftirvænting-
ar um það hvort Dolly hefði upp-
götvað hver Eva var.
En Dolly greip strax undir hand-
legg lionum og fór að lýsa því af
mikilli andagift, hve dásamlega Hen-
rik Joachim hafði leikið og live
mikið liann hefði farið á mis við.
„Til allrar hamingju komst þú þó
nógu snemma til þess að heyra ung-
frú Joachim leika. Er hún ekki
töfrandi?“
Dolly þekkti Evu ekki undir öðru
nafni en Joachim.
„Jú, Dolly, liún er sannarlega
töfrandi," sagði liann liægt.
Hún leit snöggt á hann. Hann
sagði þetta svo liægt og alvarlega,
að hún veitti þvi sérstaka athygli.
Systkinin fengu samt ekki tóm til
að ræða þetta frekar að sinni. Aage
kom og tók í hönd Dolly með bros
á vör. llún leit upp til lians með
innilcgu augnaráði.
„Heyrðu, Dolly mín, nú liefði ég
ckkert á móti þvi að fá eitthvað að
oorða.“
Eins og þjónninn liefði beðið eft-
ir þvi, að liann segði þetta, opnaði
liann nú dyrnar að næsta herbergi.
Ib litaðist um meðan gestanna. Augu
hans leituðu að Evu, en sáu hana
livergi. Það var ekki fyrr en liann
var setstur við borðið við hliðina á
einni af frænkum Brobergs, að hann
tók eftir því, að Eva sat skáliallt á
móti lionum við borðið, við hliðina
á Broberg stórkaupmanni, sem ekki
liafði viljað neita sér um þá ánægju
að hafa hana með sér til borðs.
Faðir liennar liafði liins vegar frú
Broberg við hliðina á sér.
Augu Ibs hvildu án afláts á Evu.
Hún liafði greinilega náð sér eftir
geðshræringuna og virtist hin ró-
legasta og eðlilegasta. Það hreif Ib
sérstaklega, live vel hún sómdi sér
í samkvæminu. Hann minntist þess
þá, að liann hafði tekið eftir hinum
miklu stakkaskiptum, sem fram-
koma hennar og látbragð hafði tek-
ið frá því áður, á gistihúströppun-
um i Sviss, þegar hún gekk niður
þær með Henrik Joachim.
Frúin: — Tókst þú cftir þvi,
Maria, livenær maðurinn ininn kom
heim i nótt?
María: ■— Eg get ekki sagt það
upp á hár, en þegar ég kom fram i
morgun dinglaði frakkinn hans á
snaganum.
— Þegar þú seldir mér gráu mer-
ina, fyrir hálfum mánuði, sagðir
þú að liún væri gallalaus. En nú
liefi ég komist að þvi að liún er
blind á öðru auganu.
— Það telst ekki til galla. Það er
Þessi stceling af FrelsisgyÖjunni
við New York sást nýlega á blóma
sýningu í smábænum Gerardiner
i Norður-Frakklandi. Styttan er
að miklu leyti úr blómum.------
Þessi lyfta virðist ekki sterkleg
en þó heldur hún 6 bifreiðum í
„útréttum armi“. Hún var sýning-
argripur og bílarnir héngu þarna
heilt sumar.
Litla telpan hefir verið svo hepp-
in að fá að setjast á bak Shet-
landseyjahesti, en þeir eru barna-
hestar í orðsins fyllstu merkingu
— á stærð við islenskt fölald. —
Meðal fulltrúa á þingi Sameinuðu
þjóðanna í Paris er Abebe Retta,
aðálfulltrúi Abessiníu. Hann er
staddur á flugvellinum við París
þegar myndin var tekin.
Það er jafnan þröng á þingi í leikfangaverslunum erlendis og hérlendis
fyrir jólin. — Hérna sést lítil ensk telpa velja sér brúðu í leikfangabúð.